عناصر مهم در سرمایه گذاری


در ابتدا لازم هست با انواع کاسه تبتی آشنا بشیم .ما مجموعا سه نوع کاسه تبتی داریم.

عناصر مالی یکی از مولفه‌های مهم سرمایه‌گذاری و توسعه استان‌ها است

عناصر مالی یکی از مولفه‌های مهم سرمایه‌گذاری و توسعه استان‌ها است

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در حاشیه همایش بانکداران و استانداران سراسر کشور در جمع خبرنگاران در خصوص نتایج این جلسه اظهار داشت: ما سلسله جلسات موضوعی مختلفی با دستگاه‌های اجرایی مربوطه داریم که تاکنون جلساتی با موضوع مناطق آزاد، معادن و سرمایه‌گذاری در مناطق مرزی برگزار شده است.

وی افزود: امروز هم در خدمت مدیران عامل بانک‌های خصوصی، بانک‌های دولتی، رئیس محترم بانک مرکزی، وزیر محترم اقتصاد، رئیس صندوق توسعه و رئیس اتاق بازرگانی بودیم که در این جلسه استانداران مسائل و مشکلات خود را در حوزه تعامل با بانک‌ها مطرح کردند و از سوی دیگر بانک‌ها مسائل و مشکلات خود را بیان داشتند.

وزیر کشور تصریح کرد: در نهایت مجموعه نظرات استانداران و مهمانان محترم منجر به پیشنهاداتی شد که ما این پیشنهادات را با استفاده از ظرفیت‌های موجود قانونی، ظرفیت بودجه 94 یا ظرفیت برنامه ششم توسعه باید لحاظ کنیم.

رحمانی فضلی با بیان اینکه عناصر مالی یکی از مولفه‌های مهم سرمایه‌گذاری و توسعه استان‌ها است، خاطر نشان کرد: استان‌های ما در توازن و تعادل به سر نمی‌برند و ما استان‌های عقب‌ افتاده و عقب‌مانده از لحاظ توسعه داریم که باید گام‌های بلندتری در زمینه توسعه بردارند. یکی از الزامات این مسئله عناصر مالی است که امیدواریم این جلسات منجر به کشف راه‌های مفیدی برای برطرف کردن این نیاز باشد.

وی در پاسخ به سوالی در رابطه با تخصیص بودجه‌های استانی خاطر نشان کرد: ما نه می‌خواهیم منطق اقتصادی تخصیص منابع را نادیده بگیریم و نه ظرفیت توانمندی را. دولت باید مبتنی بر این دو عنصر به مناطق کمتر توسعه یافته توجه کند. این سیاست آقای روحانی است و دائما در دولت بر آن تاکید می‌کند و این از محورهای بودجه 94 و برنامه ششم خواهد بود.

وزیر کشور ادامه داد: دولت باید به مناطقی که نیازمند کمک بیشتری هستند در قالب تسهیلات، ما به التفاوت تسهیلات و بخشودگی‌های مالیاتی توجه کرده و عقب‌ماندگی‌های موجود را رفع کند.

رحمانی‌فضلی در واکنش به انتشار برخی اخبار مبنی بر احتمال تغییر 3 تن از استانداران تصریح کرد: هیچ استانداری تغییر نمی‌کند و اخبار منتشر شده شایعه است.

وی در پاسخ به سوالی در رابطه با تاثیر مذاکرات هسته‌ای بر وضعیت اقتصادی کشور گفت: ما اقتصاد کشور را بر مبنای اثرگذاری مذاکرات تنظیم نکرده‌ایم. ما خودمان را برای هر شرایطی آماده کرده‌ایم و در چند سال اخیر نیز بر همین مبنا عمل کردیم.

وزیر کشور ادامه داد: البته اگر مذاکرات منجر به گشایش‌هایی شود برای بکارگیری این گشایش‌ها بر حوزه اقتصاد برنامه‌ریزی لازم صورت گرفته است اما اگر وضعیت در شرایط کنونی ادامه یابد ما مبتنی بر اقتصاد مقاومتی و فعال کردن ظرفیت‌ها مسیر را طی خواهیم کرد.

عناصر مهم در سرمایه گذاری

یک زندگی خوب شامل 6 مورد ضروری است

یک زندگی خوب شامل ۶ مورد ضروری است

معنی نهایی زندگی خوب، فیش حقوقی نیست. معنی نهایی زندگی یک مرسدس بنز نیست.

