معاملات آپشن‌ رمزارزها

بزرگترین تفاوت اختیار معامله با قرارداد آتی، صورت تسویه آن هاست.

انقضای معاملات آپشن بیت‌کوین در 6 می؛ گاوها می‌برند یا خرس‌ها؟

معادل 735 میلیون دلار از معاملات آپشن بیت‌کوین در 6 می منقضی می‌شوند؛ داده‌ها نشان می‌دهند، در شرایط فعلی اقتصادی، خرس‌ها برنده‌ی این معاملات هستند.

به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی طلا و ارز به نقل از کوین تلگراف، قیمت بیت کوین (BTC) در دو ماه گذشته گرفتار یک الگوی نزولی شده و در این مدت، چندین بار حمایت 37600 دلاری را تست کرده است. بیت کوین، علاوه بر روند نزولی اخیر، نسبت به سال گذشته 16 درصد نیز کاهش یافته معاملات آپشن‌ رمزارزها است که از این لحاظ، می‌توان عملکرد آن را با شاخص راسل 2000 مشابه دانست.

محرک واقعی قیمت فعلی بیت کوین را می‌توان نگرانی سرمایه‌گذاران از وخیم‌تر شدن شرایط اقتصادی دانست. سرمایه‌گذاران حرفه‌ای نگران تأثیر سیاست‌های اقتصادی سخت‌گیرانه فدرال رزرو هستند. به گفته‌ی پل تئودور جونز، یکی از سرمایه‌داران بزرگ آمریکا، شرایط برای سرمایه‌گذاران از گذشته بدتر شده است، زیرا فدرال رزرو در شرایطی در حال افزایش نرخ‌های بهره است که اوضاع مالی وخیم‌تر می‌شود.

به این دلیل و هم‌چنین به دلیل تداوم تنش‌ها میان روسیه و اوکراین، معامله‌گران به طور فزاینده‌ای نگران تأثیر بالقوه‌ی یک بحران اقتصاد جهانی بر بازارهای ارزهای دیجیتال هستند. اگر اقتصادهای جهانی وارد رکود شوند، سرمایه‌گذاران سعی می‌کنند از دارایی‌های پر ریسک نظیر بیت کوین دوری کنند.

گاوها انتظار قیمت پایین‌تر از 40000 دلار را نداشتند

ارزش معاملات آپشن فعال بیت کوین (سود باز یا open interest) که قرار است در ۶ می (16 اردیبهشت) منقضی شوند، 735 میلیون دلار است، ولی رقم واقعی آن کم‌تر خواهد بود زیرا گاوها (معامله‌گرانی که مایل به افزایش قیمت‌ها هستند) با سقوط بیت کوین به زیر 40000 دلار به شدت غافلگیر شده‌اند.

نسبت قراردادهای اختیار خرید ( call ) به اختیار فروش ( put ) 1.22 است؛ یعنی 405 میلیون دلار معاملات فعال (سود باز) خرید در مقابل 330 میلیون دلار معاملات اختیار فروش. با وجود این، از آن‌جایی که قیمت بیت کوین نزدیک به 39000 دلار است، 89 درصد از معاملاتی که بر پایه‌ی پیش‌بینی‌های صعودی بسته شده بودند، احتمالا بی‌ارزش خواهند شد.

خرس‌ها می‌توانند 145 میلیون دلار در روز جمعه کاسب شوند

بر اساس عملکرد فعلی قیمت بیت کوین، چهار سناریوی احتمالی وجود دارد. تعداد قراردادهای اختیار معامله در تاریخ 6 می برای معاملات خرید یا فروش، بسته به قیمت انقضای این معاملات، می‌تواند متفاوت باشد. از لحاظ نظری، عدم تعادل به نفع هر طرف که باشد، سود آن طرف را تشکیل می‌دهد:

• بین 37000 تا 39000 دلار: 500 معامله‌ی خرید در مقابل 4300 معامله‌ی فروش. نتیجه‌ی نهایی، 145 میلیون دلار به نفع خرس‌ها است.
• بین 39000 تا 40000 دلار: 1200 معامله‌ی خرید در مقابل 2500 معامله‌ی فروش. سود خرس‌ها 5‌0 میلیون دلار خواهد بود.
• بین 40000 تا 41000 دلار: 3800 معامله‌ی خرید در مقابل 1100 معامله‌ی فروش. نتیجه‌ی نهایی، 105 میلیون دلار به نفع گاوها است.
• بین 41000 تا 42000 دلار: 5300 معامله‌ی خرید در مقابل 700 معامله‌ی فروش. گاوها سود خود را به 190 میلیون دلار افزایش می‌دهند.

خرس‌ها در ۶ می باید قیمت را زیر ۳۹۰۰۰ دلار حفظ کنند تا به ۱۴۵ میلیون دلار سود برسند. از سوی دیگر، گاوها می‌توانند با افزایش قیمت بیت کوین به بالای 40000 دلار، از ضرر جلوگیری کنند؛ همین کار برای رسیدن به سود 100 میلیون دلاری کافی است. با توجه به شرایط نزولی اقتصادی، به نظر می‌رسد خرس‌ها در پایان روز 6 می (16 اردیبهشت) موقعیت بهتری خواهند داشت.

