مزایا و معایب ارز فیات

ارز فیات چیست؟

ارز فیات، دیجیتال و رمزارزها

با کمک سایت ثبت نام دات کام، قادر خواهید بود برای سایت های خرید و فروش ارز الکترونیک حساب شخصی باز کنید. ثبت نام در سایت ها و اپلیکیشن ها با پرداخت بین المللی از طریق سایت ثبت نام دات کام نیز از همین طریق قابل اجراست. با مراجعه به بخش پول های الکترونیک، می‌توانید برای ثبت نام در سایتهای موجود اقدام کنید. اگر سایت مورد نظر خود را در گزینه ها نمی بینید، با ارسال فرم درخواست، در صورت امکان آن را به سایت ما اضافه کنید.

در نوشتار زیر قصد داریم به معرفی انواع متداول ارزهایی که در بازار حال حاضر در گردش هستند بپردازیم. شما با مفاهیمی چون ارز فیات، دیجیتال و رمزارزها آشنا هستید. دانستن هرچه بیشتر در مورد این ارزها و کاربردها، تفاوت و مزایا و … کمک شایانی به درک بهتر بازار دیجیتال و سرمایه گذاری در آن می کند. با این مطلب همراه باشید.

ارز فیات:

پول فیات به واحد پولی گفته می‌شود که دولت‌ها آن را منتشر می‌کنند اما پشتوانه‌ی فیزیکی مانند طلا ، نقره ندارد . ارزش این نوع پول، ناشی از ارتباط بین میزان عرضه و تقاضا است و به نوعی صرفاً بر باور عمومی نسبت به وضعیت اقتصادی استوار است.

از آنجا که این نوع واحد پولی بر پشتوانه‌ای استوار نیست، می‌تواند به دلیل ریسک سقوط ارزش ناشی از تورم‌های شدید تحت تأثیر قرار گیرد. درواقع اگر جامعه اعتماد خودش را نسبت به یک پول کاغذی مثل دلار آمریکا از دست دهد آن واحد پولی دیگر ارزشی نخواهد داشت.

پول فیات به‌عنوان یک نوع پول، خدمات قابل‌توجهی را در جهت رشد اقتصادی در چهارچوب نقش‌های یک واحد پولی متعارف ایفا نموده است، کارکردهایی ازجمله ذخیره کردن ارزش، فراهم کردن یک واحد شمارش و ابزار مبادله.

درهرصورت واحدهای پولی با پشتوانهٔ طلا به‌مراتب باثبات‌تر از پول فیات هستند زیرا عرضه‌ی طلا به‌شدت محدود است. درواقع چالش‌های زیادی در خصوص شکل‌گیری حباب ناشی از پول فیات وجود دارد که این امر از عدم وجود محدودیت در عرضه‌ی این نوع واحد پولی ناشی می‌شود.

ارز دیجیتال:

ارز دیجیتال واحد پولی یا ارزش ایجاد شده بر مبنای صفر و یک هست که در بستر الکترونیکی ذخیره یا تبادل می شود. این مفهوم در مقابل واسطه‌های فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح می‌شود. این ارز ویژگی‌هایی همسان با ارزهای فیزیکی دارد، اما مهم ترین تمایز این ارز با ارزهای دیگر این هست که تراکنش‌های انتقال سرمایه ارزهای دیجیتالی به‌صورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. پول‌های دیجیتال همچون بستگان فیزیکی خود، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرند اما می‌توانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند. مثلاً می‌توان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکه‌ی اجتماعی داشت. رمز مزایا و معایب ارز فیات ارز لیبرا که توسط کمپانی فیس بوک منتشر گردید از جمله این موارد است.

مهم‌ترین ویژگی ارز دیجیتال در غیرمتمرکز بودن آن است. یعنی هیچ نهاد، سازمان یا دولت خاصی، آن را تحت نظارت و کنترل خود ندارد. در نتیجه، دیگر خبری از دخالت دولت‌ها در مدیریت و پیشبرد پروژه‌های موجود در شبکه بلاک‌چین نیست.

رمز ارز یا کریپتوکارنسی:

رمزارز نوعی پول دیجیتال مزایا و معایب ارز فیات است که در آن تولید واحد پول و تأیید اصالت نقل و انتقال پول با استفاده از الگوریتم‌های رمزگذاری کنترل می‌شود و معمولاً به‌طور غیرمتمرکز (بدون وابستگی به یک بانک مرکزی) کار می‌کند.

رمزارز به صورت «هرگونه ارزی که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارد، معمولاً صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارد، اما از سامانه توزیع شده برای ذخیره تراکنش‌ها و مدیریت انتشار واحدهای جدید استفاده می‌کند و برای ممانعت از جعل و تراکنش‌های متقلبانه بر رمزنگاری تکیه دارد» تعریف شده‌است. ما امروزه هر نوع سیستم پول الکترونیکی که برای خرید و فروش آنلاین استفاده می‌شود و نیازی به بانک مرکزی نداشته باشد را رمزارز تعریف می‌کند.

ارزهای رمزنگاری شده می‌توانند مانند سایر ارزهای فیات (بدون پشتوانه) قابلیت مبادله داشته باشند و در انجام تراکنش‌های مالی به کار بروند.

تفاوت ارز رمزنگاری شده و ارز دیجیتال چیست؟

ساختار: ارزهای دیجیتال متمرکز هستند. در مورد ارزهای دیجیتال گروه خاصی از مردم و رایانه ها هستند که وضعیت تراکنش ها را در شبکه تنظیم می کنند این به این معنی است که معاملات به‌طور مداوم نظارت می‌شوند، و ارزش آن‌ها توسط این سازمان‌های نظارتی تعیین می‌شود. ارز رمزنگاری شده غیر متمرکز است و مقررات توسط اکثریت اعضاء شبکه بزرگ آن ایجاد و بررسی می شود به این معنی که هیچ موسسه‌ای جهت کنترل آن‌ها فعالیت نمی‌کند.

حریم خصوصی: مخفی ماندن اطلاعات حساب کاربری از اهمیت زیادی برخوردار است. حفظ حریم شخصی و پنهان ماندن اطلاعات تراکنش‌های مالی با استفاده از ارزهای دیجیتال غیرممکن است. چراکه شما برای استفاده از آن‌ها باید حساب کاربری ایجاد نمایید که نیاز به ارسال عکس، تکمیل اطلاعات شخصی وهمچنینن مدارک شناسایی دیگر است. مانند پی پال، وسترن یونیون و …در نتیجه با توجه به مدارکی که شما در اختیار سیستم‌ها قرار می‌دهید، امکان ردیابی را ایجاد می‌کنید.