معنی نهایی زندگی یک‌میلیون دلار یا یک حساب بانکی یا یک‌خانه نیست. اصل و معنی نهایی زندگی، داشتن یک زندگی خوب است.

ما باید دائماً از خود بپرسیم، “زندگی خوب چیست؟ زندگی خوب برای من شامل چه چیزهایی خواهد بود؟”

و شما باید مرتباً بنویسید و لیست کنید. فهرستی شامل معنویت، اقتصاد، بهداشت، روابط و تفریح.

مدیریت زندگی ، عنصر مهم داتشن یا زندگی ایده آل هست.

بنابراین، چه چیزی زندگی خوب را تشکیل می‌دهد؟ جیم ران یک لیست کوتاه دارد:

۱- بهره‌وری

اگر تولید نکنید، خوشحال نخواهید شد. بازی زندگی، استراحت نیست.

بله، ما باید استراحت کنیم، اما فقط به‌اندازه کافی استراحت می‌کنیم تا قدرت و نیروی خودمان را احیا و جمع‌آوری کنیم، سپس بهره‌وری داشته باشیم.

دلیل فصول و دانه‌ها، خاک و آفتاب، باران و معجزه زندگی چیست؟ برای این است که ببینید و دریابید که چه‌کاری انجام دهید.

به عناصر مهم در سرمایه گذاری دستانتان نگاه کنید و ببینید چه‌کاری می‌توانید با دستانتان انجام دهید.

۲- دوستان خوب

دوستی احتمالاً بزرگ‌ترین سیستم پشتیبانی در جهان است، بنابراین دایره دوستان خود را گسترش دهید و از خود دریغ نکنید.

هیچ‌چیز مثل داشتن دوستان خوب نیست. فوق‌العاده است.

دوستان خوب آن افراد شگفت‌انگیز عناصر مهم در سرمایه گذاری عناصر مهم در سرمایه گذاری هستند که همه‌چیز را در مورد شما می‌دانند و هنوز هم شمارا دوست دارند.

من یکی از عزیزترین دوستانم را در سن ۵۳ سالگی براثر حمله قلبی از دست دادم.

من به یکی از دوستان بسیار خاصم می‌گفتم که اگر در یک زندان خارجی اسیر شوم و به‌ناحق متهم شوم و اگر اجازه تماس تلفنی به من داده شود، با دیوید تماس می‌گیرم. چرا؟

چون دیوید می‌آید و من را با خود می‌برد. او یک دوست واقعی است، کسی که می‌آید و شمارا با خود می‌برد.

و همه ما دوستان معمولی داریم، دوستانی که اگر با آن‌ها تماس بگیرید، آن‌ها می‌گویند: “سلام، اگر می‌آیی، با من تماس بگیر تا مهمانی بگیریم.”

شما باید هم دوستان واقعی داشته باشید و هم دوستان معمولی.

فرهنگ شما

۳- فرهنگ شما

زبان، موسیقی، مراسم، سنت‌ها، لباس. همه این‌ها به‌قدری حیاتی است که باید آن را زنده نگه‌دارید.

همه ما منحصربه‌فرد هستیم.

همه ما وقتی در کنار هم جمع می‌شویم، نشاط، انرژی، قدرت، نفوذ و درستی برای جهان به ارمغان خواهد آورد.

۴- معنویت

معنویت به تشکیل بنیان خانواده‌ای که ملت را می‌سازد، کمک می‌کند. مطالعه، تمرین و آموزش را فراموش نکنید.

در مورد قسمت معنوی ذات خود بی‌توجه نباشید، زیرا ما سگ، گربه، پرنده و موش و… نیستیم. ما انسان هستیم.

انسان داری یک بعد معنوی است که نباید از آن غافل شویم.

۵- هیچ‌چیز را از دست ندهید

پدر و مادرم به من یاد دادند که چیزی را از دست ندهم.

بازی کنم، نمایش ببینیم، فیلم ببینم، برقصم… تا قبل از فوت پدرم در سال ۱۹۹۳، اگر شما ساعت ۱۰:۳۰ یا ۱۱ شب با او تماس می‌گرفتید، او در خانه نبود.

او در رودخانه بود و بچه‌ها را در حال تماشای سافتبال می‌دید، یا در کنسرت بود یا به کلیسا می‌رفت… هر شب جایی بود.

هر چیزی را که امکانش هست، امتحان کنید. برای هر آنچه ممکن است، بلیت بخرید.