اختیار معامله در مقابل معاملات آتی

اختیار معامله (Crypto Options) و معاملات آتی (Crypto Futures) ابزارهای فوق العاده مفیدی برای معامله گران ارزهای دیجیتال هستند و در آینده محبوب تر نیز می شوند. در واقع، مجموع حجم معاملات بیت کوین و اتریوم در سال گذشته به 387 میلیارد دلار رسید. اما اختیار معامله در مقابل معاملات آتی ارزهای دیجیتال چه شباهت ها و تفاوت هایی دارند و چگونه کار می کنند؟ این مطلب به بررسی و پاسخ این سوالات و موارد دیگر می پردازد. همچنین توضیح مفصل و کاملی از اختیار معامله و معاملات آتی‌، نحوه کار آنها و تفاوت‌های بین آنها را ارائه می‌دهد.

توضیح مختصری از اختیار معامله در مقابل معاملات آتی

اختیار معامله و معاملات آتی، محصولات مالی هستند که معامله گران از آنها برای ایجاد سود یا محافظت از سرمایه گذاری خود در برابر نوسانات بازار استفاده می کنند. برای آشنایی بیشتر اختیار معامله در مقابل معاملات آتی و مقایسه این دو به شباهت معاملات آپشن‌ رمزارزها و تفاوت های هرکدام به صورت مختصر اشاره می کنیم. سپس هرکدام را به تفصیل توضیح می دهیم.

شباهت های اختیار معامله و معاملات آتی ارزهای دیجیتال

در مقایسه اختیار معامله و معاملات آتی باید گفت هر دو جزئی از بازار مشتقه هستند، به این معنی که ارزش خود را از دارایی‌های زیربنایی مانند سهام، کالاها یا ارزهای دیجیتال به دست می‌آورند.

با این حال، نه اختیار معامله و نه قراردادهای آتی به شما مالکیت بر دارایی پایه نمی‌دهند که در واقع یک مزیت محسوب می‌شود زیرا می‌توانید از نوسانات قیمت در بازارهای کریپتو بدون خرید هیچ ارز دیجیتالی سود ببرید.

در حالی که اختیار معامله و قراردادهای آتی شباهت‌های زیادی دارند اما از چندین جهت مهم نیز با هم تفاوت دارند. اختیار معامله در مقابل معاملات آتی چه تفاوتی دارد؟

تفاوت اختیار معامله و معاملات آتی در ارزهای دیجیتال

اختیار معامله به شما امکان (البته نه به صورت یک الزام) خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت از پیش توافق شده قبل از یک تاریخ مشخص را می دهد. در ازای این تضمین، هنگام خرید قرارداد باید حق بیمه پرداخت کنید.

از سوی دیگر، قراردادهای آتی، شما را ملزم به خرید یا فروش یک ارز دیجیتال با قیمت توافقی در زمان پایان قرارداد می کنند. با این حال، در آنها شما نیازی به پرداخت حق بیمه ندارید.

در مقایسه اختیار معامله در مقابل معاملات آتی باید بدانید که اختیار معامله نسبتاً کم خطرتر در نظر گرفته می‌شوند زیرا همانطور که از نام آن پیداست، فقط «اختیار» خرید یا فروش دارید و نه تعهد.

بررسی عمیق تر اختیار معامله و معاملات آتی در ارزهای دیجیتال

هم اختیار معامله و هم قراردادهای آتی راهی مفید برای معامله‌گران فراهم می‌کنند تا نقاط منفی خود را پوشش دهند و در برابر نوسانات بالاتر از میانگین موجود در بازارهای ارزهای دیجیتال محافظت کنند.

اختیار معامله (Crypto Options) و قراردادهای آتی (Crypto Futures) تا حدودی شبیه به هم هستند اما اگر قصد استفاده از هر یک از آنها را دارید، مهم است که دقیقاً بدانید اختیار معامله در مقابل معاملات آتی چه تفاوتی دارند و چه زمانی باید از هر یک استفاده کنید. بیایید با بررسی عمیق اختیار معامله شروع کنیم.

اختیار معامله یا option trades چیست؟

در موضوع اختیار معامله در مقابل معاملات آتی باید ببینیم اختیار معامله یا معاملات آپشن دقیقا چیست؟ اختیار معامله قراردادهای مشتقه ای هستند که به خریدار این حق را می دهند که قبل از تاریخ انقضای توافق شده، دارایی را به قیمت تعیین شده بخرد یا بفروشد. وقتی معامله ای را به صورت اختیار معامله برای خرید یک ارز دیجیتال یا فروش آن انجام می دهید، مالک خود رمزارز نیستید. به این ترتیب، آپشن ها به شما این امکان را می‌دهند که تقریباً در معرض هر ارز دیجیتالی بدون خرید واقعی آن قرار بگیرید.

اختیار معامله ها یک تاریخ انقضا دارند: نقطه‌ای را که قرارداد باید در آن انجام شود و یک قیمت تعیین می‌کند: قیمتی را تعیین می‌کند که قبل از انقضای تاریخ، اختیار خرید یا فروش دارایی را تعیین می‌کند.