این در حالی است که، هنگام استفاده از یک کیف پول برای معامله مخفی و رمزنگاری شده، لزوماً نیازی به اطلاعات شخصی خود نخواهید داشت. در حقیقت، سکه‌هایی مانند Dash برای ارائه ناشناس بودن کامل در اختیار شما قرار می‌گیرند، و این یکی از دلایلی است که چرا رمزنگاری در وب پنهان و مخفی به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود.

شفافیت: یکی دیگر از مواردی که به‌عنوان تفاوت ارز دیجیتال و رمزنگاری شده در نظر گرفته می‌شود، میزان دسترسی به اطلاعات تراکنش‌های مختلف است. به‌عبارت‌دیگر ارزهای دیجیتال شفاف نیستند اگر در یک تراکنش شما به‌صورت مستقیم نقشی نداشته باشید، نمی‌توانید به اطلاعات تراکنش نیز دسترسی داشته باشید. ارزهای رمزنگاری شده کاملا شفاف هستند. هر شخصی می تواند تمام تراکنش های یک کاربر را مشاهده کند، زیرا تمام وقایع بر روی یک زنجیره عمومی ثبت شده است.

چارچوب حقوقی: بیشتر ارزهای دیجیتال توسط یک مقام مرکزی به رسمیت شناخته‌شده است. اغلب کشورها یک چارچوب قانونی برای ارزهای دیجیتال قرار داده اند. درحالی‌که ارزهای رمزنگاری شده توسط هیچ سازمانی به رسمیت شناخته‌ نشده و تائید نمی‌گردند و ایجاد چارچوب های قانونی در مورد آن ها تنها در روند این اررزها تعیین شده است.

نفوذ و تسلط در بازار: با حمایت‌هایی که از ارز دیجیتال در سراسر جهان صورت می‌گیرد، پول دیجیتال در جهان به رسمیت شناخته می‌شود، انجام معاملات با ارز دیجیتالی محدود به مرزهای جغرافیایی، نژادها و حتی سیستم‌های اعتقادی نیست. این موضوع برای رمزارزها کمی متفاوت است. باوجود اینکه بسیاری معتقد هستند که به زودی شرایط ارز رمزنگاری شده تغییر پیدا می‌کند و توسط بسیاری به رسمیت شناخته می‌شود، اما فعلاً تنها توسط گروه‌های کوچکی به رسمیت شناخته می‌شود.

تراکنش های مالی: به دلیل اینکه معاملات با استفاده از ارزهای دیجیتال توسط مراکز امنیتی مورد بررسی قرار می‌گیرند، در صورتی که تراکنش مشکوک باشد و یا توسط صاحب حساب تائید نگردند، قابل برگشت هستند. همچنین مرجع مرکزی می تواند بر اساس درخواست مقامات دولتی و یا با سوء ظن به کلاهبرداری یا پول شویی، تراکنش ها را لغو و یا متوقف کند. درحالی‌که در ارزهای رمزنگاری شده که بر اساس قوانین عمومی هستند، همه‌چیز در بلاک چین انجام شده و درنتیجه غیر قابل بازیابی است. به همین دلیل است که اگر حساب شما هک شود، موجودی آن قابل بازیابی نیست.

ارز فیات (Fiat Currency) چیست؟ تفاوت‌های ارز فیات با ارزهای دیجیتال

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency)، اسکناس‌ها و سکه‌هایی هستند که در خرید و فروش‌ از آن‌ها استفاده می‌کنیم. ارزهای فیات همان پول‌های رایج کشورهای مختلف هستند. این روزها به جز این ارزها ارزهایی با ماهیت دیجیتالی نیز به‌وجود آمده‌اند، که به آن‌ها ارزهای دیجیتال یا رمزارز می‌گوییم. در این مقاله ما قصد داریم ارزهای سنتی و این ارزهای نوظهور را با یکدیگر مقایسه کنیم.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (پول بدون پشتوانه)،‌ واحد پولی کشورهاست که برخلاف باور عمومی که تصور می‌کنند این ارزها پشتوانه طلا یا نقره دارند پشتوانه‌ای ندارند. اعتبار این پول‌ها با وضعیت اقتصادی کشورها رابطه‌ی مستقیم دارد و ارزش آن‌ها بستگی به کشوری که ارز فیات را چاپ کرده دارد.

این ارزها در سراسر جهان وسیله‌ی مبادلات تجاری و خرید و فروش‌ها هستند و همچنین مهم‌ترین و مطرح‌ترین گزینه برای سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌روند.

این ارز جایگزینی برای استاندارد طلا و پول کالایی (کالایی اقتصادی که به‌جای پول استفاده می‌شود) بوده است.

ارز فیات

چرا ارز فیات جایگزین استاندارد طلا شد؟

در گذشته طلا پشتیبان پول یا ارز فیات بوده است و اندوخته‌ی طلا، موجب ارزش‌گذاری پول هر کشور بود. هر میزان که اندوخته‌ی طلا وجود داشت دولت می‌توانست به نسبت آن، پول تولید کند. این روش اجازه‌ی ورود فاکتورهای اقتصادی دیگر به عرصه ارزش‌گذاری پول رایج کشور را نمی‌داد.

در این شرایط در بحران‌‌های اقتصادی دولت‌های کنترلی بر روی وضعیت نمی‌توانستند داشته باشند و توانایی ایجاد کوچک‌ترین تغییری در شرایط اقتصادی نداشتند.

پس از ورود ارزهای فیات به چرخه اقتصاد کشورها، دولت‌مردان این توانایی را داشتند که در شرایط مختلف کنترل وضعیت را به‌دست بگیرند و ارزش پول را پایین یا بالا ببرند.

آن دسته از کارشناسان که موافق استاندارد طلا هستند؛ مدعی‌اند که اگر اسکناس پشتوانه‌ی فیزیکی داشته باشد، ثبات بیشتری نیز خواهد داشت.

اما مخالفان استاندارد طلا معتقدند، خود فلز طلا نیز هیچ‌گاه ثبات قیمت ندارد و این عدم ثبات بر روی ارزش پول تاثیر منفی خواهد داشت.