برو همه‌چیز را ببین و هر آنچه ممکن است را تجربه کن.

سرزنده زندگی کنید. اگر خوب زندگی کنید، درآمد خوبی خواهید داشت.

اگر خوب زندگی کنید، در چهره شما نمایان می‌شود. در ساختار صدای شما ظاهر می‌شود.

اگر خوب زندگی کنید، چیزی منحصربه‌فرد و جادویی در شما وجود خواهد داشت.

این مورد نه‌تنها زندگی شخصی، بلکه زندگی تجاری شمارا نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد.

به شما نشاط می‌بخشد که هیچ‌چیز دیگری نمی‌تواند به شما بدهد.

خانواده و نزدیکان شما

۶- خانواده و نزدیکان شما

روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید و آن‌ها نیز روی شما سرمایه‌گذاری خواهند کرد. به آن‌ها امید و الهام بدهید و آن‌ها نیز از شما الهام می‌گیرند.

با دایره داخلی زندگی خود از جزئیات مراقبت کنید. وقتی پدرم هنوز زنده بود، هنگام مسافرت با او تماس گرفتم.

او بیشتر صبح‌ها صبحانه را در کنار کشاورزان در محلی کوچک به نام مسافرخانه دکوی (Decoy Inn) در جنوب غربی آیداهو، می‌خورد.

اگر پدری از خانه خارج شود و بتواند بوسه دخترش را در تمام‌روز احساس کند، او مردی قدرتمند است.

اگر شوهر از خانه خارج شود و بتواند وجود همسرش را در قلب خود احساس کند، تمام‌روز شکست‌ناپذیر است.

این موارد خاص، حلقه داخلی زندگی شمارا تشکیل می‌دهند.

حلقه داخلی شمارا قدرتمند و تأثیرگذار می‌کند. بنابراین این فرصت را از دست ندهید.

فضایل و ارزش‌های زیادی وجود دارد، اما در اینجا بزرگ‌ترین آن‌ها وجود دارد: یک نفر از شخص دیگر مراقبت می‌کند. ارزشی بیشتر از عشق وجود ندارد.

بنابراین فراموش نکنید! هدف واقعی و دلایل انجام کاری را که در روز شلوغ خود انجام می‌دهید، به خاطر بسپارید.

عناصر مهم در سرمایه گذاری

ستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره فعالستاره غیر فعال

شرکت تجاری از طریق همکاری دو یا چند نفر با هدف بردن سود و شرکت در زیان ایجاد می شود(نه اینکه مالی به صورت مشاع درآید.بلکه مال مشاع شده جهت کارهای تجاری به کار گرفته شده و سودی از آن حاصل شود).شریک باید با گذاشتن سرمایه،در اداره شرکت و سود و زیان سهیم باشد.البته صرف همکاری برای تشکیل شرکت کافی نیست.همکاری خود متضمن وجود دو عنصر است:

الف)چند نفر به عنوان شریک باشند.
در متون حقوقی ایران برای اینکه شرکت تجاری وجود داشته باشد،باید حداقل دو نفر با هم توافق کنند.برای تشکیل بعضی از شرکت ها نیز حضور حداقل سه نفر ضروری است.مانند شرکت های سهامی خاص.اما در اروپا یک نفر هم می تواند تشکیل شرکت دهد.(شرکت های تک شریک)
در ایران،به استثناء دولت،می توان به موجب قانون کار شرکت های تک شریک ایجاد کرد.در این گونه شرکت ها،مالکیت مشاع وجود ندارد.مثل شرکت ملی نفت ایران که تنها شریک آن دولت است.این شرکت ها،مانند شرکت های خصوصی اداره می شوند و دارای مجمع عمومی و هیات مدیره هستند.
ب)اموالی را به عنوان آورده به شرکت بیاورند.
لازمه همکاری شرکاء آوردن حصه است."حصه"قسمتی از سرمایه اولیه شرکت است که در مجموع توسط هر یک از شرکاء تامین می شود.اصطلاحاَ حصه را "آورده" می گویند.
بنابراین،سرمایه اولیه شرکت مجموعه آورده های شرکاء است.