معاملات اختیار معامله به دو سبک متمایز ارائه می‌شوند: آمریکایی، که در آن می‌توانید قرارداد را در هر نقطه‌ای قبل از انقضاء آن اعمال معاملات آپشن‌ رمزارزها کنید، یا اروپایی، که می‌توانید آن را فقط در لحظه انقضا اجرا کنید. اینکه برای هر معامله ای به کدام سبک اختیار معامله نیاز دارید بیشتر به میزان ریسکی که مایل به پذیرش آن هستید و میزان اطمینان شما در مورد جهت بازار بستگی دارد.

بسته به اینکه معتقدید ارزش دارایی افزایش یا کاهش پیدا می کند، به کال (call) یا خرید نیاز دارید.

اختیار معامله به صورت call به شما این امکان را می دهد تا قبل از انقضای قرارداد، دارایی پایه را با قیمت معینی خریداری کنید. این معاملات زمانی سودآور هستند که بازار صعودی باشد اما از شما در برابر نوسانات محافظت نمی کنند.

از طرف دیگر، اختیار معامله قراردادی (put option) به شما اجازه می‌دهد تا زمانی که قرارداد پایان می‌یابد، دارایی را به قیمت توافقی بفروشید. این نوع معامله به شما امکان می دهد یک دارایی را با قیمتی زودتر و بالاتر بفروشید و در هنگام نوسانات بازار، در پول شما صرفه جویی می کند.

جهت آشنایی با معاملات OTC بر روی لینک کلیک کنید.

هر زمان که اختیار معامله ای را خریداری می کنید، باید حق بیمه بپردازید. اگر این حق بیمه را قبل از انقضا استفاده نکنید، از دست خواهید داد. قیمت حق بیمه بسته به مدت زمان باقیمانده از قرارداد، نوسانات دارایی پایه و قیمت فعلی دارایی متفاوت خواهد بود.

اختیار معامله چگونه در عمل کار می کنند؟

در اینجا یک مثال برای نشان دادن نحوه کار اختیار معامله آورده شده است.

بیایید تصور کنیم که یک اختیار معامله call اتریوم را با قیمت 3000 دلار خریداری می‌کنید که در 90 روز منقضی می‌شود، با حق بیمه 300 دلاری. این آپشن به شما امکان می دهد تا در نود روز آینده، اتریوم را با قیمت 3000 دلار خریداری کنید. اگر قیمت اتریوم به 4000 دلار افزایش یابد، می توانید قرارداد را اجرا کنید و سود 1000 دلاری خود را منهای حق بیمه 300 دلاری بگیرید.

اگر قیمت اتریوم به کمتر از 3000 دلار کاهش یابد، پرداخت حق بیمه 300 دلاری خود را از دست خواهید داد اما نیازی به خرید اتریوم کمتر از ارزش واقعی آن ندارید، بنابراین حداکثر ضرر شما حق بیمه ای است که پرداخت کرده اید، یعنی 300 دلار.

در عوض، فرض کنید یک اختیار معامله قراردادی (put) اتریوم 90 روزه خریداری کرده اید، باز هم با قیمت 3000 دلار با حق بیمه 300 دلاری. در این صورت، می‌توانید اتریوم را در نود روز آینده به قیمت 3000 دلار بفروشید.

اگر قیمت اتریوم به 4000 دلار افزایش یابد، از اختیار خود استفاده نمی‌کنید زیرا انجام این کار 1000 دلار ضرر خواهد داشت. در عوض، شما فقط اجازه می دهید این آپشن منقضی شود و حق بیمه 300 دلاری را از دست بدهید.

با این حال، اگر بازارها کاهش یابد و اتریوم به 1500 دلار کاهش یابد، اختیار معامله فروش به شما این امکان را می دهد که اتریوم را به قیمت 3000 دلار بفروشید و به شما کمک می کند تا برخی از ضررها را پوشش دهید.

فروش اختیار معامله

تا اینجا ما فقط در مورد اختیار معامله خرید اشاره کرده ایم. با این حال، می‌توانید این نوع معاملات را حتی بفروشید که به عنوان یک options writer نیز شناخته می‌شود و حق بیمه پرداختی توسط خریداران را دریافت کنید.

باید به یاد داشته باشید که اکثر فروشندگان اختیار معامله، حداقل مقداری از دارایی اساسی را دارند که ارزش اختیارات خود را از آن کسب می کنند که اگر بازارها در جهت اشتباه حرکت کنند، از آن استفاده نمایند.

با این حال، زمانی که یک فروشنده اختیار معامله، مالک هیچ یک از دارایی‌های اساسی نباشد، آپشنی را ایجاد می‌کند که به آن یک اختیار معامله " uncovered یا پوشش داده نشده" یا " naked یا پوشش داده شده می‌گویند که تجارت بسیار پرخطری در نظر گرفته می‌شود.

اختیار معامله پوشش داده شده یا naked چیست؟

فروش اختیار معامله غیرمجاز به شما امکان می‌دهد بدون سرمایه‌گذاری، مقدار قابل توجهی سود ببرید اما باز هم، انجام این کار یک سرمایه‌گذاری بسیار پرخطر در نظر گرفته می‌شود. از لحاظ نظری هیچ محدودیتی برای افزایش قیمت یک کریپتو وجود ندارد، به این معنی که ریسک شما از فروش اختیار معامله فروش غیرمحدود نیز به طور بالقوه نامحدود است. به طور معمول، کارگزاران اختیار معامله از شما می‌خواهند قبل از اینکه بتوانید آپشن ها را بفروشید، مقدار معینی وثیقه (که به عنوان حاشیه اختیار معامله شناخته می‌شود) ارسال کنید.