مزایای استفاده از ارز فیات:

• کمیاب نمی‌شود
• کم هزینه است
• انعطاف‌پذیر است
• در مبادلات بین‌المللی کاربردی است
• ذخیره کردن آن آسان‌تر است

معایب استفاده از ارز فیات:

• ایجاد تورم
• پیشینه بد

مقایسه ارز دیجیتال و ارز فیات

• تنها وجه اشتراک ارزهای فیات و دیجیتال، نبود پشتوانه‌ی فیزیکی در هر دوی این سیستم‌های پولی است.
• بیشتر رمزارزها در مقدار محدودی تولید می‌شوند و برای تولید محدود آن‌‌ها پروتکل‌های خاص مشخص شده است (هاوینگ بیت کوین). سایر آن‌ها نیز برای کنترل این موضوع پروتکل‌‌هایی را تعیین کرده‌اند که مقابل ایجاد ابر تورم را بگیرند. این امر نقطه‌ی مقابل امکان تولید بی‌رویه ارزهای فیات (عامل اصلی تورم) است.
• برخلاف دلیل پیدایش ارزهای فیات که کنترل بیشتر دولت‌مردان و بانک‌های مرکزی بوده است. کریپتوکارنسی یا رمزارز با هدف عدم تمرکز و کنترل‌زدایی به‌وجود آمده است.
• استفاده از پول فیات بستگی به مرزهای جغرافیایی و پذیرش آن در کشوری دارد که قصد استفاده از‌ آن را کنید. اما پول دیجیتال محدودیت مرزی و جغرافیایی ندارد و در سراسر دنیا مورد پذیرش و استفاده است.
• ارزهای دیجیتال به‌دلیل استفاده از سیستم‌های رمزنگاری در ساختار آن‌ها امنیت بسیار بالایی دارند و امکان جعل، هک و سرقت آن‌ها بسیار پایین است. اما پول فیات به‌راحتی جعل می‌شود، حساب‌های بانکی قابل هک شدن هستند و این پول‌ها همیشه در معرض سرقت قرار دارند.

• اما مهم‌ترین نکته که تا امروز در رقابت این دو ارز بسیار قابل توجه بوده است؛ میزان بالای پذیرش عمومی ارز فیات در مقایسه با ارز دیجیتال است. افکار عمومی هنوز آن‌چنان که باید و شاید ارزهای دیجیتال را به رسمیت نمی‌شناسد و پول فیات مقبولیت بیشتری دارد.
• مزیت دیگر ارزهای فیات به نسبت نوع دیجیتال آن‌ها نوسانات پایین است. رمزارزها دنیای پر نوسانی دارند؛ از این رو افراد کم‌تری به سرمایه‌گذاری در این بازار اطمینان می‌کنند.

صحبت پایانی

هرچند ارزهای دیجیتال در چند سال اخیر جایگاه مناسبی در اقتصاد جهانی پیدا کرده‌‌اند، اما هنوز هم ارز فیات رایج‌ترین سیستم مالی در دنیاست. دلار، پوند و یورو با توجه به کشورهای چاپ کننده‌ی آن‌ها که همگی اقتصادهای قدرتمندی دارند؛ هنوز مهم‌ترین رکن فعالیت‌های اقتصادی در گوشه و کنار دنیا هستند. این ارزها هرچند تاریخچه سفیدی ندارند و مشکلات فراوانی تا به اینجا برای کشورهای مختلف و اقتصاد آن‌ها ایجاد کرده اند، اما هنوز هم پذیرش عمومی بیشتری نسبت به ارزهای دیجیتالی دارند.

زمان زیادی می‌برد تا مردم جهان به جای پول‌هایی که قابل لمس هستند، پول‌هایی که فقط کدهای نوشتاری‌اند را بپذیرند. اما آینده‌ی هر دوی این نظام‌های مالی در هاله‌ای از ابهام است و مشخص نیست در سال‌های بعد کفه‌ی ترازوی کدام یک از آن‌ها سنگین‌تر باشد و بتواند بازارهای مالی جهان را تسخیر کند.

ارز فیات چیست؟+تفاوت Fiat Currency با ارزهای دیجیتال

ارزهایی که هیچ کالای دیگری پشتوانه آنها نباشد به عنوان ارز فیات شناخته می شوند. یورو، پوند، ین و سایر ارزهای اصلی همگی ارزهای فیات محسوب می شوند.

از استاندارد طلایی تا ارز فیات

در سال 1971، ایالات متحده رسما به استاندارد طلا پایان داد. به جای دلاری که مقدار مشخصی طلا را نشان می دهد، دلار آمریکا اکنون بر اساس عرضه و تقاضا و اعتقاد به دولت ایالات متحده ارزش گذاری می شود.

بنابراین، ارزهای اقتصادهای توسعه یافته تر مانند ایالات متحده، ژاپن، اتحادیه اروپا و سایرین معمولاً با ارزش ترین هستند. کشورهایی که دارای بی ثباتی یا اقتصاد توسعه نیافته هستند، معمولاً ارزهای با ارزش کمتری دارند.

در برخی موارد، این کشورهای کوچکتر کمتر توسعه یافته حتی ارز خود را صادر نمی کنند. و اگر تصادفاً این کار را انجام دهند، معمولاً آن را با ثبات تر یک اقتصاد توسعه یافته مرتبط می کنند. به عنوان مثال، اکثر کشورهای حوزه کارائیب، ارزهای خود را به دلار آمریکا متصل می کنند، زیرا بیشتر اقتصاد آنها توسط گردشگران آمریکایی تامین می شود. لبنان واحد پول خود را به پوند انگلیس متصل می کند. بیشتر کشورهای آفریقایی به یورو پایبند هستند.

اثرات جانبی ارز فیات

هدف از انجام این کار حفظ ثبات بیشتر اقتصاد آنها است. با این حال، یک نقص وجود دارد. سیاست اقتصادی اعمال شده توسط کشورهای دارای ارز ذخیره مانند ایالات متحده یا اتحادیه اروپا در نهایت به این کشورهای کوچکتر می رسد. آنها حرف کمی دارند و مجبور می شوند با دستی که با آنها برخورد می شود کنار بیایند.

علاوه بر این، ارزهای فیات همیشه در حالت نوسان هستند. ارزها با ارزش تر و کم ارزش تر می شوند. اگر به خارج از کشور سفر کرده اید و سعی کرده اید ارزهای خود را مبادله کنید، می دانید که دلار آمریکا دقیقاً برابر با یورو یا پوند یا هر ارز دیگری نیست.

زمانی که ارزها توسط کالاهایی مانند طلا یا نقره حمایت می شدند، این پدیده وجود نداشت. قرن ها پیش، جهان موافقت کرد که تجارت طلا را تسهیل کند. هر کشور تعیین می کرد که ارزش یک اونس طلا به واحد پول خود چقدر است.

