تعریف اهرم مالی چیست؟

نسبت‌های اهرمی چیست؟

احمد امیری/ حسابرس میزان وجوهی را که شرکت از راه گرفتن وام تامین کرده است به‌وسیله نسبت‌های بدهی یا اهرمی نشان می‌دهند. این نسبت‌ها دو دسته هستند. یک دسته به بخش بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام (مندرج در صورت وضعیت مالی) مربوط است و میزان منابعی را که شرکت از راه گرفتن وام تامین کرده است (و نه از محل منابعی که سهامداران شرکت تامین می‌کنند) نشان می‌دهد از جمله نسبت بدهی. دسته دوم توان شرکت در ایجاد سود کافی برای پرداخت بهره یا پوشش هزینه‌ها است.

این نسبت‌ها برای اعطاکنندگان اعتبار بلند‌مدت، اهمیت دارند زیرا آن‌ها علاقه‌مند هستند که منابع مالی خود را در اختیار واحدی انتفاعی قرار دهند و در مقابل به طور مداوم، بهره دریافت کنند. این نسبت‌ها مورد توجه سهامداران نیز قرار دارد، زیرا علاقه‌‌‌‌مندند که موجبات حفظ سرمایه آنها فراهم شود. از دیدگاه آنان، قبول مخاطرات بلند‌مدت باید با بازده بالاتری توام باشد.

الف)نسبت بدهی: این نسبت که از تقسیم کل بدهی برکل دارایی به‌دست می‌آید، نشان‌دهنده درصد وجوهی است که به‌وسیله بدهی تامین شده‌اند. اعتباردهندگان نسبت بدهی پایین را ترجیح می‌دهند. زیرا در صورت بالابودن، ریسک مالی شرکت نیز بالا است.

ب) نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام: این نسبت از تقسیم کل بدهی به حقوق صاحبان سهام به‌دست می‌آید و هر چه این نسبت بیشتر باشد میزان استفاده از بدهی در ساختار سرمایه شرکت بیشتر خواهد بود. اگر این شرکت بخواهد در آینده مجددا قرض بگیرد وام‌دهندگان یا به او قرض نمی‌دهند یا به قرض دادن با نرخ بهره بالا تمایل دارند. نسبت‌های اهرمی از اهمیت بالایی برای اعتباردهندگان (به عنوان مثال، بانک‌ها) برخوردار هستند. چرا که این نسبت‌ها توانایی شرکت در تعهد به دیون خود (به عنوان مثال، پرداخت قسط وام) را نشان ‌می‌دهد. از طرف دیگر این نسبت‌ها برای سهامداران بنگاه نیز حائز اهمیت است. بالا بودن بیش از حد نسبت‌های اهرمی، ریسک و هزینه مالی زیادی به بنگاه تحمیل می‌کند، از یکسو افزایش هزینه‌های مالی باعث کاهش قابل توجه سود خالص می‌شود و از سوی دیگر ممکن است بنگاه نتواند به تعهدات مالی خود عمل کند و این امر موجب ورشکستگی بنگاه شود. حال که اهمیت این نسبت‌ها به طور اجمالی بیان شد، نسبت‌های مهم این دسته معرفی و برحسب اطلاعات صورت‌های مالی شرکت‌ X محاسبه خواهد شد.

اهرم در ارز دیجیتال چیست؟ لوریج در ارز دیجیتال

اهرم در ارز دیجیتال چیست؟ در بازار ارز های دیجیتال، به شیوه های مختلف و متنوعی میشه معامله و خرید و فروش کرد که آن را در ویدئوی راه های کسب درآمد از ارز های دیجیتال بطور کامل توضیح دادیم. این شیوه های مختلف معامله، باید بسته به شرایط و سطح دانش و مهارت کاربر ارزیابی و انتخاب بشه. میزان ریسک هر کدوم از شیوه های معاملاتی متفاوته و بسته به مبتدی یا حرفه ای بودن کاربر، می تونه بهترین شیوه معاملاتی تعیین بشه. در این مقاله در مورد معاملات اهرمی در بازار ارز های دیجیتال صحبت خواهیم کرد و این شیوه از معامله که برای ضریب دادن به سرمایه و به طبع اون ضریب دادن به سود (و البته زیان) هستش، بررسی خواهیم کرد. خیلی از افراد به طمع سود های زیاد و آنچنانی و به سودای یک شبه پول دار شدن وارد پوزیشن معاملات اهرمی در بازار ارز های دیجیتال میشن و متاسفانه به دلیل نداشتن دانش و مهارت کافی بخش زیادی از سرمایه شون یا حتی کل اون رو به فنا میدن. در اصطلاح معاملات اهرمی، به از دست رفتن کل سرمایه لیکوئید شدن (Liquidations) گفته میشه. در این حالت کاربر به دلیل انتخاب اهرم سنگین یا رعایت نکردن اصول درست معاملات اهرمی، کل سرمایه شو از دست میده و به صفر میرسه. در این مقاله قصد داریم به موضوع اهرم در ارز دیجیتال بپردازیم. قبل از ورود به مقوله معاملات اهرمی در بازار ارز های دیجیتال، مرور اجمالی خواهیم داشت به انواع شیوه های معامله در بازار ارز های دیجیتال، و بعد از بررسی این قضیه، تمرکز مون رو روی معاملات اهرمی و مفهوم اهرم یا لوریج چیست؟ در معاملات ارز دیجیتال، خواهیم گذاشت.