برای توضیح بیشتر، در اینجا یک مثال از naked در مقابل uncovered آورده شده است.

فرض کنید شما یک اختیار معامله (call) 90 روزه برای بیت کوین را به قیمت 30,000 دلار می فروشید که لازم است بیت کوین را بدون توجه به افزایش قیمت آن با آن قیمت بفروشید.

اگر قیمت بیت کوین در روز به 40,000 دلار برسد، باید بیت کوین را با 33 درصد حق بیمه بخرید و سپس آن را به هر کسی که گزینه شما را به قیمت 30,000 دلار خریداری کرده است بفروشید و در این فرآیند 10,000 دلار از دست بدهید.

در حالی که اگر قبل از فروش اختیار معامله خود، معاملات آپشن‌ رمزارزها خود را با خرید بیت کوین به قیمت 30,000 دلار (یا کمتر) پوشش می دادید، نیازی به خرید بیت کوین با قیمت بالاتر ندارید. همچنین اگر بیت کوین بیشتری نسبت به آنچه که اختیار معامله شما برای فروش آن نیاز داشت، در اختیار داشتید، می توانستید از افزایش قیمت بیت کوین سود ببرید.

معاملات آتی کریپتو چیست؟

در ادامه توضیح اختیار معامله در مقابل معاملات آتی به تعریف قرادادهای آتی می رسیم. قراردادهای آتی به شما این امکان را می دهد که یک دارایی خاص را در تاریخ بعدی با قیمت از پیش تعیین شده بخرید یا بفروشید. این نوع معاملات برای هموار کردن نوسانات قیمت در بازارهای مواد غذایی و کشاورزی با اجازه دادن به کشاورزان برای خرید محصولات یا بذر از قبل با قیمت توافقی اختراع شدند.

مشابه قراردادهای اختیار معامله که به بررسی آنها پرداختیم، قراردادهای آتی به یک دارایی زیربنایی مانند کالاها، سهام یا ارزهای دیجیتال مرتبط هستند و از آنها ارزش استخراج می کنند. همچنین مانند اختیار معامله، به شما اجازه می‌دهند در معرض یک ارز دیجیتال بدون خرید واقعی آن قرار بگیرید.

با این حال، هر زمان که دو طرف قرارداد آتی منعقد کنند، دارایی پایه باید با انقضای قرارداد خریداری یا فروخته شود. این تعهد است که باعث می شود معاملات آتی به طور ذاتی ریسک بیشتری نسبت به معاملات اختیار معامله داشته باشد.

تفاوت بین خرید و فروش آتی چیست؟

وقتی قرارداد آتی را می فروشید، موظف هستید دارایی را به قیمت توافقی در تاریخ معینی بفروشید. بنابراین هنگامی که بازار کاهش می یابد، هر کسی که معامله آتی یا فیوچرز شما را خریده است، قانوناً موظف است هر زمان که قرارداد منقضی شود، دارایی را از شما بخرد.

هر زمان که یک قرارداد آتی خریداری می کنید، قیمت را از قبل قفل می کنید. این کار به شما امکان می‌دهد در صورت رشد بازار سود کنید، زیرا دارایی زیربنایی را با قیمتی کمتر از ارزش آن می‌خرید و سپس آن را برای سود به فروش می‌رسانید.

همچنین، هنگام خرید قرارداد آتی، لازم نیست کل ارزش قرارداد را به اشتراک بگذارید. در عوض می توانید درصدی از ارزش مورد نیاز برای اجرای قرارداد را نگه دارید که به آن معامله در حاشیه (مارجین) می گویند.

با این حال، اگر ارزش دارایی‌ای که قرارداد آتی شما بر آن استوار است کاهش یابد، صرافی که قرارداد خود را از آن خریداری کرده‌اید، ممکن است چیزی را که مارجین کال نامیده می‌شود صادر کند. اگر مارجین کال دریافت کردید، باید پول بیشتری را به عنوان وثیقه ارسال کنید یا خطر فسخ قرارداد خود را دارید.

همانطور که می بینید، با الزام شما به خرید یا فروش یک دارایی، معاملات آتی ذاتا ریسک بیشتری نسبت به اختیار معامله دارند. اما نکته مثبت این است که برای صدور قرارداد آتی نیازی به پرداخت حق بیمه یا کارمزد از قبل ندارید، بنابراین می توانید بدون پرداخت هیچ پولی به سود خود برسید.

بیایید به یک مثال نگاه کنیم تا ببینیم آینده چگونه کار می کند.

قراردادهای آتی در عمل چگونه کار می کنند؟

بیایید تصور کنیم بیت کوین در 30,000 دلار است و شما می خواهید یک قرارداد آتی بخرید تا از حرکت قیمت مورد انتظار سود ببرید.