این استانداردسازی باعث حذف نرخ ارز شد. بنابراین، اگر می‌خواهید پوند انگلیس خود را به دلار آمریکا تبدیل کنید، تنها چیزی که باید بدانید این است که دولت‌های بریتانیا و آمریکا گفته‌اند یک اونس طلا چند پوند و دلار است.

ارز فیات امروز

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و ایجاد چشم انداز ژئوپلیتیکی جدید، برندگان جنگ هماهنگ شدند تا از طرح بازی اقتصادی جدید رونمایی کنند. در ابتدا برنامه این بود که دلار آمریکا با طلا با نرخ 35 دلار در هر اونس مبادله شود. سپس واحد پول هر کشور دیگری به دلار آمریکا گره می خورد.

با این حال، این سیستم در سال 1971 زمانی که رئیس جمهور نیکسون قابلیت تبدیل دلار به طلا را قطع کرد، کنار گذاشته شد. در این لحظه فیات ها متولد شدند.

محبوبیت ارز فیات افزایش یافت زیرا به دولت ها و به ویژه بانک های مرکزی کنترل بیشتری بر اقتصاد می دهد. با ارزهای فیات تحت اختیار خود، بانک های مرکزی می توانند بر عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره نظارت کنند.

هدف این رویکرد جدید به حداقل رساندن اثرات چرخه های رونق و رکودی بود که اقتصادها قبلاً از آن عبور می کردند. بانک‌های مرکزی می‌توانند نرخ‌های بهره را تغییر دهند یا عرضه پول را محدود کنند تا رشد را تشویق یا محدود کنند.

با این حال افزایش کنترل دولت بر اقتصاد همیشه پایدار نبوده است. ارزهای فیات همیشه قابل اعتماد نیستند. آنها را می توان بیش از حد دستکاری کرد و هنگامی که از کنترل خارج شدند، کشیدن افسار دشوار می شود.

تورم اجتناب ناپذیر است

یکی از مشکلات کلیدی ارزهای فیات افزایش ریسک تورم است. نمونه های انگشت شماری در طول تاریخ وجود دارد که بانک های مرکزی از قدرت خود سوء استفاده کرده اند.

زیمبابوه خانه یکی از بدترین بحران های تورمی در تاریخ مدرن بود. برای جلوگیری از رکود اقتصادی در اوایل دهه 2000 ، بانک مرکزی زیمبابوه شروع به چاپ پول با نرخ نجومی کرد. در پایان این اتفاق ناگوار، ارز زیمبابوه 99.9 درصد از ارزش خود را از دست داد. آنقدر از کنترل خارج شد که بانک مرکزی مجبور شد اسکناس 100 تریلیون دلاری منتشر کند.

امروزه کشورهای زیادی وجود دارند که با مشکلات تورمی خود در نتیجه نفوذ بیش از حد دولت دست و پنجه نرم می کنند. نرخ تورم ونزوئلا 2000 درصد است، در حالی که لبنان حدود 200 درصد است. پول آرژانتین نیمی از ارزش خود را از دست داده است و ارز ترکیه یک سوم از ارزش خود را از دست داده است.

متأسفانه شهروندان عادی در این کشورها بیشترین آسیب را می بینند. کسانی که پس انداز زندگی خود را در حساب بانکی دارند، ممکن است یک روز از خواب بیدار شوند و ببینند که پول کشورشان نیمی از ارزش خود را از دست می دهد. این دقیقاً همان چیزی است که در سال 1994 در یوگسلاوی اتفاق افتاد . نرخ تورم ماهانه این کشور به 313,000,000% رسید و قیمت ها در اوج خود هر 1.4 روز دو برابر می شد.

تفاوت ارزهای فیات با ارزهای دیجیتال

حتی اگر یک شبه نباشد، تورم می تواند به آرامی در طی چند دهه اتفاق بیفتد.

وقتی دولت‌ها پول بیشتری چاپ می‌کنند، ارزش پول موجود در حساب‌های بانکی شهروندان، ارزش خانه‌هایشان و بسیاری از دارایی‌های دیگر را کاهش می‌دهند. برعکس قیمت تمام شده کالاها و کالاها افزایش می یابد. افراد کم درآمد بیشترین ضربه را از تورم وارد می کنند.

در ایالات متحده تقریباً دو برابر بیشتر از رکود بزرگ سال 2008 پول در گردش است. نه تصادفی، درست پس از رکود بزرگ، اولین ارز دیجیتال جهان، بیت کوین ، ایجاد شد. بیت کوین در تلاش بود تا با بیش از حد بانک های مرکزی مبارزه کند.

امروزه هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. نامیدن برخی از این «ارزها» ممکن است اشتباه باشد. ارزهای رمزنگاری شده مانند Dogecoin ، Shiba Inu، و بسیاری دیگر از memecoin ها هیچ کاربرد واقعی ندارند و هیچ کاری برای حل مشکل فیات انجام نمی دهند.

در حالی که برخی دیگر از ارزهای رمزنگاری شده اهداف مختلفی مانند اتریوم و قراردادهای هوشمند آن را انجام می دهند، طراحی اولیه بیت کوین به عنوان یک پناهگاه امن برای کسانی است که می خواهند از بانک های مرکزی دوری کنند.

افرادی که به بیت کوین اعتقاد دارند، آن را به عنوان همه چیزهایی که ارزهای فیات نیستند، می دانند: عرضه محدودی دارد. نمی توان آن را دستکاری کرد و متکی به هیچ مرجع حاکمیتی نیست. امیدواریم از مطالعه این مقاله در جت تک لذت برده باشید!💖

پول فیات (کاغذی)

ارز فیات یا فیات کارنسی (Fiat Currency) که به آن پول بی پشتوانه یا حکمی نیز گفته می‌شود، پولی است که ارزش ذاتی ندارد و نشأت گرفته از اقدامات دولتی چاپ و تکثیر است. کلمه فیات (Fiat) در زبان لاتین به معنای «بگذارید انجام شود» است. از پول بدون پشتوانه به عنوان جایگزین پول پرداختی برای کالاها استفاده می‌شود. دلار آمریکا، پوند انگلستان و ریال ایران، همگی نوعی ارز فیات محسوب می‌شوند.