انواع شیوه های معامله در بازار ارز های دیجیتال

در این بخش مرور اجمالی خواهیم داشت به انواع شیوه های معامله در بازار ارز های دیجیتال، وقتی که با انواع شیوه های موجود و ممکن آشنا بشیم، بهتر و صحیح تر می تونیم با توجه به شرایط خودمون شیوه معامله رو انتخاب کنیم.
• معاملات اسپات (Spot trading) : به معاملات اسپات، معاملات نقدی یا نقطه ای هم میگن. در چنین معامله ای خرید و فروش، بلافاصله بعد از ثبت سفارش خرید یا فروش انجام می گیره و تسویه حساب هم آنی هستش. معیار قیمت معامله در اسپات تریدینگ، دقیقا مطابق با قیمت لحظه ای در زمان انجام معامله هستش.
• معاملات مارجین (Margin trading) : معاملات مارجین، شیوه ای برای خرید و فروش و معامله ارز دیجیتال هستش که از سرمایه‌ای که توسط یک شخص ثالث تامین میشه، بهره میبره. در مقایسه با روش های اسپات معامله، حساب‌های مارجین به معامله‌ گران امکان استفاده از اهرم ‌ها و در نتیجه امکان کسب مقادیر بیشتری از سود (و همچنین زیان) رو میده. در حال حاضر بسیاری از صرافی های معتبر امکانات معاملات مارجین رو دارن و البته باید در نظر داشت که مارجین یک شمشیر دو لبه هستش و همونطور که می تونه سود زیادی داشته باشه، به همان اندازه هم می تونه زیان بر و خسارت بار باشه اگر دانش و تجربه کافی پشتش نباشه.
• معاملات آتی (Futures) : یکی دیگه از شیوه های محبوب معاملاتی، معامله به سبک فیوچرز یا آتی هستش. معاملات فیوچرز یا معاملات آتی از اسمش هم پیداست و به آینده مربوط میشه. این نوع معاملات بین دو نفر در زمان حال یا گذشته انجام میشه ولی زمان سررسید معامله در آینده هستش. برای درک بهتر یک مثال میزنیم براتون. فرض کنید برای یک پروژه قصد خرید کالای X رو دارید. تخمین میزنین که ممکنه سه ماه دیگه به کالای X برای پیشبرد پروژه تون نیاز داشته باشید. برای اینکه برآورد درستی از هزینه هاتون داشته باشید و از نوسانات تورمی در امان بمونید، عقد قرار داد خرید به شیوه آتی یا فیوچرز بهترین شیوه هستش. در این نوع قرارداد فروشنده متعهد میشه که کالای X رو با قیمت مشخص شده کنونی در تاریخ معینی در آینده به شما بفروشه. حالا در اینجا دو سناریو مطرح هستش. ممکنه سه ماه بعد که موعد تحویل کالا هستش قیمت ها بالا رفته باشه و شما چون در قرار داد قیمت پایین تری تعیین کردین، سود خوبی داشته باشین. در مقابل ممکنه بنا به دلایلی قیمت ها کاهش پیدا کنه ولی شما طبق تعهد قرار داد قیمت بالاتری رو باید بپردازید و در نتیجه ضرر می کنید. به طور کلی سود و زیان در معاملات فیوچرز رو پیش بینی های درست از روند قیمتی در آینده تعیین می کنه. مزیت اصلی بازار فیوچرز اینه که کاربر هم از افزایش قیمت ها و از کاهش قیمت ها می تونه سود کنه و لزومی نداره که مثل معاملات اسپات یا مارجین حتما بازار صعودی و رو به بالا باشه برای کسب سود. در معاملات فیوچرز هم اهرم های معاملاتی قابل استفاده هستن و این امکان در خیلی از صرافی های معتبر وجود داره.

اهرم در ارز دیجیتال چیست ؟

در این قسمت وارد مبحث اهرم چیست؟ و ضرایب در معاملات ارز دیجیتال میشیم. در معاملات مارجین و فیوچرز شما می تونین از اهرم ها برای ضریب دهی به سرمایه تون استفاده کنید. به نسبت ضریبی که به سرمایه تون خواهید داد، سود یا زیان احتمالی شما هم با همون ضریب محاسبه خواهد شد. پس همیشه باید، اهرم در معاملات ارز دیجیتال رو یک تیغ دو لبه بدونیم که هم می تونه ما رو خیلی پول دار کنه و هم می تونه کل سرمایه مون رو به باد بده. برای درک بهتر مفهوم اهرم در معاملات ارز دیجیتال، مثالی رو شرح میدیم براتون. فرض کنید سرمایه شما برابره با 10 هزار دلار، مقداری که قصد دارید وارد یک پوزیشن یا اوردر بکنید هم یک دهم این مقداره یعنی 1000 دلار (وسط مثال این نکته رو هم بگم که معمولا برای یک پوزیشن هیچ وقت همه سرمایه رو وارد نمی کنن و درستش اینه که با بخشی از سرمایه ورود کنیم). فی المثل قراره پوزیشن لانگ بگیرید برای ارز دیجیتال بیت کوین، خب رو چه قیمتی این پوزیشن رو باز می کنید ؟ فرض هم بر اینه که قیمت بیت کوین 10 هزار دلار هستش. خب با شرایطی که ترسیم کردیم و یک دهم سرمایه ای (1000 دلار) که قراره وارد کنیم و با توجه به قیمت هر واحد بیت کوین، ما می تونیم یک دهم از این رمز ارز رو داشته باشیم. در ادامه طبق تحلیلی که داشتیم قصد داریم خروج از پوزیشن رو روی قیمت بیت کوین با عدد 10100 دلار تنظیم کنیم. خب چنان چه این پوزیشن به انجام برسه سود ما چقدر خواهد بود ؟ کاملا ساده هستش نسبت به کل سرمایه مون 1 درصد سود کردیم. یا مثلا اگر تارگت ما قیمت 11 هزار دلار باشه و پوزیشن تارگت رو لمس کنه، سود ما از کل سرمایه برابر خواهد شد با عدد 10 درصد.
تا به اینجا حالت معمول بوده و هیچ اهرمی در کار نیست. در حالت بعدی فرض رو بر این می گیریم که قصد داریم از یک اهرم در پوزیشن هم استفاده کنیم. فرض کنید این بار قصد داریم از یک اهرم 10x (10 برابر) استفاده کنیم. در این حالت مثل این می مونه اون یک دهم سرمایه مون رو که وارد معامله می کنیم در 10 ضرب میشه و تعریف اهرم مالی چیست؟ 10 برابر میشه. در این حالت 1000 دلار در 10 ضرب میشه و مثل این می مونه که شما 10 هزار دلار وارد پوزیشن کردین. این نکته رو بگم که صرافی این پول رو رایگان در اختیار معامله گر نمیذاره و بر حسب مدتی که پول در اختیار شماست، صرافی کارمزد اخذ خواهد کرد. صرافی ها برای اینکه اصل پولی که به شما در استفاده از اهرم ها قرض میدن، از بین نره، ساز و کاری که طراحی کرده که در اصطلاح بهش لیکوئید شدن میگن. اگر پوزیشن شما با موفقیت طی نشه در یک قیمت مشخص، صرافی پوزیشن شما رو خودکار میبنده و سرمایتون به صفر میرسه. محاسبه سود و زیان در معاملات اهرمی هم بسیار ساده هستش. دقیقا همان ضریبی که به سرمایه شما تعلق میگیره، دقیقا سود و زیان شما هم متاثر از همان ضریب خواهد بود. البته با کسر کارمزد صرافی معمولا رقم این سود کمی کمتر خواهد شد.