1-آورده ی نقدی مانند پول نقد
2-آورده ی غیرنقدی مانند مال مادی(خانه و زمین)،مال معنوی(صنعت،هنر،کار)،آورده ارزی
مال مادی:
این گروه آورده دارای ارزش مالی هستند.مالی که آورده می شود توسط کارشناسان تقویم می شود و ارزش آن به پول تعیین می گردد.ممکن است تمام سرمایه شرکتی(به غیر از شرکت های سهامی عام) مال مادی باشد و پول نباشد.در این صورت برای تامین پول می تواند قرض بگیرد یا مال خود را بفروشد.
البته مال به قیمت کمتر از کارشناسی می تواند تقویم شود ولی بیشتر از آن نمی شود.در شرکت سهامی عام،تمام سرمایه باید توسط اشخاصی تعهد شود در غیر این صورت شرکت تشکیل نمی شود.حتی مجمع عمومی موسس که متشکل از موسسین اولیه و پذیره نویسان هستند،نیز حق کاهش سرمایه اولیه را ندارد.
در شرکت های غیر سهامی،خود شرکاء می توانند اموال را تقویم کنند،اما اگر مشخص شود که در این خصوص تقلب شده است،افراد ذیربط می توانند تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند.
مال معنوی:
به مالی گفته می شود که ارزش مالی دارد ولی قابل لمس نیست،مانند حقوقی که در هر حال حاضر در جوامع مدرن بسیار شایع است،مانند حق اختراع،حق اکتشاف،دانش فنی،تکنولوژی،اسناد و مدارک و سرقفلی و . که این اموال نیز می بایست مورد تقدیم قرار گیرد.
صنعت:این سرمایه هیچ گاه در ترازنامه وارد نمی شود،زیرا از نظر حسابداری معادل صفر است،اما باید تقویم شود.برای این کار مدت شرکت را در نظر گرفته،ارزش کار و هنر در مدت مورد نظر ارزیابی کرده و به عنوان سرمایه شریک منظور می کنند.
شریکی که آورده او صنعت است اگر:
1-شرکت منحل شود از سرمایه و اموال شرکت چیزی به او تعلق نمی گیرد.
2-شرکت ضرر کند،از آورده او چیزی گرفته نمی شود و بستانکاران نمی توانند جهت وصول مطالبات خود به او مراجعه کنند.
لازم به ذکر است امور غیرقانونی مانند نفوذ به عنوان آورده تلقی نمی شود.
در سیستم حقوقی فرانسه ذکر شده،شرکت هایی که در آن ها مسوولیت شرکاء محدود به آورده آن ها است،قرار دادن صنعت به عنوان آورده و سرمایه ممنوع می باشد.(چون صنعت قابل تبدیل به سرمایه برای بستانکاران نیست).ولی در شرکت هایی مانند شرکت تضامنی اشکال ندارد،زیرا در شرکت های تضامنی علاوه بر دارایی شرکت،دارایی خود شرکاء هم شامل می شود و شرکاء هر کدام به تنهایی ضامن پرداخت طلب طلب کاران می باشند.
در حقوق ایران،قانون گذار علی الاصول در این خصوص منعی نکرده،اما در عمل چنین چیزی وجود ندارد وصنعت به عنوان سرمایه تاکنون وارد نشده است.
کسی که سرمایه صنعتی می آورد در دارایی های اضافه بر سرمایه شریک است،زیرا میزان و درصد سرمایه مبنای تعیین سودی است که نصیب شرکاء می شود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به یکی از طرق ذیل ارتباط برقرار فرمایید:

مدیریت سرمایه چیست | با 5 رکن اصلی این نوع مدیریت آشنا شوید

مدیریت سرمایه چیست

مدیریت سرمایه یک استراتژی علمی اما کاملا شخصی و مختص به هر سرمایه‌گذار است و بنا بر شخصیت، روحیات و اهداف مالی افراد، متفاوت خواهد بود. علاوه بر این، سن سرمایه‌‌گذار، میزان سرمایه، اهداف و زمان تعیین شده برای رسیدن به اهداف نیز نقش مهمی در تعیین استراتژی مدیریت سرمایه دارد. هدف اصلی مدیریت سرمایه، بقای آن است. در مرحله بعدی کسب سود و افزایش سرمایه در اولویت قرار می‌گیرند.

مدیریت سرمایه دانشی است که اگر به نحو درست از آن استفاده شود، نه تنها موجب بقای سرمایه می‌شود، بلکه سودآوری و افزایش سرمایه را نیز به همراه خواهد داشت. بنابراین، سرمایه گذار باید بیاموزد چگونه سرمایه خود را با توجه به مدل‌های سرمایه‌گذاری خود، به درستی مدیریت کند.