پول فیات چیست؟

در باور عامه مردم تمام ارزها و پول‌های جهان، دارای پشتوانه طلا، نقره و یا هرگونه کالای فیزیکی واقعی هستند. در گذشته این باور مردم درست بود اما امروز دیگر این چنین نیست. به زبان ساده، ارزهای فیات، کالایی هستند که ارزش خود را از کالاهای فیزیکی نمی‌گیرند، بلکه ارزش خود را از دولت صادر کننده آن می‌‌گیرند. در گذشته، ارزش پول به طلا و نقره ذخیره شده در خزانه‌های یک کشور وابسته بود؛ اما در مورد پول فیات، ارزش آن‌ها به ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات اقتصادی کشور صادرکننده آن وابسته است.

در دنیا همچنان پول‌هایی وجود دارند که ارزش آن‌ها به پشتوانه کالایی آن‌هاست که به این پول، پول کالایی یا Commodity Money می‌گویند و در نقطه مقابل پول فیات قرار دارند. پوند، یورو، پوند و بسیاری دیگر از ارزهای مطرح در جهان، ارز فیات یا پول بدون پشتوانه به شمار می‌روند.

مفهوم پول در تاریخ بشر در گونه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفته است. کاربرد و هدف اصلی ایجاد پول، تسهیل در انجام مبادلات میان انسان‌ها است. در مصر باستان مردم برای انجام مبادلات خود از فلز استفاده می‌کردند. همانطور که در متون اقتصادی نوشته شده، در منطقه جغرافیایی ترکیه کنونی، قوم Lydians برای اولین بار از سکه‌های طلا و نقره برای مبادلات خود استفاده می‌کرده‌اند.

تاریخچه پیدایش پول کاغذی

سیستم ارزی فیات قرن‌ها پیش در چین ابداع شد. ایالت سوچوان آغازکننده‌ استفاده از پول کاغذی در قرن یازدهم مزایا و معایب ارز فیات بود. در ابتدا، از این پول‌ها برای مبادله‌ی ابریشم، طلا و نقره استفاده می‌شد، اما پس از به قدرت رسیدن کوبلای خان (از نوادگان چنگیزخان) در قرن سیزدهم، سیستم جامع ارز فیات رسمی شد. بر اساس ادعای مورخان، پیدایش این پول با هزینه‌های زیاد و تورم بیش از اندازه‌ای که ایجاد کرد، نقش مهمی در «سقوط امپراتوری مغول» داشته است.

ارز فیات در طول قرن هفدهم با پذیرش توسط کشورهایی از جمله اسپانیا، سوئد و هلند وارد قاره اروپا شد. این سیستم در سوئد شکست خورد تا دولت استفاده از فلز نقره را جایگزین کند. اما طی دو قرن بعد، فرانسه‌نو (کانادا)، مستعمرات سیزده‌گانه ایالات متحده، و در نهایت حکومت فدرال ایالات متحده نیز به استفاده از پول بی ‌پشتوانه روی آوردند.

در حدود قرن بیستم، ایالات متحده به صورت محدود، مجددا به استفاده از ارز مبتنی بر کالاها روی آورد. دولت آمریکا در سال 1933 میلادی، سرانجام به استفاده از پول کاغذی برای مبادله طلا پایان داد. تا سال 1972 و در دوره ریاست جمهوری ریچارد نیکسون، ایالات متحده به طور کامل استفاده از استاندارد طلا به عنوان ارز را کنار گذاشت و تصمیم به استفاده از سیستم پولی فیات گرفت. این کار با استقبال جهانی همراه بود و باعث شد استفاده از پول بدون پشتوانه در سراسر کشورها رواج پیدا کند.

تغییر پول در قرن بیستم

پس از جنگ جهانی اول، دولت‌ها و کشورها متعهد شدند که در صورت تقاضای افراد، پول کاغذی کشور خود را با کالاهای موجود در کشورشان (عموما طلا) بازخرید کنند. به عبارتی در آن سال‌ها دولت‌ها متعهد بودند که اگر فردی پول کاغذی را به دولتی ارائه دهد، آن دولت باید معادل طلای آن را پرداخت کند. با این‌حال، هزینه‌های جنگ و مشکلات اقتصادی بعد از آن به قدری بالا بود که کشورها مجبور به دریافت وام از سایر کشورها شدند و هزینه توسعه مجدد کشور، به شدت بالا رفت.

این افزایش هزینه‌ها مانع از عملیاتی کردن صددرصد تعهد دولت‌ها شد. کم کم دولت‌ها تعهدات خود را زیر پا گذاشتند و حاضر به دریافت پول و پرداخت معادل کالایی آن نشدند؛ در واقع امکان چنین کاری برای آنها وجود نداشت. کم کم پول چاپ شده توسط دولت‌ها بدون ایجاد پشتوانه کالایی آن رواج یافت. نتیجه چنین تصمیمی، افزایش تورم و کاهش ارزش پول کشورها بود.

پول بدون پشتوانه چطور کار می‌کند؟

دلیل ارزشمند بودن پول فیات فقط به خاطر تلاش دولت صادرکننده آن به منظور حفظ این ارزش یا توافق دو طرف مبادله‌کننده بر سر آن است. چندین دهه قبل، دولت‌ها از یک کالای فیزیکی باارزش نظیر طلا و نقره سکه ضرب می‌کردند. روش جایگزین ضرب سکه، صدور اسکناس‌های کاغذی بود که می‌توانست برای مقدار مشخصی از کالای فیزیکی بازخرید شود. وضعیت پول فیات متفاوت است؛ پول بدون پشتوانه یک حامی فیزیکی باارزش ندارد. ارز فیات غیر قابل تبدیل و غیر قابل بازخرید است.

از آن جایی که این پول به ذخایر فیزیکی از جمله ذخیره ملی طلا یا نقره یک کشور متصل نیست، ممکن است در پی بروز تورم از ارزشش کاسته شده یا حتی به خاطر درگیر شدن یک جامعه با ابرتورم، به طور کامل بی‌ارزش شود. در صورتی که ایمان مردم به پول ملی کشورشان از بین برود، دیگر هیچ ارزشی نخواهد داشت.

از این نظر ارز فیات و بی پشتوانه با پول حمایت‌ شده توسط طلا (یا هر ماده دیگر) متفاوت است؛ پول نوع دوم دارای ارزش ذاتی است، چرا که دنیا برای ساخت جواهرات و دکوراسیون، ساخت لوازم الکترونیکی و قطعات کامپیوتر، همچنین ایجاد فضاپیماها و بسیاری دیگر از کاربردها، به طلا نیاز دارد.