مراقب اهرم در معاملات ارز دیجیتال باشید !

یکی از مباحثی که باید در مقاله اهرم در ارز دیجیتال چیست؟ بهش بپردازیم این هستش که در یک معامله فیوچرز یا مارجین، بسته به صرافی مورد استفاده می تونید طیف متنوعی از اهرم ها و ضرایب رو در اختیار داشته باشید. معمولا اهرم های 2، 10، 25، 50 و 100 بیشتر در دسترس هستن. درسته که یک تحلیل درست و استفاده منطقی از اهرم ها می تونه سرمایه شما رو در مدت کوتاهی چند برابر کنه ولی باید همیشه حواستون باشه که حس طمع کار دستتون نده. بخش زیادی از پوزیشن هایی که لیکوئید میشن، دقیقا به خاطر همین طمع ورزی یک سری از کاربران هستش. برای استفاده از اهرم ها باید در تحلیل و پیش بینی روند قیمت ها دانش و مهارت بالایی داشته باشید. حتی انتخاب ضریب اهرم هم نیاز به دانش و تجربه داره که باید بر حسب ریسک پوزیشن تصمیم گیری بشه. خلاصه اینکه در استفاده از امکانات معاملات اهرمی، طمع ورزی نکنید و به یاد داشته باشید که خیلیا سر همین قضیه لیکوئید شدن. مطمئنا وقت همیشه برای انجام این مدل معاملات هست و می تونید وقت کافی رو برای آموزش و کسب مهارت در این حوزه بذارید و بعد با خیال راحت تر و ریسک کمتری ورود کنید. قطعا 10 برابر یا 50 برابر شدن سود خیلی شیرینه ولی متاسفانه 10 برابر یا 50 برابر شدن ضرر و زیان و خدای ناکرده از دست دادن کل سرمایه، بسیار تلخ تره.

سخن پایانی

در مقاله لوریج در ارز دیجیتال چیست؟ در مورد استفاده از اهرم ها در معاملات ارز دیجیتال صحبت کردیم و بین سه شیوه رایج معاملات در بازار ارز های دیجیتال، یعنی اسپات، مارجین یا فیوچرز، دیدیم که در معاملات مارجین یا فیوچرز می تونیم با استفاده از اهرم ها به سرمایه مون ضریب بدیم و به طبع اون سود و زیان ما هم با همین ضریب رشد خواهد کرد. نکته ای که باید فراوان متذکر بشیم اینه که سود های نجومی اهرم ها گولتون نزنه و قبل ورود به معاملات اهرمی، حتما دانش و مهارت کافی در تحلیل و مدیریت سرمایه رو به دست بیارید. متاسفانه عجله بی مورد و طمع ورزی ها گاها به قیمت از بین رفتن سرمایه ای که مدت ها براش زحمت کشیده شده تموم میشه. مجموعه آکادمی ارزسنج به شما این توصیه رو داره که اصلا شتابزده عمل نکنید و با بهره گیری از منابع آموزشی فراوانی که در دسترس هستش، مهارت و دانش لازم رو کسب و سپس ورود کنید به این چنین معاملات. مطمئنا به این شکل فعالیت در بازار با کسب سود های خوب براتون دلچسب تر و خوشایند تر خواهد بود. امیدواریم پوزیشن هایی که وارد میشین همشون به تارگت برسن و هیچ وقت لیکوئید نشید.

منظور از نسبت های مالی چیست و چه کاربردی دارند؟

نسبت‌های مالی مقادیر عددی هستند که با هدف به دست آوردن اطلاعات معنادار از صورت‌های مالی یک شرکت استخراج می‌شوند. اعداد استخراج‌ شده از صورت‌های مالی شرکت مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان نقدینگی، در مواردی همچون آنالیزهای مقداری و ارزیابی نقدینگی، رشد، حاشیه سود، سودآوری، نرخ بازگشت، ارزش‌گذاری و غیره استفاده می‌شوند. یکی از متداول‌ترین راه‌های تحلیل مالی، محاسبه و بررسی نسبت های مالی است. این نسبت‌ها در چندین گروه تعریف شده‌اند و هر کدام به یکی از جنبه‌های وضعیت مالی شرکت‌ها می‌پردازند.

انواع نسبت های مالی:

نسبت‌های اهرمی و پوششی

نسبت‌های ارزش بازار

پیگیری عملکرد شرکت با نسبت های مالی

تعیین نسبت‌ های مالی در هر دوره و پیگیری تغییر مقادیر آن‌ها در طول دوره، با هدف کشف سرنخ‌هایی است که موجب پیشرفت موسسه می‌شوند. مثلا افزایش نرخ بدهی نسبت به دارایی می‌تواند نشان‌ دهنده‌ این باشد که شرکت تحت‌ فشار بدهی است و در نهایت این موسسه را با خطر ورشکستگی مواجه کند.

امکان مقایسه عملکرد شرکت

مقایسه‌ نسبت های مالی با رقبای اصلی به این منظور صورت می‌گیرد که مشخص شود کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها به یک تحلیلگر یا سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا تشخیص دهد کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند. استفاده‌ کنندگان نسبت های مالی به دو گروه استفاده ‌کنندگان داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند:

استفاده‌ کنندگان خارجی:

شامل تحلیلگران مالی، سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت می‌شوند.

استفاده‌ کنندگان داخلی:

شامل مدیر تیم، کارمندان و مالکان می‌شوند.

نسبت‌‌های نقدینگی

نقدینگی را می‌توان اینطور تعریف کرد: «میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه‌مدت خود.» بنابراین نسبت‌های نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت‌ها در پرداخت دیون کوتاه‌مدت یا عمل به تعهدات کوتاه‌مدتشان فراهم می‌آورند.

انواع نسبت‌های نقدینگی

توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با دارایی‌های جاری

نسبت جاری: دارایی‌های جاری/ بدهی‌های جاری

توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل دارایی‌های نقدی

نسبت آنی (سریع) = دارایی‌های جاری – موجودی مواد و کالا / بدهی‌های جاری

توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل وجوه نقد. این نسبت محافظه کارانه‌ترین نسبت نقدینگی است که حساب‌های دریافتنی نیز در آن لحاظ نمی‌شود.

نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت / بدهی‌های جاری

نسبت‌‌های اهرمی یا ساختار سرمایه

نسبت‌های اهرمی مقدار منابع دریافت شده از بدهی را اندازه‌گیری می‌کنند. در واقع، از نسبت‌های اهرمی برای ارزیابی سطح بدهی‌های کوتاه و بلندمدت شرکت استفاده می‌شود. نسبت‌های اهرمی شامل موارد زیر می‌شوند:

توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه و بلندمدت با کل دارایی‌های موجود

نسبت بدهی = مجموع بدهی‌ها / مجموع دارایی‌ها

نسبت تسهیلات به سرمایه:

میزان اتکای شرکت به استقراض از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین مالی خود

نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام

نشان‌ دهنده توان شرکت در پرداخت هزینه‌های مالی مثلا بهره وام­‌های دریافتنی از محل سود عملیاتی

نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینه‌های مالی

معرفی نسبت‌های فعالیت

نسبت‌های فعالیت یا کارایی ابزارهایی هستند که برای سنجش کاربرد دارایی‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق ارزیابی میزان فروش و تاثیر دارایی‌ها بر آن اندازه‌گیری می‌شوند. این گروه از نسبت‌ها، حجم فروش شرکت را با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف مانند موجودی کالا، دارایی ثابت و … مقایسه کرده و میزان به‌ کارگیری موثر منابع شرکت و راندمان عملیات آن را در دوره عملیات ارزیابی می‌کنند.

دوره گردش موجودی کالا یا میانگین سنی کالا:

دوره گردش موجودی کالا، بازه زمانی را نشان می‌دهد که در آن دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است. گردش موجودی کالا بیانگر این است که موجودی کالا و مواد اولیه شرکت در یک بازه زمانی مشخص – مثلا یک سال مالی – چند بار به فروش رسیده و جایگزین شده است.

دوره گردش موجودی کالا = متوسط موجودی مواد و کالا *۳۶۵ / بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته

دوره وصول مطالبات:

نشان‌ دهنده فاصله زمانی تحویل کالا به مشتری تا دریافت وجه نقد از مشتری است. به بیان دیگر، مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت مطالبات خود را از مشتریان دریافت کند. با بررسی این نسبت درمی‌یابیم که شرکت درآمد فروش خود را در چه بازه زمانی به چرخه عملیاتی بازمی‌گرداند.

دوره وصول مطالبات = متوسط حساب­‌های دریافتنی *۳۶۵ / فروش نسیه

دوره گردش عملیات:

به دوره‌ای گفته می‌شود که در طول آن، یک شرکت، مراحل خریداری مواد اولیه، تولید کالا، ارسال به دست مشتری و در نهایت دریافت وجه نقد را سپری می‌کند.

دوره گردش عملیات = دوره وصول مطالبات + دوره گردش موجودی کالا

این نسبت، میزان تأثیرگذاری گردش دارایی‌ها را در کسب درآمد شرکت نشان می‌دهد و بیانگر این است که چگونه دارایی‌های شرکت برای ایجاد درآمد به کار گرفته می‌شوند. با مقایسه این نسبت در دوره‌های گذشته می‌توان به این نتیجه رسید که افزایش دارایی‌ها در کسب درآمد بیشتر توسط شرکت، تاثیرگذار بوده است یا خیر.

گردش دارایی = فروش خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

گردش دارایی‌های ثابت:

این نسبت، بیانگر میزان تأثیرگذاری دارایی‌های ثابت شرکت بر کسب درآمد آن است.

گردش دارایی‌های ثابت = فروش خالص / میانگین دارایی­‌های ثابت

دوره پرداخت بدهی‌­ها:

نشان­ دهنده مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت بدهی خود را با تامین‌ کنندگان – بدهی بابت خرید مواد اولیه به‌صورت نسیه – تسویه کند.

دوره پرداخت بدهی‌­ها = متوسط حساب­‌های پرداختنی *۳۶۵ / خرید نسیه

نسبت گردش سرمایه جاری:

سرمایه در گردش، تفاوت دارایی جاری از بدهی جاری شرکت است. این سرمایه، بخشی از خالص دارایی‌های جاری است که مستقیم یا غیرمستقیم تسهیلاتی را در چرخه تولید ایجاد می‌کند.

گردش سرمایه جاری = فروش / سرمایه در گردش

نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش:

با توجه به اینکه یکی از اجزای تشکیل‌ دهنده دارایی جاری، موجودی کالا است، نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش نشان‌ دهنده آن است که چه مقدار از سرمایه در گردش شرکت را موجودی کالا تشکیل داده است.

موجودی کالا به سرمایه در گردش = موجودی کالا / سرمایه در گردش

نسبت‌های سودآوری

نسبت‌های سودآوری، توانایی شرکت برای تولید درآمد مرتبط با عملکرد و سود سهام، دارایی‌های ترازنامه، هزینه‌های عملیاتی و سهام را اندازه‌گیری می‌کند. مهم‌ترین نسبت های مالی سودآوری شامل موارد زیر می‌شوند:

نسبت بازده دارایی‌ها نشان‌ دهنده آن است که شرکت چگونه از منابع و دارایی تحت اختیار خود برای کسب سود بهره برده و برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان خود بازدهی ایجاد کرده است. نسبت بازده دارایی‌ها می‌تواند شاخص نهایی برای ارزیابی کفایت و کارایی مدیریت شرکت باشد.

بازده دارایی = سود خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

بازده حقوق صاحبان سهام:

شیوه‌ای برای اندازه‌گیری میزان سودآوری شرکت است که روش ایجاد سود با استفاده از سرمایه سهامداران را روشن می‌کند.

بازده حقوق صاحبان سهام = سود خالص / حقوق صاحبان سهام

حاشیه سود ناخالص:

این نسبت، عملیات اجرایی و کسب درآمد شرکت را ارزیابی می‌کند و همچنین توانایی شرکت در کنترل بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته را بررسی کرده و رابطه‌ بین فروش و هزینه‌های تولید کالای فروخته‌ شده را نشان می‌دهد.

حاشیه سود ناخالص = سود ناخالص / فروش

حاشیه سود عملیاتی:

نسبت سود عملیاتی نشان‌ دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تاثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.

حاشیه سود عملیاتی = سود عملیاتی / فروش

درصد حاشیه سود خالص شرکت نشان‌ دهنده این است که از هر ۱ تومان فروش شرکت چه مقدار آن به سود خالص تبدیل‌ شده است.