فهرست عناوین مقاله

اهمیت مدیریت سرمایه در زندگی مالی

در سال‌های اخیر شاخص‌های بازار سهام رشد چشمگیری داشته‌ و سرمایه‌ گذاران با سرمایه‌های خرد و کلان و با هر میزان مهارت و تخصص مالی وارد این بازار شده‌اند. اگرچه روش‌های مطمئن‌ و کم ریسک‌تری مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد، اما افراد زیادی ترجیح می‌دهند خودشان به معاملات سهام بپردازند.

جهت سرمایه‌گذاری منطقی و آگاهانه، لازم است سرمایه گذار قبل از ورود به بازار مفهوم و ارکان اصلی معامله‌گری از جمله ت حلیل تکنیکال ، تحلیل بنیادی، روانشناسی و مدیریت سرمایه را بیاموزد. در این میان، فراگیری مدیریت سرمایه از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که به طور مستقیم در بقای افراد در بازار تاثیرگذار است و می‌توان آن را ضامن حفظ و رشد سرمایه دانست.

مفهوم مدیریت سرمایه چیست؟

مفهوم مدیریت سرمایه که گاهی مدیریت ریسک نیز نامیده می‌شود، دانش و مهارت سرمایه‌گذاری با کمترین ریسک و با هدف کسب بیشترین بازده است. هدف اصلی آن، حفظ دارایی و کنترل ریسک و است. در واقع سرمایه گذار برای کسب بازده مورد انتظار خود، عناصر مهم در سرمایه گذاری می‌بایست ریسک مشخصی را متحمل شود؛ اما برای جلوگیری از ضررهای سنگین، باید مقادیر بازده و ریسک پیش از ورود به موقعیت معاملاتی مشخص شود به گونه‌ای که در مقابل انتظار کسب سود معقول، ضرر احتمالی نیز کم باشد.

قوانین مدیریت ریسک در معاملات تاثیر به سزایی در راستای کاهش ضرر و زیان دارد. یک استراتژی معاملاتی در کنار مدیریت سرمایه، علاوه بر پیش‌گیری از ضررهای غیر منتظره، به تدریج موجب رشد سرمایه خواهد شد. مدیریت سرمایه و حتی دیگر ابزارهای مالی در معاملات سهام ، واحد و مشخص نیست و به شخص سرمایه گذار بستگی دارد. در واقع جزئیات و نحوه اعمال آن، با توجه به دیدگاه سرمایه‌گذار، اهداف مالی، تفکر و روحیات او متفاوت است. بنا بر چنین معیارهایی، رویکرد سرمایه‌گذاران اعم از ریسک‌گریز و ریسک‌پذیر بودن مشخص می‌شود.

مفهوم مدیریت سرمایه که گاهی مدیریت ریسک نیز نامیده می‌شود، دانش و مهارت سرمایه‌گذاری با کمترین ریسک و با هدف کسب بیشترین بازده است. هدف اصلی آن، حفظ دارایی و کنترل ریسک و است.

رعایت اصول مدیریت سرمایه

به طور کلی نمی‌توان برای همه سرمایه گذاران قواعد واحدی تجویز کرد و معامله‌گران باید از قواعدی متناسب با شخصیت خود استفاده کنند. بطور مثال، میزان پذیرش ریسک در افرادی که در موقعیت‌های معاملاتی دیدگاه کوتاه مدت دارند به نسبت افرادی که دیدگاه بلند مدت دارند، متفاوت است. افراد زیادی با رویای ثروتمند شدن در زمان کوتاه وارد بازار سهام می‌شوند؛ چنین سرمایه‌گذارانی را نمی‌توان ریسک پذیر توصیف کرد زیرا واژه ریسک برای آن‌ها تعریف نشده است زیرا آن‌ها در محاسبات ذهنی خود فقط به سود فکر می‌کنند. ممکن است چنین سرمایه گذارانی مدتی سود بالایی را تجربه کند اما به دلیل عدم توجه به دانش مدیریت سرمایه و پذیرش ریسک نامحدود، ثروت خود را به نابودی می‌کشانند.

بیشتر بخوانید: سبد سهام چیست

وجه تمایز اصلی معامله‌گران موفق با دیگر سرمایه گذاران، رعایت اصول مدیریت سرمایه است که برای آن روش‌های مختلفی ارائه شده است. روش‌های کلاسیک اغلب تئوری و شامل محاسبات ساده هستند و مدل‌های نوین آن، بر مبنای جداول و فرمول‌های پیچیده ریاضی شکل گرفته‌اند. این روش‌ها به طور کلی بر مبنای ارزیابی ریسک در موقعیت‌های معاملاتی و به صورت انفرادی است که در نهایت قوانین و چهارچوب‌های مشخصی را برای محدوده ریسک پذیری معامله‌گران تعیین می‌کند.