مقایسه استاندارد طلا و ارز فیات

سیستم استاندارد طلا، اجازه‌ی تبدیل پول کاغذی به طلا را می‌داد. در واقع، تمام پول‌های کاغذی توسط مقدار محدودی طلا که نزد دولت نگهداری می‌شد، حمایت می‌شدند. دولت‌ها و بانک‌ها بر پایه‌ی یک سیستم ارزی مبتنی بر کالاها فقط در صورت داشتن ذخایر کافی از طلا، می‌توانستند ارزهای جدید را وارد چرخه‌ی اقتصاد کنند. این سیستم جلوی توانایی دولت‌ها برای ایجاد پول و افزایش ارزش پول آن‌ها بر اساس عوامل اقتصادی را محدود می‌کرد.

اما در آن سمت، پول کاغذی تحت نظر ارز فیات نمی‌تواند به هیچ چیزی تبدیل شود. مسئولان با پول فیات می‌توانند به صورت مستقیم روی ارزش پول خود تأثیرگذار باشند و آن را به شرایط اقتصادی ربط دهند. دولت‌ها و بانک‌های مرکزی، کنترل بیشتری روی سیستم ارزی دارند. آن‌ها می‌توانند با استفاده از ابزارهای مختلفی مانند ایجاد بانکداری ذخیره کسری (Fractional Reserve Banking) و اعمال آزادسازی کمی (Quantitative Easing) به رویدادها و بحران‌های مالی واکنش نشان دهند.

حامیان استاندارد طلا اعتقاد دارند که سیستم ارزی مبتنی بر کالاها پایدارتر است، زیرا توسط چیزی حمایت می‌شود که فیزیکی و باارزش است. در سمت دیگر، حامیان پول بی پشتوانه ادعا می‌کنند که قیمت طلا بی‌ثبات است. در این فضا، ارزش یا بهای ارز مبتنی بر کالا می‌تواند دچار نوسان شود. اما با بهره‌گیری از سیستم ارز فیات دولت‌ها در مواجهه با شرایط اضطراری اقتصادی می‌توانند با انعطاف‌پذیری بیشتری وارد عمل شوند.

مقایسه ارز فیات با ارز دیجیتال

پول فیات و رمز ارزها، در این مورد که توسط یک کالای فیزیکی حمایت نمی‌شوند، با یکدیگر مشترک هستند. البته این اشتراک در همینجا به پایان می‌رسد. ارز فیات توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی کنترل می‌شود، اما بیشتر رمز ارزها به خاطر استفاده از بلاک چین غیر متمرکز هستند.

یکی دیگر از تفاوت‌های قابل توجه آن‌ها، نحوه تولید ارز است. بیت کوین مانند اکثر ارزهای دیجیتال، عرضه کنترل شده و محدودی دارد. در آن سو، بانک‌ها با قضاوت بر نیازهای اقتصادی یک کشور، می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند پول فیات چاپ کنند.

کریپتوکارنسی به عنوان یک نوع دیجیتالی از ارزها، هیچ همتای فیزیکی نداشته و بدون مرز است و همین باعث می‌شود برای انجام تراکنش‌های مالی بین‌المللی جذابیت بیشتری داشته باشد. همچنین، این معاملات غیرقابل بازگشت هستند و این برخلاف سیستم ارزی فیات، پیگیری را سخت‌تر می‌کند. از طرف دیگر، بازار ارزهای مجازی کوچکتر بوده و همین باعث بی‌ثبات‌تر بودن آن‌ها نسبت به بازارهای سنتی شده است. این می‌تواند یکی از دلایلی باشد که منجر به پذیرفته نشدن گسترده‌ی ارزهای دیجیتال شده است. با این حال، به دنبال بلوغ اقتصاد رمزنگاری‌ شده، نوسانات پول‌های مجازی نیز کاهش پیدا می‌کند.

مزایا و معایب پول‌ فیات

متخصصین حوزه مالی و اقتصاددانان در حمایت از ارزهای فیات هم عقیده نیستند. مدافعان و مخالفان آن مزایا و معایب زیر را برای ارزهای فیات مطرح می‌کنند:

کمیابی (Scarcity): پول‌ فیات از کمیابی کالا یا دارایی فیزیکی مانند طلا تاثیر نمی‌پذیرد.

هزینه: خلق پول فیات از نظر اقتصادی نسبت به پول کالایی به‌صرفه‌تر است.

واکنش‌پذیر: پول فیات این قدرت را در اختیار دولت و بانک مرکزی قرار می‌دهد که نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.

مبادلات بین‌المللی: ارزهای فیات توسط تعداد زیادی از کشورها در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این باعث ارائه فرم قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.

راحتی: برخلاف طلا، پول فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه‌زا باشد، نیست.

نبود ارزش ذاتی: ارزهای فیات فاقد ارزش ذاتی هستند. این به دولت‌ها امکان «خلق پول از هیچ چیز» را می‌دهد که می‌تواند به ابرتورم و در نهایت سقوط سیستم اقتصادی یک کشور منجر شود.

سابقه تاریک: از نظر نمونه‌های تاریخی، پیاده‌سازی سیستم‌ ارزی فیات معمولاً به سقوط نظام‌های مالی ختم شده است که بیانگر خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

نمونه‌ای از سقوط یک پول فیات

ابتدای قرن بیست و یکم، بانک مرکزی کشور زیمباوه به خاطر مواجه شدن با مشکلات اقتصادی فراوان، حجم چاپ و انتشار ارز فیات خود را شدیدا افزایش داد. در پی این تصمیم اشتباه، ابر تورم دامن زیمباوه را گرفت و سبب شد نرخ تورم در این کشور بین 230 الی 500 میلیارد درصد قرار بگیرد! باورکردنی نیست!

قیمت‌ها به سرعت افزایش یافته و شرایط به قدری بغرنج شد که مردم برای خرید خوراک ساده مجبور به حمل کیسه‌هایی پر از پول شده بودند. در اوج بحران اقتصادی این کشور، 100 تریلیون دلار زیمباوه‌، معادل 40 سنت آمریکا بود!

نگاهی به آینده پول فیات و رمزارزها

آینده‌ی هر دو شکل این نوع ارزها به هیچ عنوان مشخص نیست. در حالی که ارزهای دیجیتال راه طولانی برای طی کردن دارند و در این مسیر با چالش‌های مختلفی مواجه خواهند شد، گذشته‌ی ارز فیات می‌تواند آسیب‌پذیری این نوع پول را نشان دهد. این مهم‌ترین دلیلی است که باعث شده بسیاری از مردم احتمال حرکت به سمت سیستم رمز ارزها برای تراکنش‌های مالی آینده‌ی خود را بررسی کنند.