حاشیه سود خالص = سود خالص / فروش

نسبت‌های ارزش بازار

این نسبت‌ها منعکس‌ کننده نگرش سهامداران و تحلیلگران بازار سرمایه در خصوص تعریف اهرم مالی چیست؟ عملکرد گذشته و پیش‌ بینی روند آتی شرکت هستند. انواع متداول نسبت‌های ارزش بازار عبارت‌اند از:

نسبت ارزش دفتری (P/BV):

این نسبت بیانگر ارزش ثبت‌ شده خالص دارایی‌ها بر مبنای هر سهم از سهام عادی هستند.

P/B = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی * تعداد سهام در دست سهامداران عادی / حقوق صاحبان سهام

نسبت قیمت به درآمد (P/E):

این نسبت، دیدگاه تحلیل گران بازار سرمایه را در خصوص سودآوری آتی شرکت تعیین می‌کند و از تقسیم قیمت بازار هر سهم عادی در یک دوره زمانی خاص و سود سالانه آن به دست می‌آید.

P/E = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی

نسبت قیمت به فروش (P/S):

این نسبت که از حاصل تقسیم ارزش بازار شرکت بر کل فروش ۱۲ ماهه ایجاد می‌شود، به شما می‌گوید برای هر یک ریال فروش سالانه چقدر هزینه می‌کنید.

P/ S = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / کل فروش ۱۲ ماه اخیر شرکت

قیمت به جریان نقدینگی (P/CF):

این نسبت از توان قابل ملاحظه‌­ای برای پیش ­بینی بازده سهام برخوردار است و معمولا به‌ وسیله سرمایه‌گذاران نهادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نسبت قیمت به جریان نقدینگی، مواردی از قبیل استهلاک، تخفیف درآمد و مواردی از نقدینگی را که توسط کسب و کار ایجاد شده حذف می‌کند.

P/ CF = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / جریان نقدی هر سهم

جریان نقدی هر سهم = سود هر سهم + (استهلاک دارایی‌های مشهود و نامشهود / تعداد سهام شرکت)

نسبتی است که برای تعیین ارزش سود هر سهم تا زمانی که نرخ رشد سود سهام شرکت در نظر گرفته شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نسبت مبتنی بر نسبت P/E است و چشم‌انداز رشد یک سهم را در نظر می­‌گیرد. محاسبه بدین شکل است که نسبت P/E را به نرخ رشد سالانه درآمد بر مبنای ارزش ۵ سال آینده تقسیم می‌کنیم. اگر نتیجه کمتر از یک باشد بیانگر آن است که بازار به‌طور کامل چشم‌اندازی در خصوص این سهم ندارد.

PEG = (قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی) / نرخ رشد سالانه درآمد

محدودیت نسبت های مالی

تحلیل نسبت‌های صورت‌های مالی به‌ طور گسترده‌ای توسط تحلیل‌گران مالی، سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان به کار می‌رود. در واقع این نسبت‌ها وضعیت اقتصادی واحد تجاری را در مقایسه با صورت‌های مالی به شکل بهتری انعکاس می‌دهند. از سوی دیگر، نسبت های مالی در مدل‌های پیش‌بینی به‌ طور موفقیت‌آمیزی به کار می‌روند. اما با وجود استفاده وسیع از نسبت‌ های مالی این تکنیک‌ها با برخی از محدودیت‌ها روبه‌رو هستند که تفسیرها را با پاره‌ای از ابهام مواجه می‌کنند.

لوریج (اهرم) در بازار فارکس چیست؟ + یک مثال ساده

یکی از جذاب ترین ویژگی‌های بازار فارکس برای معامله گران، ضریب اهرمی است. زمانی که شما برای انجام یک معامله پول کافی در اختیار نداشته باشید، اقدام به استفاده از ضریب اهرمی می‌نمایید. به بیان ساده تر این اهرم به شما کمک می‌کند تا بدون هیچ بهره و ضمانت بانکی، بتوانید با مبلغی چند برابر موجودی حساب خود، تجارت کنید. مقدار ضریب اهرمی، تابع قوانین کارگزاری و درخواست معامله گر می‌باشد. بطور مثال با سرمایه ۱۰۰۰ دلاری (وجه تضمین) و ضریب اهرمی ۱:۱۰۰ توانایی معامله یک موقعیت ۱۰۰,۰۰۰ دلاری را خواهید داشت. زمانی که میزان ضرر موقعیت معاملاتی شما، از مقدار وجه تضمین اولیه بیشتر شود، معامله بطور خودکار بسته خواهد شد.

باید اضافه کرد که استفاده از لوریج در بازار فارکس به همان میزان که می‌تواند احتمال سودآوری شما را افزایش دهد، می‌تواند باعث شود تمام سرمایه شما کمتر از آنچه که فکرش را هم می‌کنید از بین برود. همیشه در استفاده از لوریج محتاط باشید و مدیریت سرمایه و ریسک را رعایت نمایید.

توضیح لوریج با یک مثال ساده

به این مثال بسیار ساده توجه کنید تا بتوانید بیشتر مفهوم لوریج را درک نمایید.

یک مثال ساده:

فرض کنید شما 10 میلیون پول دارید و میخواهید ماشینی بخرید که 100 میلیون ارزش دارد.

مسلما پول شما کافی نیست.

حالا فرض کنید شرکت هایی هستند که میگن 10 میلیون به ما بدهید و در ازای آن ما به شما 100 میلیون میدیم که بتوانید آن ماشین 100 میلیونی را بخرید.
شما هم از خدا خواسته این کار را انجام می‌دهید.

اما نکته اینجاست که آن شرکت برای شما شرایطی قرار می‌دهد.