ارکان اصلی مدیریت سرمایه را بشناسید

اگرچه برای مدیریت سرمایه فرمول و روش واحدی وجود ندارد اما شاخص‌های مرسومی وجود دارند که از آن‌ها برای تعیین قوانین مدیریت سرمایه و بررسی دقیق موقعیت‌های معاملاتی در بازار استفاده می‌شود. ریسک، بازده، حجم معاملات، نسبت بازده به ریسک و نسبت افت سرمایه پنج رکن اصلی مدیریت سرمایه است که به هر کدام جداگانه می‌پردازیم.

سرمایه گذار برای آنکه معاملاتی اصولی و موفقیت آمیز داشته باشد، باید این شاخص‌ها را در هر موقعیت معاملاتی و پیش از ورود به آن بارزیابی کرده و درباره آن‌ها تصمیم‌‌گیری کند. پس از تعیین این موارد، نقاط خروج و نیز سود و زیان مورد انتظار از معاملات مورد نظر با دقت مشخص می‌شود. مدیریت سرمایه در موفقیت هر استراتژی معاملاتی نقش حیاتی دارد و چشم‌ پوشی از آن قطعا به شکست منتهی خواهد شد.

ریسک از بنیادی‌‌ترین مفاهیم بازار پول و سرمایه است. به بیان ساده، ریسک به معنای زیان احتمالی در سرمایه‌گذاری است. اجتناب از ریسک در دنیای معاملات غیرممکن است و می‌بایست در محاسبات منطقی و برای سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌، درصد مشخصی از آن را در نظر گرفت. تعیین میزان ریسک قبل از ورود به معامله از اصولی‌ترین رسوم انجام معاملات موفق است. برای این منظور، سرمایه گذار باید مشخص کند که در معامله مورد نظر، چند درصد ضرر نسبت به کل سرمایه قابل تحمل و منطقی خواهد بود.

سرمایه گذار بنا بر منطق سرمایه‌گذاری در بازار، باید به میزان ریسک تعیین شده پایبند باشد؛ زیرا گاهی ممکن است با وسوسه تحمل ریسک بیشتر در ازای سود بالاتر، شاهد یک روند نزولی طولانی مدت باشد و یک ریسک نامحدود را متقبل شود.

ریسک از بنیادی‌‌ترین مفاهیم بازار پول و سرمایه است. به بیان ساده، ریسک به معنای زیان احتمالی در سرمایه‌گذاری است.

بازده

سود حاصل از سرمایه‌گذاری، بازده نام دارد. مفهوم بازده نیز همانند ریسک به صورت درصد بیان می‌شود و بر مبنای دوره زمانی، عملکرد سایر دارایی‌ها در این دوره و شاخص‌های پولی ارزیابی می‌شود. بازدهی سرمایه‌گذاران در بازار سهام، از طریق افزایش قیمت سهم و سود نقدی سالانه آن حاصل می‌شود. بازده مطلوب می‌تواند تابعی از دیدگاه سرمایه‌گذاری، هزینه‌های معاملاتی، ماهیت دارایی، ریسک، نرخ بهره و درصد تورم باشد. به همین دلیل معیار مشخصی برای تعیین درصد بازده بهینه وجود ندارد. در واقع کسب بازده مطلوب تا حد زیادی، نتیجه مهارت سرمایه گذاران در معامله‌گری است که توانسته‌اند مدیریت سرمایه را در تمام مراحل موقعیت‌های معاملاتی خود، از لحظه ورود تا خروج اعمال کنند و بهترین نتیجه ممکن را بدست آوردند.

حجم معاملات

تعداد واحدهایی از یک دارایی که سرمایه گذار با پرداخت قیمت معادل مالکیت آن را بدست می‌آورد، حجم معاملات نامیده می‌شود. واحد شمارش دارایی‌‌ها در بازارهای سرمایه گذاری متفاوت است. به عنوان مثال شمش‌ طلا را در واحد گرم، ارز را بر مبنای اسکناس با عدد مشخص و سهام را با برگه سهم معامله می‌کنند. به بیان ساده، حجم معاملات در بازار مالی از طریق تقسیم سرمایه بر قیمت واحد دارایی تعیین می‌شود.