یکی از اصلی‌ترین ایده‌های شکل‌گیری بیت کوین و ارزهای دیجیتال، بررسی شکل جدیدی از پول است که روی شبکه همتا به همتا (P2P) توزیع شده باشد. این احتمال هم وجود دارد که بیت کوین به عنوان جایگزینی برای کل سیستم واحد پولی فیات به وجود نیامده باشد و هدف آن، صرفا ارائه یک شبکه اقتصادی جایگزین باشد. با این حال، خرید و فروش بیت کوین می‌تواند پتانسیل ساخت یک سیستم مالی بهتر برای جامعه‌ای بهتر را افراهم کند.

نمونه هایی از فیات مانی

El پول بدون پشتوانهپول غیر ارگانیک نیز به خودی خود ارزشی ندارد. این پول است که تنها توسط اعتماد عمومی پشتیبانی می شود مزایا و معایب ارز فیات و تعهد ناشر مبنی بر پرداخت اوراق بهادار نماینده خود.

برگرفته از کلمه لاتین fiducĭa به معنای اعتماد. ارز فیات این ارز مبتنی بر اعتماد اجتماعی استیعنی بدون ضمانت یا تضمین پرداخت توسط ناشر.

لازم به توضیح است که این ایمان یا اعتماد در پول صادر شده و تأیید شده توسط دولت بیان نمی شود (به اصطلاح پول بدون پشتوانه) اما در انبوه ثروت مزایا و معایب ارز فیات مفروض که نشان دهنده آن است.

در اصلپول فیات پول کاغذی است یا ارز فیات بر اساس یک باور عمومی که ارزش گذاری آن به مقام پولی صادر کننده آن بستگی دارد. اما اعتبار آن به اعتماد کسانی که آن را می پذیرند پیوند دارد که هزینه بر است.

نمونه هایی از پول فیات

1. همانطور که داستان پیش می رود، در سال 1971، ارز فیات جایگزین طلا در ایالات متحده شد. امروزه، دلار آمریکا را دیگر نمی توان با طلا مبادله کرد، اما دلار همچنان ارز معیار جهان است.

بسیاری از کشورها ارزهای خود را به دلار آمریکا متصل کرده اند (به اصطلاح میخکوب) و در مواقع بحران اقتصادی، بسیاری از سرمایه گذاران خارجی به نسبی پناه می برند. امنیت و ثبات دلار آمریکایی

1. حال بیایید به یک مثال تاریخی از اشتباه یک ارز فیات نگاه کنیم: در دهه 80 واحد پول اتحاد جماهیر شوروی روبل بود.

1. به اصطلاح پول فیات پولی است که توسط رژیم صادر می شود و پشتوانه طلا یا نقره ندارد. قیمت آن ناشی از وابستگی بین عرضه و تقاضای پایدار دولت است، نه از قیمت کالای اساسی.
2. از آنجایی که نقره از ذخایر فیزیکی به دست نمی آید، نمی توان آن را تبدیل یا مبادله کرد و بنابراین در معرض خطر تورم بالایی قرار دارد.
3. این پول فقط زمانی قیمت دارد که سیستم آن را داشته باشد یا زمانی که دو طرف در یک معامله بر سر قیمت آن توافق کنند.
4. این کارت های اعتباری، پیچ و تاب های پستی و اسکناس آنها واضح ترین نمونه های پول فیات و پر استفاده ترین و پذیرفته ترین انواع پول در جهان هستند. آنها با شبکه های مختلف پرداخت سازگار هستند و امکان تراکنش با ارزهای مختلف را فراهم می کنند.
5. ل وام های صادر شده توسط موسسات مالی به افراد خصوصی پول فیات نیز گفته می شود. از سوی دیگر، رمزارزها به روشی مشابه با پول فیات کار می کنند، اما هیچ وجه اشتراکی ندارند.

نمونه هایی از ارز فیات

پوند انگلیس، یورو و دلار آمریکا نمونه های معمولی از ارزهای فیات هستند. به هر حال، ارزهای بسیار کمی در جهان وجود دارند که واقعاً پول کالا هستند و اکثر آنها هستند پول بدون پشتوانه.

مقایسه بین پول فیات و پول کالایی

El پول بدون پشتوانهکه به عنوان ارز فیات نیز شناخته می شود، نقطه مقابل پول کالایی است. تفاوت بین پول فیات و پول کالایی به هزینه ها مربوط می شود.

از نظر تاریخی، پول کالا، مانند سکه های طلا و نقره، از نظر مواد ارزشمند بود. بجای، پول فیات ارزشی ندارد. ارزش اساسی وعده رژیم یا بانک مرکزی است که پول را می توان با کالا مبادله کرد.

اشکال معمولی پول فیات فعلی

یکی دیگر از مزایای پول حال و آینده این است که بیشتر پول امروز دیجیتال است. با این حال، این درست نیست که افراد به طور کامل به ارزهای دیجیتال روی آورده اند.

• اثر چند برابری پول صادر شده توسط بانک های مرکزی و وام داده شده به بانک های تجاری.
• اعتبار ایجاد شده توسط این پول ها، که می تواند پول فیات را قرض دهد.

نوعی پول است ما خودمان برای خرید آنلاین استفاده می کنیم و از کیف پول دیجیتال برای انتقال پول و واریز وجه به حساب استفاده کنید.

هنگامی که ما با استفاده از ویزا یا مسترکارت پول منتقل می کنیم، از پول فیات استفاده می کنیم، حتی اگر از پول فیزیکی استفاده نمی کنیم. شکی نیست که پول بدون پشتوانه او هنوز پادشاه است، اما در حال تطبیق با محیط جدید و تکامل است.

پول فیات و ارزهای دیجیتال چگونه متفاوت هستند؟

یورو و دلار ارزهای فیات هستند. به عبارت دیگر، ارز قانونی صادر شده توسط بانک های ملی و تضمین شده توسط دولت ها هستند. می توان از آنها برای قرض گرفتن پول و پرداخت مالیات استفاده کرد.

به طور مشخص بانک ها تصمیم می گیرند که حجم اسکناس ها را افزایش دهند یا خیر. ارزهای دیجیتال هنوز غیرمتمرکز هستند، توسط شرکت هایی که پتانسیل آن را کشف کرده اند استخراج و معامله می شود.

به عبارت دیگر در دست ماست و توسط دولت قابل کنترل نیست.