شرکت به شما می‌گوید:

• به ازای هر 100 میلیون که شما با آن یک تعریف اهرم مالی چیست؟ ماشین بخرید از شما 200 هزار تومان کارمزد میگیرم (اسپرد )
• شرط پی\ر تیم تسن که ماشین شما در رهن آن شرکت خواهد بود تا زمانی که بخواهید بفروشید (مارجین)
• شرط دیگر این است که این ماشین تا زمانی در اختیار شما هست که ارزشش به زیر ۹۲ میلیون نرسد (کال مارجین)

اگر ارزش ماشین شما به هر علت به ۹۲ میلیون رسید، ماشین را از شما میگیرند و به شما ۲ میلیون باقیمانده پول رو پس می‌دهند. اگر هم ارزش ماشین شما بیشتر از ۱۰۰ میلیون شد، ماشین رو هر زمان که شما بخواهید به قیمت روز می‌خرند و ۱۰ میلیون شما و مابه‌التفاوت رو به شما میدن. (ما به‌التفاوت سود شما خواهد بود). اگر هم شما تصمیم بگیرید ماشین را در قیمتی بین ۹۲ میلیون تا ۱۰۰ میلیون بفروشید، شرکت مابه‌التفاوت را از اصل پول شما کم می‌کند و مابقی رو به شما می‌دهد (این بار مابه‌التفاوت میشه ضرر شما)

در این مثال لوریج شما ۱:۱۰ هست و شما فول مارجین وارد معامله شده‌اید و اسپرد شما با فرض هر پیپ ۱ میلیون ، می‌شود ۰.۲ پیپ.

با این مثال می‌توانید به درک درستی از مفهوم لوریج برسید و اعداد و ارقام را تغییر دهید.

ترازنامه یا صورت وضعیت مالی چیست؟

بدون شک تمام کسانی که به گونه ای با مباحث مالی و حسابداری سرکار دارند و یا به آن علاقه‌مند هستند، واژه ترازنامه و ترازنامه چیست به گوششان‌ آشنا است. ترازنامه که طبق آخرین تغیرات استاندارهای حسابداری شماره یک تجدید نظرشده‌ی سال ۱۳۹۷ از واژه ترازنامه به صورت وضعیت مالی تغیر پیدا کرد، یکی از صورت‌های مالی مهم در گزارشات حسابداری است.

در این مقاله از کالج حسابداری قرار است با تعریف و اشکال مختلف ترازنامه طبق آخرین تغیرات استاندارهای حسابداری، بررسی اجزا و حساب‌های ترازنامه، تراز بودن ترازنامه و معادله حسابداری، یک مثال از معادله حسابداری، تهیه کننده ترازنامه، علت اهمیت ترازنامه، محدودیت ترازنامه و اینکه ترازنامه نشان سلامت مالی کسب و کار است، آشنا شوید پس همراه ما باشید.

تعریف ترازنامه

ترازنامه یا صورت وضعیت مالی گزارشی از تمامی دارایی‌ها و بدهی ها و سرمایه یک واحد تجاری در یک تاریخ معین می‌باشد. این تاریخ معین معمولا پایان ماه و یا پایان سال است. ترازنامه مانند تصویر و عکسی‌ است که در تاریخ معینی از یک واحد تجاری گرفته شود به همین دلیل به آن صورت وضعیت مالی هم می‌گویند. حال که با مفهوم ترازنامه آشنا شدید برای تبدیل شدن به یک حسابدار ماهر به صفحه آموزش حسابداری مراجعه کنید.

شکل ترازنامه چگونه است؟

شکل کلی ترازنامه به طور معمول به دو حالت شکل حساب و شکل گزارشی است که در زیر هرکدام را توضیح می‌دهیم.

شکل حساب: این شکل مانند حرف T انگلیسی است، در قسمت بالای T عنوان ذکر می‌شود و در قسمت ستون راست دارایی ها و در قسمت ستون چپ بدهی ها و حقوق صاحبان سهام قرار می‌گیرد.

شکل گزارشی: در شکل گزارشی نحوه نوشتن ترازنامه بدین صورت است که ستون دوم (ستون سمت چپ) که نشان دهنده بدهی ها و سرمایه (حقوق صاحبان سهام) است در ادامه و زیر ستون دارایی های واحد اقتصادی قرار می‌گیرد.

اگر به دنبال یادگیری تخصصی آموزش حسابداری مالی هستید حتما به صفحه آموزش حسابداری مالی مراجعه کنید.

طبق استاندارد حسابداری شماره یک تجدیدنظر شده تصویب شده سال ۹۷ صورتهای مالی قبلی ترازنامه که به تی شکل ارائه می‌شد، زین پس با نام صورت وضعیت مالی باید به شکل گزارشی تهیه و ارائه شوند.

در صورت‌های مالی قبلی اقلامی که از قدرت نقدشوندگی بالاتری برخوردار هستند در ابتدا گزارش می‌شدند اما در صورتهای مالی جدید اقلامی که از تعریف اهرم مالی چیست؟ قدرت نقد شوندگی کمتری برخوردارند در ردیف های بالاتر قرار می‌گیرند.

یعنی در صورتهای مالی جدید ابتدا دارایی های غیر جاری و سپس دارایی های جاری و در قسمت حقوق مالکانه و بدهی ها، ابتدا حقوق مالکانه و سپس بدهی های غیر جاری و در آخر بدهی های جاری گزارش می‌شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد حساباری مقاله: اصول اولیه حسابداری چیست را مطالعه کنید.

محتوا ترازنامه

هر ترازنامه‌ای باید شامل اطلاعات زیر باشد.
عنوان
اول‌: نام کامل واحد اقتصادی
دوم: نام گزارش یا صورت‌حساب مالی
سوم: تاریخ گزارش که این مورد باید به تاریخ پایان دوره خاصی اشاره کند نه به یک دوره‌ی زمانی
به صورت زیر
به‌ تاریخ ۱۳۹۸/۰۶/۳۱
یا در تاریخ ۱۳۹۹/۰۶/۳۱

برای یادگیری بیشتر مقاله: حسابداری بهای تمام شده چیست را بخوانید.

اجزای ترازنامه

اجزای ترازنامه شامل دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام است که در زیر توضیحات کاملی را ارائه می‌کنیم.

۱. دارایی‌ ها

دارایی‌ منافع اقتصادی آتی که ناشی از رویدادی در گذشته است و تحت کنترل واحد تجاری است. دارایی‌ها به دو دسته دارایی جاری و دارایی ثابت تقسیم بندی میشوند‌.