اگر فکر می‌کنید قیمت بیت‌کوین افزایش می‌یابد، می‌توانید قرارداد آتی را با قیمت 30,000 دلار بخرید که شما را ملزم به خرید بیت‌کوین با قیمت 30,000 دلار می‌کند.

بنابراین اگر قیمت بیت کوین در زمان پایان قرارداد به 35,000 دلار افزایش یافت، می توانید یک بیت کوین را به قیمت 30,000 دلار بخرید و بلافاصله آن را به قیمت 35000 دلار بفروشید و 5000 دلار سود کنید.

حالا بیایید تصور کنیم که شما صاحب یک بیت کوین هستید، اما معتقدید قیمت آن ممکن است کاهش یابد. در این صورت، شما می توانید بیت کوین آتی را با قیمت 30,000 دلار بفروشید، که به خریدار آن ملزم می شود هر زمان که قرارداد منقضی شود، 30,000 دلار برای یک بیت کوین شما به شما بپردازد.

بنابراین اگر قیمت به مثلاً 20,000 دلار کاهش می یافت، خود را از ضرر 10,000 دلاری نجات می دهید. با این حال، اگر قیمت به 40,000 دلار افزایش یابد، باید بیت کوین خود را 10,000 دلار کمتر از ارزش آن بفروشید.

اختیار معامله (آپشن) در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟

اختیار معامله یا آپشن (Option) به قرادادهایی گفته می شود که معامله‌گر مختار است دارایی خود را در زمان مشخصی به قیمت تصویب شده بخرد یا بفروشد.

اختیار معامله باعث می شود سرمایه گذاران سرمایۀ خود را در نوسانات بازار حفظ کرده و راه های انطباق پذیری با شرایط مختلف بازار را بیاموزند. از سوی دیگر اختیار معامله می تواند در شرایط مثبت بازار، سود فراوانی را به حساب معامله گر سرازیر کند.

با این تفاسیر، اگر شما نیز به دنبال راهی برای حفظ و افزایش سرمایۀ خود در بازارهای بزرگ سرمایه داری اعم از بورس و یا ارز دیجیتال هستید، بهتر است تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

اختیار معامله چیست و چه تفاوتی با قراردادهای آتی دارد؟

همانطور که از نام این قرار داد مشخص است، اختیار معامله به قراردادی گفته می شود که معامله گر مختار است دارایی مورد نظر خود را با قیمتی مشخص در زمانی مطلوب بخرد یا به فروش برساند.

میدانیم که شما هم با شنیدن این توضیح ، ممکن است ذهنتان سریع به سمت قراردادهای آتی کشیده شود؛ اما عجله نکنید! اختیار معامله تفاوت زیادی با قراردادهای آتی دارد.

بزرگترین تفاوت اختیار معامله با قرارداد آتی، صورت تسویه آن هاست.

درواقع برخلاف قراردادهای اتی که معامله گران موظف هستند معامله را در زمانی خاص با قیمتی تصویب شده معامله کنند، در قرارداد آپشن هیچ تعهدی در تسویه وجود ندارد.

درواقع به علت همین ویژگی عدم تعهد در تسویه است که در قرارداد اختیار معامله یا آپشن امکان تطبیق پذیری برای معامله گران ایجاد شده و روشی مناسب برای جلوگیری از ریسک های پرخطر در بازارهای سرمایه گذاری محسوب می شود. اما چگونه؟ .

اصولا قراردادهای اختیار معامله به دو صورت اجرا می شود: قرارداد اختیار خرید (Call) و قرارداد اختیار فروش (Put).

• قرارداد اختیار خرید یا call این امکان را معامله گر می دهد تا دارایی ای را در زمان مشخص با قیمتی که مدنظر دارد، خریداری کند.

• قرارداد اختیار فروش یا put نیز، امکان فروش دارایی را با قیمت دلخواه در زمان مناسب برای معامله کننده فراهم می کند.

هر قرارداد اختیار معامله از چند بخش تشکیل شده است :

1. نوع اختیار معامله : نوع اختیار معامله می تواند قرارداد خرید اختیار معامله باشد یا قرارداد فروش اختیار معامله.

2. زمان سررسید: همانطور که گفتیم در این قرارداد خریدار یا فروشندۀ قرارداد مشخص می کند که در زمانی مشخص این قرارداد اجرا شود. زمان سررسید درواقع همان تاریخ مصوب برای معامله است. که می تواند چند روز یا چند ماه بعد باشد.

3. قیمت اعمال: درواقع همان قیمتی است که شرط معامله خرید یا فروش در آینده است. به بیان دیگر، خریدار یا فروشنده مشروط بر اینکه قیمت یک سهام یا ارز به “قیمت اعمال” برسد، می توانند معامله را اجرا کنند.

4. قیمت اختیار: قیمتی است که معامله گر باید برای انجام اختیار معامله خرید یا اختیار معامله فروش به صرافی پرداخت کند.