منظور معامله‌گران از تعیین حجم معاملات در بازارهای سرمایه، تعیین حجم بهینه موقعیت معاملاتی متناسب با ریسک احتمالی آن است. ورود به معامله با حجم بالا، ریسک بالاتر و در نتیجه بازدهی بیشتری خواهد داشت؛ استدلال این جمله این است که در صورت صحیح یا غلط بودن پیش‌بینی سرمایه گذار درباره وضعیت بازار، به دلیل در اختیار داشتن تعداد بیشتری از دارایی، نسبت سود و زیان آن نیز بیشتر خواهد بود. سرمایه گذار منطقی هیچ‌گاه همه سرمایه خود را وارد یک موقعیت معاملاتی خاص نمی‌کند، بلکه حجم معامله خود را با توجه به حداکثر ریسک قابل تحمل تعیین می‌کند. در واقع باید بخشی از سرمایه وارد بازار شود و با تعیین نقاط خروج مشخص، قسمت کوچکی از دارایی در معرض ریسک قرار بگیرد.

نسبت بازده به ریسک

نسبت پاداش به ریسک یکی دیگر از شاخص‌های مهم و کاربردی در مدیریت سرمایه است. این نسبت در هر موقعیت معاملاتی از حاصل تقسیم بازده مورد انتظار به ریسک احتمالی بدست می‌آید. سرمایه گذاران باید پیش از ورود به سرمایه‌گذاری، این نسبت را محاسبه و آن را ارزیابی کنند. این شاخص، میزان ارزشمندی سرمایه‌گذاری را بیان می‌کند. نسبت بازده به ریسک در واقع نشان می‌دهد که در صورت در معرض خطر قرار گرفتن سرمایه، چند برابر بازده احتمالی بدست خواهد آمد.

حداقل مقدار مجاز برای این نسبت طبق اصول سرمایه‌گذاری منطقی،، عدد ۱ است. یعنی توان ریسک‌پذیری در یک موقعیت معاملاتی در بدترین حالت باید برابر بازده مورد انتظار باشد. در این نسبت مقادیر کمتر از ۱ قابل قبول نیست و نباید به معامله ورود پیدا کرد. زیرا سرمایه گذار نسبت به بازده احتمالی، ریسک بیشتری را تحمل می‌کند و این رویکرد در بلند مدت با زیان همراه خواهد بود.

از مهم‌ترین کاربردهای نسبت بازده به ریسک، تعیین محدودیت برای سرمایه‌گذاران هیجانی است که معمولا متحمل ریسک‌های غیر منطقی می‌شوند. محاسبه این نسبت پیش از ورود به معامله، تعادلی بین ریسک و بازده مورد انتظار برقرار می‌کند؛ رویای سودهای نجومی در چنین سرمایه‌ گذارانی در اکثر مواقع موجب پذیرش ریسک‌های سنگین و نابودکننده‌ می‌شود. یک اصطلاح رایج بیان می‌کند که ریسک پذیری بالاتر، بازدهی احتمالی بیشتری را نتیجه خواهد داد. در واقع میزان بازده با مقدار ریسک پذیرفته شده مرتبط است؛ اما سرمایه گذار صرف کسب بازده بالاتر نمی‌تواند و نباید ریسک‌های نجومی را تحمل کند.

نسبت افت سرمایه

نسبت افت سرمایه، میزان افت قیمت یک دارایی در یک دوره خاص برای یک سرمایه گذاری، حساب معاملاتی یا صندوق است. نسبت افت سرمایه که به صورت درصدی بیان می‌شود، میزان کاهش ثروت سرمایه گذاری است که در یک ‌سری از معاملات ناموفق عمل کرده یا معامله زیان ده بوده است. نسبت افت سرمایه از اختلاف میان سطح قبلی سرمایه پیش از ضرر و سطح فعلی سرمایه بعداز ضرربدست می‌آید.

بیشتر بخوانید: چگونه در بورس ضرر نکنیم

به طور طبیعی همه تریدرها افت سرمایه را تجربه کرده‌اند، اما تریدرهای حرفه‌ای در این بین متحمل ضرر هنگفت نشده‌اند زیرا در کنترل و محدود نگه داشتن آن مهارت کافی داشته‌اند. سرمایه گذاران باید همیشه به این اصل در مدیریت سرمایه توجه داشته باشند که مهمترین اصل در بازار سرمایه، بقا است.