دارایی های جاری یا کوتاه مدت

دارایی های جاری را می‌توان به راحتی ظرف یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل کرد. دارایی های جاری بیشتر در ترازنامه به حساب های زیر تقسیم می‌شود:

• پول نقد و معادل های نقدی: این دسته نقدشونده ترین دارایی های شما هستند. آنها شامل ارز، سکه، گواهی سپرده، چک و پول ذخیره شده در حساب های چک و پس انداز کسب و کار شما هستند
• اوراق بهادار: سرمایه‌گذاری‌هایی که در اوراق بدهی و سهام می‌توانند به آسانی از طریق بازار نقدینگی(مانند بورس اوراق بهادار) می‌توانید ظرف یک سال فروخته شوند.
• حساب های دریافتنی: پولی که مشتریان شما بابت خدمات شما به شما بدهکار هستند که در کوتاه مدت پرداخت می‌شود و نیز مطالبات غیرتجاری مانند مبالغی که کارکنان به شرکت بدهکارند.
• موجودی کالا: برای مشاغلی که کالا می فروشند، موجودی کالا شامل محصولات نهایی و مواد اولیه می شود.
• هزینه‌های پیش‌پرداخت: چیزهای ارزشمندی که قبلاً برایشان پرداخت صورت گرفته است اما خدمات مرتبط با آن هنوز مصرف نشده است مانند اجاره دفتر یا بیمه کسب‌وکارتان و یا تبلیغات
  برای مطالعه بیشتر مقاله: انواع هزینه ها در حسابداری را مطالعه کنید.

دارایی های ثابت یا بلند مدت

دارایی های بلندمدت ظرف یک سال به پول نقد تبدیل نمی‌شوند. آنها را می توان بیشتر به موارد زیر تقسیم کرد:

• دارایی های ثابت: شامل اموال، زمین، ساختمان ها، ماشین آلات و تجهیزاتی مانند کامپیوتر
• اوراق بهادار بلندمدت: سرمایه‌گذاری‌هایی که نمی‌توان آنها را ظرف یک سال فروخت.
• دارایی های نامشهود: دارایی هایی هستند که اشیاء فیزیکی نیستند. آنها شامل حق چاپ، قراردادهای حق رای، و حق اختراع هستند.

۲. بدهی ها

بدهی تعهد عرفی یا قانونی جهت انتقال منافع اقتصادی در دوره‌های آتی است. بدهی ها نیز معمولاً به بدهی های جاری و بدهی های بلندمدت تفکیک می شوند، که در آن بدهی های جاری شامل هر چیزی است که انتظار می‌رود ظرف یک سال از تاریخ ترازنامه تسویه شود. این معمولاً به این معنی است که تمام بدهی ها به جز بدهی های بلندمدت به عنوان بدهی های جاری طبقه بندی می‌شوند.

رایج‌ترین حساب‌های بدهی در زیر ذکر شده‌اند:

• حساب های پرداختنی: این حساب شامل کلیه کالاها و خدماتی است که توسط تامین کنندگان آن برای شرکت صورتحساب می‌شود.
• بدهی های تعهدی: این حساب شامل کلیه کالاها و خدمات تحویل یا ارائه شده به شرکت است که تامین کنندگان هنوز فاکتوری برای شرکت ارسال نکرده اند.
• پیش پرداخت های مشتریان: این حساب شامل هرگونه پرداختی به شرکت برای کالاها یا خدماتی است که شرکت هنوز انجام نداده است و با انجام تعهدات شرکت، هر مقدار در این اقلام به تدریج به درآمد منتقل می‌شود.
• مالیات های قابل پرداخت: این حساب کلیه مالیات هایی است که شرکت موظف به پرداخت آن به دولت مربوطه است که هنوز پرداخت نشده است. نمونه‌هایی از مالیات‌هایی که ممکن است در این ردیف لحاظ شوند، مالیات تعریف اهرم مالی چیست؟ بر دارایی، مالیات فروش، مالیات استفاده، مالیات بر درآمد کارکنان و مالیات بر درآمدی است که باید توسط شرکت پرداخت شود.
• بدهی کوتاه مدت: این حساب شامل تمام بدهی های شرکت است که باید ظرف یک سال آینده پرداخت شود.
• بدهی طولانی مدت: این حساب شامل تمام بدهی های شرکت است که باید در بیش از یک سال پرداخت شود.

برای یادگیری حسابداری خدماتی به مقاله: انواع هزینه ها در حسابداری خدماتی را مطالعه کنید.

۳. حقوق صاحبان سهام

حقوق صاحبان سهام به موارد زیر اشاره دارد:

شامل مبالغی است که سهامداران در ازای سهام در کسب و کار به شرکت پرداخت می‌کنند و همچنین هرگونه سود باقی مانده در تجارت را شامل می‌شود.
به عبارت دیگر، حقوق صاحبان سهام دارایی خالص شماست. در ترازنامه با استفاده از این فرمول محاسبه می‌شود:

حقوق صاحبان سهام = کل دارایی ها – کل بدهی ها

تراز بودن ترازنامه

طبیعی است که ترازنامه شما همیشه باید متعادل باشد. ترازنامه به دو بخش تقسیم می‌شود. یک طرف نشان دهنده دارایی های کسب و کار شما است و طرف دیگر بدهی ها و حقوق صاحبان سهام آن را نشان می‌دهد.

ارزش کل دارایی های شما باید برابر با ارزش ترکیبی بدهی ها و حقوق صاحبان سهام باشد. هنگامی که این مورد است، گفته می‌شود که سند شما در تعادل است. این ایده با فرمول پایه ترازنامه نشان داده می‌شود:

دارایی ها = بدهی ها + حقوق صاحبان سهام

یک مثال از معادله حسابداری

به عنوان نمونه ای از نحوه کار معادله حسابداری، صاحب فروشگاه می‌خواهد قفسه های جدیدی را با هزینه ۱۰۰۰۰۰۰ تومان خریداری کند. برای انجام این کار، او قفسه ها را به صورت اعتباری به قیمت ۱۰۰۰۰۰۰ تومان از یک فروشگاه لوازم اداری خریداری می‌کند. این منجر به افزایش ۱۰۰۰۰۰۰ تومانی دارایی های صاحب فروشگاه (ملزومات،قفسه ها) و همچنین ایجاد حساب ۱۰۰۰۰۰۰ تومانی در بدهی ها (حساب های پرداختنی) می‌شود.

این نشان دهنده یک معامله متعادل است که دارایی ها ۱۰۰۰۰۰۰ تومان و بدهی ها نیز ۱۰۰۰۰۰۰ تومان افزایش یافته است. بعداً، مالک فروشگاه باید صورت‌حساب فروشگاه لوازم اداری را بپردازد، که این کار را با کاهش دارایی‌ها به میزان ۱۰۰۰۰۰۰ تومان (حساب موجودی نقدی کاهش می‌یابد) و پرداخت صورت‌حساب (کاهش بدهی‌ها به میزان ۱۰۰۰۰۰۰ دلار) انجام می‌دهد. معامله بار دیگر متعادل می‌شود، زیرا دارایی ها و بدهی ها به یک میزان کاهش می‌یابند.