حالا با دانستن تمامی اجزای یک قرارداد آپشن، بهتر است برای روشن شدن بحث به یک مثال توجه کنید:

فرض کنید شخصی اینطور تحلیل می کند که قیمت بیت کوین که در حال حاضر 15000 دلار است، تا حدود شش ماه دیگر به قیمت 17000 دلار برسد. با این تفاسیر او می تواند یک قرارداد اختیار خرید را با ویژگی های زیر اعمال کند:

مقدار: یک بیت کوین
زمان سررسید: 6 ماه دیگر ( 5 آپریل)
قیمت در حال حاضر: 15000 دلار
قیمت اعمال: 17000 دلار
قیمت اختیارمعامله ( وجه تضمینی به فروشنده برای خرید): 500 دلار

حالا بر طبق این قرارداد، معامله گر با دادن 500 دلار به صرافی، یک قرارداد اختیار را خریداری می کند. حالا اگر در تاریخ 5 آپریل قیمت بیت کوین به 17000 دلار رسید، او می تواند از فروشنده یک بیت کوین به مبلغ 15000 دلار خریداری کند.

با احتساب قیمت اختیار پرداختی که به صرافی بابت این معامله داده است (یعنی همان 500 دلار)، او به طور کلی حدود 1500 دلار معاملات آپشن‌ رمزارزها سود کرده است. اما ممکن است در 5 آپریل قیمت بیت کوین به 17000 دلار نرسد. در این شرایط خریدار می تواند هیچوقت هیچ بیت کوینی را نخرد و معامله به طور کامل بهم بخورد.

درواقع هیچ تعهدی برای اجرای قرارداد از سوی خریدار اختیار معامله وجود ندارد و او می تواند در زمان سررسید معامله را بر حسب سود یا زیان خود انجام دهد یا به طور کلی بهم بزند.

البته این حق برای فروشنده وجود ندارد. یعنی اگر خریدار در زمان مقرر درخواست خرید کند، فروشنده نمی تواند از فروش دارایی به خریدار سرباز بزند. به همین علت، اختیار فروش ریسک معاملات آپشن‌ رمزارزها بیشتری از اختیار خرید دارد و لازم است با احتیاط و آگاهی بیشتری به انجام آن پرداخت.

انواع اختیار معامله چیست؟

قرارداد اختیار معامله از لحاظ سبک اعمال به دو دسته تقسیم می شود:

1. قرارداد اختیار اروپایی
2. قرارداد اختیار آمریکایی

پیش از توضیح هر یک از این قرادادها، باید بگوییم که این قراردادها به هیچ عنوان محدود به منطقۀ جغرافیایی خاصی نیست و در تمامی دنیا کاربرد دارد. به عنوان مثال در بازار بورس ایران نوع قراردادها از نوع قرارداد اختیار اروپایی است. حالا برویم تا این دو نوع قرارداد را با هم بررسی کنیم:

قرارداد اختیار اروپایی

در قرارداد اختیار اروپایی، معامله گر تنها در زمان مقرر شده می تواند قرارداد را اجرا کند. در این حالت، اجرای هیچ معامله ای پیش از سر رسیدن موعد امکان پذیر نیست.

قرارداد اختیار آمریکایی

در قرارداد امریکایی، برخلاف قرارداد اروپایی؛ معامله گر می تواند هر زمانی که می خواهد به اجرای معامله بپردازد. ممکن است خریدار قراردادی را معاملات آپشن‌ رمزارزها برای موعد سه ماه دیگر تعیین کند اما یک ماه بعد تصمیم به خرید بزند. در این شرایط او می تواند زودتر از موعد به اجرای قرارداد بپردازد.

کاربرد قراردادهای اختیار در بازارهای مالی چیست؟

قرارداد اختیار معامله کاربردهای فراوانی دارد. یکی از مهم ترین این کاربردها بالا بردن توان تطبیق پذیری و ارتباط گیری سهامداران با سهام های سنتی است. درواقع اختیار معامله به معامله گران کمک می کند تا موقعیت سهام خود را بر طبق اتفاقات بازار تطبیق دهند.

ممکن است زمانی در بازار بورس قیمت سهامی به شدت در حال افت باشد و یا ارزش سرمایۀ معامله گر در بازار ارز دیجیتال در حال ریزش باشد. در این شرایط معامله گر باید بتواند با استفاده از قرارداد آپشن از ضررهای هنگفت به سرمایۀ خود جلوگیری کند.

به نوعی این قراردادها یک پوشش ریسک برای دارایی هایی محسوب می شوند که هم اکنون آن ها را داریم. از سوی دیگر، با بالا رفتن قیمت و ارزش یک سهام یا ارز، قرارداد آپشن می تواند سود زیادی را به معامله کننده بدهد.

قرارداد آپشن یک نوع شرط بندی بر سر قیمت آینده یک دارایی هم محسوب می شود

برای درک بهتر، بیایید با هم به یک مثال توجه کنیم:

شخصی را تصور کنید که صد سهم از سهامی به ارزش پانصد دلار را خریداری می کند. او خوشبین است و پیش بینی می کند که قیمت این سهام تا سه ماه دیگر دوبرابر شده و به هزار دلارافزایش پیدا می کند. اما از آنجایی که در بازار هیچ چیز قطعی نیست، ممکن است این روند افزایش قیمت صعودی معاملات آپشن‌ رمزارزها نباشد و اتفاقا به صورت نزولی طی شود.