ارزهای رمزنگاری شده واحد پول دنیای دیجیتال و پول کاغذی وجود ندارد. تعداد کارت های در گردش توسط یک الگوریتم خاص کنترل می شود و ممکن است کاهش یابد. همچنین به احتمال زیاد دوام بیشتری دارند زیرا شکل فیزیکی مانند کاغذ یا طلا ندارند.

آیا نقاط تماسی بین ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات وجود دارد؟ بدیهی است که آنها ویژگی های مشترکی دارند.

یکی از آنها این است که ما می توانیم هم پس انداز کنیم و هم سرمایه گذاری کنیم. نرخ ها در نوسان هستند و قیمت داخلی وجود ندارد، مثلاً در مورد طلا.

همیشه وجود دارد خطر تقلب، اما دلیلی وجود ندارد که ارزهای رمزنگاری شده را جدا کنیم، زیرا به نظر می رسد ارز فیات هیچ ارتباطی با آن نداشته باشد، همانطور که الهام بخش موسسات مالی وظیفه مبارزه با تقلب نشان می دهد.

ویژگی های پول فیات

• برگشت ناپذیر است و به باور و اعتماد جامعه ای که در آن توزیع می شود بستگی دارد.
• برخلاف پول واقعی، پشتوانه آن فلزات گرانبها نیست و رایگان است.
• به عنوان یک ارز با حکم دولت تعیین می شود و ارزش آن به مرجع پولی صادر کننده آن بستگی دارد.
• این کالایی بدون ارزش ذاتی است که برای تسهیل تجارت در نظر گرفته شده است.

مزایای پول فیات

همانطور که در بالا ذکر شد، رژیم کنترل کمی بر قیمت پول فیات دارد، زیرا کاملاً به مواد مورد استفاده برای تولید پول وابسته است.

مزیت اکانت تراست این است که قابل کنترل تر است و رژیمی که آن را صادر می کند می تواند عرضه اعتبار، نقدینگی و نرخ بهره را با امنیت بیشتری کنترل کند.

مورد دیگر، بسیار مهم، کاهش ارزش است. یک ارز ذخیره می تواند به سرعت کاهش یابد زیرا مواد خام آن به راحتی در دسترس قرار می گیرد. چیزی که با آن اتفاق نمی افتد ارزهای فیات، بنابراین کاهش ناگهانی ارزش کمتر است.

معایب پول فیات

مهمترین عامل تعیین کننده قیمت یک ارز فیات سیاست اقتصادی و مالی کشور مورد نظر است. همانطور که بحران در ونزوئلا نشان می دهد، واحد پول ونزوئلا تقریبا ارزش خود را از دست داده است.

نکته منفی دیگر این است که ارزهای فیات مستعد حباب های سفته بازی هستند. پدیده حباب های سفته بازی با این واقعیت مرتبط است که عرضه پول کاغذی می تواند نامحدود باشد.

در این صورت دولت می تواند سیاستی را انتخاب کند محرک کمی از نظر اقتصادی مطلوب، که می تواند منجر به تورم بالا شود.

پول فیات به نفع چه کسی است؟

El پول بدون پشتوانه به نفع دولت ها و بانک هایی است که قدرت ایجاد آن را دارند. آنها برای ایجاد آن به ابزار سودآوری نیاز ندارند، آنها آن را از هیچ ایجاد می کنند.

هستند کسانی که پول می گیرند و کسانی که آن را خرج می کنند. زمینه افزایش تولید آنها این است که هزینه های پایین و نرخ بهره پایین دارند.

کالاها و خدمات دارای هزینه های ثابت برای یک دوره زمانی معین هستند. اما این موارد به تدریج افزایش می یابد و هزینه های اضافی را برای صاحبان دارایی هایی مانند شرکت ها و املاک و مستغلات که نیازی به تمدید ندارند، تحمیل می کند. این تغییرات اغلب باعث ایجاد حباب های حدس و گمان می شود که بسیار خطرناک هستند.

بدون تکیه بر سیستم بانکی، روش‌های قدیمی خلق پول - چاپ، اعطای وام و کمک‌های بانکی - ضروری باقی می‌ماند.

در حال حاضر معمولاً افراد برای خرید محصولاتی که قبلاً می توانستند با درآمد یک کارگر خریداری کنند، درخواست وام می کنند.

مقایسه ارزهای دیجیتال و پول فیات

این رمزنگاری ارز آنها در سه ماهه آخر سال 2020 به سرعت رشد کردند و ارزش بازار آنها به سطوح بی سابقه ای رسید. در این دوره، قیمت بیت کوین تقریباً سه برابر شده است، در حالی که آلتکوین های بسیاری مانند اتریوم دو برابر شده است، روندی که تا سال 2021 ادامه خواهد داشت.

این سناریو بسیاری را به تعجب واداشته است چه کسی در نبرد بین ارزهای دیجیتال و ارزهای فیات پیروز خواهد شد. برخی می گویند که ارزهای دیجیتال جایگزین ارزهای فیات خواهند شد، در حالی که برخی دیگر متقاعد شده اند که توکن ها هرگز نمی توانند با ارزهای سنتی رقابت کنند.

در حال حاضر، تصور آن آسان است دلار ارز اصلی باقی خواهد ماند پشتیبان گیری. با این حال، ارزهای دیجیتال ممکن است نسبت به پول کاغذی صادر شده توسط دولت مزایایی داشته باشند، زیرا می توانند به راحتی از مرزها عبور کنند.

جابجایی افراد و کالاها ممکن است کاهش یابد، اما جریان تجارت و اطلاعات دیجیتال همچنان در حال افزایش است.

ل حامیان ارزهای دیجیتالاز جمله رهبران فناوری مانند مدیر عامل تسلا، Elon مشک, مارک زوکربرگو جک دورسی از توییتر معتقد است که ارزهای دیجیتال برای این سیاره چند قطبی مناسب تر هستند.

این ارزهای فیات اصلی بوده اند موتور از رشد اقتصادی در دهه های گذشته آنها پتانسیل تغییر اقتصاد را دارند زیرا برای مبادلات عمومی استفاده می شوند و مورد اعتماد مردم هستند.

اما در عین حال، در صورت رکود، آن پول سرعت آن را بیشتر می کند. وقتی اعتبار متوقف می شود، اقتصاد کند می شود، قدرت خرید این پول کاهش می یابد و قیمت کالاها و خدمات افزایش می یابد. همه اینها از طریق سیاست پولی توسط بانک مرکزی کنترل می شود.