چه کسی ترازنامه را تهیه می کند؟

ترازنامه از دفتر کل یک سازمان تهیه می‌شود و به طور خودکار توسط نرم‌افزار حسابداری آن تولید می شود، در ابتدا حسابدار دفتر کل شرکت بررسی و تنظیم می‌کند. در یک شرکت کوچکتر، این وظیفه توسط حسابدار انجام می شود و ترازنامه تکمیل شده توسط یک حسابدار خارجی بررسی می شود.

اگر شرکتی سهامی عام باشد، محتویات ترازنامه آن برای سه‌ماهه اول، دوم و سوم سال مالی آن توسط حسابرسان خارجی بررسی می شود. حسابرس باید قبل از انتشار ترازنامه پایان سال، حسابرسی کامل ترازنامه را در پایان سال انجام دهند. اگر می خواهید حسابرسی را به صورت تخصصی یاد بگیرید به صفحه آموزش حسابرسی مراجعه کنید.

اهمیت ترازنامه

ترازنامه عموماً جز صورت های مالی مهم (پس از صورت سود و زیان) در نظر گرفته می شود، زیرا وضعیت مالی واحد گزارشگر را در تاریخ ترازنامه بیان می‌کند.
هنگامی که به همراه سایر صورت های مالی مشاهده شود، تصویر واضحی از وضعیت مالی یک کسب و کار ایجاد می‌کند. به طور خاص ترازنامه می‌تواند برای بررسی چهار نوع معیار که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود استفاده شود. هنگام مقایسه این معیارها با نتایج سایر مشاغل برای اهداف معیار، مهم است که تجزیه و تحلیل را به سایر مشاغل در همان صنعت محدود کنید، زیرا ساختارهای مالی کسب و کارها به طور قابل توجهی در صنایع مختلف متفاوت است:

۴ معیار بررسی ترازنامه

معیارهای کارایی، معیارهای اهرمی، معیارهای نقدینگی، نرخ های بازده از معیار بررسب ترازنامه هستند که در زیر توضیحات کاملی در مورد هرکدام بیان می‌کنیم.

معیارهای کارایی

اطلاعات دارایی در ترازنامه را می‌توان با اقلام خط فروش در صورت سود و زیان ترکیب کرد تا بازدهی را که یک کسب و کار از دارایی های خود برای تولید فروش استفاده می‌کند، تخمین بزند. برای مثال، نسبت گردش دارایی، کارایی استفاده از دارایی را با تقسیم میانگین کل دارایی ها بر فروش خالص نشان می‌دهد. به طور مشابه، خالص سرمایه در گردش را می‌توان با فروش مقایسه کرد تا کارایی استفاده از سرمایه در گردش را تخمین بزند.

معیارهای اهرمی

برای هر وام دهنده یا اعتبار دهنده ای ضروری است که اهرم وام گیرنده را درک کند تا توانایی آن در بازپرداخت بدهی را برآورد کند. این معمولاً با مقایسه کل بدهی و حقوق صاحبان سهام در ترازنامه برای استخراج نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام انجام می‌شود.

معیارهای نقدینگی

یک تجارت باید بتواند تعهدات خود را در زمان مقرر پرداخت کند. این کار با محاسبه نسبت جاری انجام می‌شود که دارایی های جاری را با بدهی های جاری مقایسه می‌کند. در حالت ایده‌آل، دارایی‌های جاری باید به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از بدهی‌های جاری باشد، که نشان می‌دهد که دارایی‌ها می‌توانند برای پرداخت بدهی‌ها نقد شوند. یک تغییر نسبت سریع است که دارایی موجودی را از محاسبه نسبت جاری خارج می‌کند، به این دلیل که تبدیل موجودی به وجه نقد در کوتاه مدت دشوار است.

نرخ های بازده

بازده تولید شده توسط یک تجارت را می‌توان با تقسیم رقم سود خالص در صورت سود و زیان بر رقم حقوق صاحبان سهام در ترازنامه محاسبه کرد. یک تغییر در این مفهوم، تقسیم سود خالص بر کل دارایی‌ها در ترازنامه است. هر یک از این رویکردها توسط سرمایه گذاران برای تعیین نرخ بازده تولید شده استفاده می‌شود.

آیا ترازنامه محدودیت دارد؟

جواب کلی بله محدودیت دارد. اگرچه ترازنامه می‌تواند برای سرمایه گذاران، تحلیلگران و حسابداران بسیار مهم باشد، اما دارای چند اشکال است. ترازنامه تنها معیارهای مالی شرکت را در یک مقطع زمانی به شما نشان می‌دهد. بنابراین ترازنامه ها لزوما برای پیش بینی عملکرد آینده شرکت خوب نیستند.

علاوه بر این، ترازنامه ها ذاتا ثابت هستند. برای بهترین تحلیل مالی، حسابداران ممکن است بخواهند از داده های ترازنامه و سایر اشکال نیز استفاده کنند. اینها می‌تواند شامل صورت جریان نقدی یا صورت درآمد پویا باشد. اینها می‌توانند سلامت مالی شرکت را به طور کامل نشان دهند.

ترازنامه را باید به صورت مقایسه ای استفاده نمود یعنی ترازنامه یک دوره را با دوره‌های قبل همان شرکت مقایسه کرد و یا ترازنامه را با ترازنامه کسب و کارهای مشابه همان صنعت مقایسه نمود.

سخن پایانی

صورت وضعیت مالی یا همان ترازنامه یک صورت مالی مهم است که تصویری فوری از سلامت مالی کسب و کار شما در یک مقطع زمانی ارائه می‌دهد. ترازنامه خود را در ارتباط با سایر صورت های مالی خود مشاهده کنید. به این ترتیب، می‌توانید روابط بین حساب های مختلف را بهتر درک کنید. صورت وضعیت مالی را باید با تجزیه و تحلیل کامل و دقیق شناخت.

مشاهده اطلاعات در ترازنامه فقط شروع کار است. شما همچنین باید بدانید که چگونه ترازنامه را تجزیه و تحلیل کنید تا از آن به حداکثر اثر خود استفاده کنید.
و در نهایت بهترین تکنیک برای تجزیه و تحلیل ترازنامه از طریق تجزیه و تحلیل نسبت های مالی است. اگر هنوز در مورد ترازنامه چیست سوال دارید در قسمت کامنت ها بپرسید.