در این شرایط، شخص معامله گر، با استفاده از قرارداد اختیار فروش، دارایی خود را با قیمتی کمتر از قیمت اصلی سهام ( مثلا 450 دلار) با قیمت اختیار 50 دلار در اختیار فروش می گذارد. در این شرایط اگر حتی قیمت سهام او افت کرد و به مبلغ سیصد دلار رسید، وی اختیار فروش را فعال کرده و دارایی خودش را با مبلغ 450 دلار به فروش می رساند.

در این شرایط او توانسته از قرارداد اختیار فروش به عنوان پوشش ریسک استفاده کند و از ضرر بسیار به دارایی خود جلوگیری کند.

از سوی دیگر اگر پیش بینی شخص معامله گر محقق شود و ارزش سهام با افزایش صعودی مواجه شود، او با اجرای معامله اختیار خرید، سهام را با مبلغی بسیار کمتر در حال حاضر معامله می کند و از این طریق به سود بالایی دست پیدا میکند.

قیمت اختیار یک معامله چگونه محاسبه می شود؟

قیمت اختیار یک معامله درواقع همان قیمتی است که به عنوان تضمین برای یک معامله پرداخت می شود. قیمت اختیار معامله ثابت نیست و بر اساس عرضه و تقاضای بازار مشخص می شود.

مدل های مختلفی برای محاسبۀ قیمت اختیار معامله استفاده می شود. مهم ترین مدل برای محاسبۀ قیمت اختیار یک معامله مدل بلک و شولز و مدل چند جمله ای است. اما در نهایت، قیمت اختیار معامله با هر مدلی که محاسبه شود، از دو جز تشکیل شده است:

بیایید باهم بیشتر دربارۀ این دو جز صحبت کنیم :

قیمت ذاتی

برای مشخص کردن قیمت ذاتی، کافی است قیمت نقدی سهام یا دارایی را از قیمت اعمال اختیار معامله را کم کنیم. اگر قیمت به دست آمده عددی مثبت باشد نشان دهندۀ سود در معامله است. پس درواقع اختیار معامله یعنی اختیار خرید یا فروش تنها زمانی ارزش ذاتی دارد که در سود باشد و عدد آن مثبت باشد.

قیمت اعمال اختیار معامله – قیمت نقدی دارایی پایه =ارزش ذاتی قرارداد اختیار خرید

اگر در یک اختیار معاملۀ فروش، قیمت نقدی دارایی پایه از قیمت اعمال کمتر باشد، آن معامله قیمت ذاتی دارد و در سود است. پس برای محاسبۀ قیمت ذاتی یک قرارداد اختیار، قیمت نقدی را از قیمت اعمال اختیار کم میکنیم. عدد به معاملات آپشن‌ رمزارزها دست آمده نشان دهندۀ قیمت ذاتی یک معامله است:

قیمت نقدی دارایی – قیمت اعمال اختیار = ارزش ذاتی قرارداد اختیار فروش

قیمت زمانی

اگر ارزش ذاتی یک معامله را از قیمت اختیار آن کم کنیم، قیمت زمانی یک معامله مشخص می شود. هر چقدر زمان بگذرد و موعد سررسید معامله نزدیک تر شود، قیمت زمانی هم به همان نسبت کاهش پیدا میکند. تا جایی که به هنگام سررسید معامله، قیمت ذاتی برابر با همان قیمت اختیار معامله می شود.

اگر در ابتدای معامله بخواهیم قیمت زمانی را محاسبه کنیم، کافی است فرمول زیر را اعمال کنیم:

قیمت ذاتی- قیمت اختیار معامله = قیمت زمانی معامله

چگونه یک قرارداد اختیار را معامله کنیم؟

کارگزاری ها و صرافی های بسیاری امکان اختیار معامله را برای معامله کنندگان خود مهیا کرده اند. شما نیز اگر قصد معاملۀ سهام خود با استفاده از قرارداد اختیار معامله را دارید بهتر است به یک کارگزاری خوب مراجعه کنید.

معامله آپشن ارز دیجیتال نیز در برخی از صرافی ها امکان پذیر است. به عنوان مثال صرافی هایی همچون IQ Option, Ledger X, Bakkt صرافی هایی هستند که امکان معامله اختیار بیت کوین را در اختیار معامله گران قرار می دهند.

به طور کلی باید گفت که قرارداد آپشن به دلیل پیچیدگی های بسیار زیادی که دارد می تواند همانگونه که باعث سودآوری زیاد شود، به همان اندازه باعث ضررهای بسیار به سرمایۀ افراد نابلد شود.

پس بهتر است پیش از اینکه مهارت کافی برای استفاده از این معامله را پیدا نکرده اید، بی گدار به آب نزنید و اقدام به معاملۀ اختیار نکنید!

برای مشاهده جدیدترین تحلیل معاملات آپشن‌ رمزارزها معاملات آپشن‌ رمزارزها ها، اخبار، مقالات و قیمت های لحظه ای ارز دیجیتال به وب سایت سیگنال مراجعه و یا اپلیکیشن سیگنال را دریافت نمایید.

۱. حجم معاملات آپشن در صرافی‌ بازار مشتقه CME در ماه ژانویه ۲۸.۶٪ افزایش داشت و …

۱.
حجم معاملات آپشن در صرافی‌ بازار مشتقه CME در ماه ژانویه ۲۸.۶٪ افزایش داشت و به ۱۸۸۲ قرارداد رسید. این بیشترین حجم معاملات ثبت‌شده در یک ماه در تاریخ این صرافی است. همان‌طور که در نمودار مشخص است، بیشتر این معاملات در اواخر ژانویه انجام شده‌اند.
.
۲.
در مقابل حجم پوزیشن‌های خرید مدیران صندوق‌های دارایی در این صرافی، افزایش قابل معاملات آپشن‌ رمزارزها توجهی نسبت به حجم پوزیشن‌های فروش آن‌ها داشته است که درجای خود قابل تامل است.
.
به نظر شما زیر نظر گرفتن معاملات CME می‌تواند در پیش‌بینی آینده قیمت بیت‌کوین به معامله‌گران کمک کند؟
.
منبع: پرشیابلاکچین
.
اهمیت: مهم
.
#بیت‌کوین #CME #صرافی #موقعیتخرید #موقعیتفروش #آپشن #بازارمشتقه #کریپتو #ارزدیجیتال #رمزارز

آیا تریدرهای حرفه ای از معاملات آپشن بیتکوین سود میبرند؟

معاملات آپشن بیت کوین ابزاری است که حرفه‌ای‌های بازار در زمان ریزش قیمت‌ها به آن پناه برده تا از ریزش قیمت هم سود کسب کنند. ریزش نزدیک به ۱۰,۰۰۰ دلاری قیمت بیت کوین ترسی در وجود تریدرهای بازار انداخته است. برخی از اتمام روند صعودی بیت کوین صحبت کرده و عده‌ای آن را اصلاح قیمت در روند صعودی در نظر گرفته‌اند.

در واقع این استراتژی مبتنی بر معاملات آپشن برای کسانیکه به دنبال محافظت از سقوط قیمت هستند، نسبت ریسک به ریوارد مناسبی را فراهم می‌کند. هرچند انجام معاملات آپشن به دلیل پیچیدگی‌هایش مناسب افراد مبتدی نیست. اما با فراگیری شرایط و قوانین این نوع از معاملات، مدیریت ریسک و مدیریت سرمایه در بازارهای پرنوسان بهتر انجام خواهد شد.

درحالیکه عملکرد بیت کوین در سال ۲۰۲۱ با سود ۶۹۶ درصدی مثبت بوده است، اظهارات Janet Yellen وزیر خزانه‌داری آمریکا نشان می‌دهد که رمزارزها برای تامین مالی تروریست‌ها استفاده می‌شود و به این دلیل سرمایه گذاران ممکن است محتاط عمل کنند.

کاهش اندازه پوزیشن‌های باز و ذخیره سود، یکی از روش‌هایی است که معمولا سرمایه گذاران برای کاهش آسیب پذیری در زمان ریزش قیمت‌ها از آن استفاده می‌کنند؛ اما روش دیگر برای مدیریت ریسک، استفاده از معاملات آپشن بیت کوین است. خرید آپشن‌های فروش ساده‌ترین راه است، اما با توجه به سناریو نوسانات زیاد فعلی، این روش پرهزینه است.

لازم است بدانید که با استفاده از آپشن‌های خرید و فروش، تریدر می‌تواند برای کاهش این هزینه‌ها استراتژی‌هایی را طراحی کند. استراتژی‌های زیادی وجود دارد، اما در حال حاضر، بیایید روی یک نمونه کم هزینه مختص روند نزولی تمرکز کنیم.

آپشن‌های فروش محافظتی می‌توانند در روندهای نزولی سودده باشند

این استراتژی که مخصوص روندهای نزولی است، شامل خرید یک آپشن فروش محافظتی و همزمان فروش آپشن‌های خرید در قیمت‌های بالا، برای کسب سود از کاهش قیمت است. این معاملات اضافی، هزینه آپشن‌های فروش را پوشش می‌دهند؛ اما اگر قیمت بیت کوین از آستانه مشخصی عبور کند، منجر به ضرر خواهد شد.

معامله بالا شامل قرارداد خرید یک بیت کوین با آپشن فروش در ۲۶ مارس در قیمت ۵۶،۰۰۰ دلار و همزمان شامل قرارداد فروش یک بیت کوین در همان تاریخ و با آپشن خرید در قیمت ۶۴،۰۰۰ دلار است.

همانطور که برآورد بالا نشان می‌دهد، نتیجه نهایی بین ۵۶،۰۰۰ دلار و ۶۴،۰۰۰ دلار، خنثی است. تریدر ضرر نمی‌کند اما از این استراتژی نیز سود نمی‌برد. در طرف دیگر، اگر قیمت بیت کوین به ۴۶،۰۰۰ دلار برسد، صاحب قرارداد ۱۰،۲۰۰ دلار سود خواهد کرد.

برای اینکه معامله کننده ۵،۰۰۰ دلار متضرر شود، قیمت بیت کوین در ۲۶ مارس باید به ۶۹،۰۰۰ دلار برسد، که معادل ۲۰ درصد سود نسبت به قیمت فعلی است. بنابراین، با اینکه این استراتژی مختص روند نزولی است، تریدرها فقط در قیمت‌های بالای ۶۴،۰۰۰ دلار یا ۱۱ درصد بیش‌تر از قیمت فعلی، متضرر خواهند شد.