نسبت بازده به ریسک نسبت پاداش به ریسک یکی دیگر از شاخص‌های مهم و کاربردی در مدیریت سرمایه است. این نسبت در هر موقعیت معاملاتی از حاصل تقسیم بازده مورد انتظار به ریسک احتمالی بدست می‌آید. سرمایه گذاران باید پیش از ورود به سرمایه‌گذاری، این نسبت را محاسبه و آن را ارزیابی کنند. این شاخص، میزان ارزشمندی سرمایه‌گذاری را بیان می‌کند. نسبت بازده به ریسک در واقع نشان می‌دهد که در صورت در معرض خطر قرار گرفتن سرمایه، چند برابر بازده احتمالی بدست خواهد آمد. حداقل مقدار مجاز برای این نسبت طبق اصول سرمایه‌گذاری منطقی،، عدد ۱ است. یعنی توان ریسک‌پذیری در یک موقعیت معاملاتی در بدترین حالت باید برابر بازده مورد انتظار باشد. در این نسبت مقادیر کمتر از ۱ قابل قبول نیست و نباید به معامله ورود پیدا کرد. زیرا سرمایه گذار نسبت به بازده احتمالی، ریسک بیشتری را تحمل می‌کند و این رویکرد در بلند مدت با زیان همراه خواهد بود. از مهم‌ترین کاربردهای نسبت بازده به ریسک، تعیین محدودیت برای سرمایه‌گذاران هیجانی است که معمولا متحمل ریسک‌های غیر منطقی می‌شوند. محاسبه این نسبت پیش از ورود به معامله، تعادلی بین ریسک و بازده مورد انتظار برقرار می‌کند؛ رویای سودهای نجومی در چنین سرمایه‌ گذارانی در اکثر مواقع موجب پذیرش ریسک‌های سنگین و نابودکننده‌ می‌شود. یک اصطلاح رایج بیان می‌کند که ریسک پذیری بالاتر، بازدهی احتمالی بیشتری را نتیجه خواهد داد. در واقع میزان بازده با مقدار ریسک پذیرفته شده مرتبط است؛ اما سرمایه گذار صرف کسب بازده بالاتر نمی‌تواند و نباید ریسک‌های نجومی را تحمل کند. نسبت افت سرمایه نسبت افت سرمایه، میزان افت قیمت یک دارایی در یک دوره خاص برای یک سرمایه گذاری، حساب معاملاتی یا صندوق است. نسبت افت سرمایه که به صورت درصدی بیان می‌شود، میزان کاهش ثروت سرمایه گذاری است که در یک ‌سری از معاملات ناموفق عمل کرده یا معامله زیان ده بوده است. نسبت افت سرمایه از اختلاف میان سطح قبلی سرمایه پیش از ضرر و سطح فعلی سرمایه بعداز ضرربدست می‌آید. به طور طبیعی همه تریدرها افت سرمایه را تجربه کرده‌اند، اما تریدرهای حرفه‌ای در این بین متحمل ضرر هنگفت نشده‌اند زیرا در کنترل و محدود نگه داشتن آن مهارت کافی داشته‌اند. سرمایه گذاران باید همیشه به این اصل در مدیریت سرمایه توجه داشته باشند که مهمترین اصل در بازار سرمایه، بقا است.

قواعد مرسوم و توصیه‌های رایج در مدیریت سرمایه

  • هر سرمایه گذار باید بر اساس شخصیت و رویکرد خود یک استراتژی معاملاتی برای خود در نظر بگیرد و به آن پایبند باشد.
  • هدف اصلی مدیریت سرمایه، بقای آن است و کسب سود و افزایش سرمایه در الویت بعدی قرار می‌گیرند.
  • پیش از ورود به یک معامله، باید ریسک و بازده مورد انتظار از آن معامله به دقت تعیین شود.
  • محاسبه مقدار ریسک و بازده، یک تابع مستقیم از نقاط خروج احتمالی و حجم معاملات است.
  • بنا بر اصول سرمایه‌گذاری و توصیه سرمایه گذاران موفق بازار سرمایه، حداکثر مقدار ریسک تعیین شده در هر موقعیت معاملاتی، نباید بیشتر از ۳ درصد باشد.
  • کمترین مقدار مجاز در محاسبه نسبت بازده به ریسک در یک موقعیت معاملاتی، عدد ۱ است و در صورت کمتر بودن مقدار حاصل، ورود به این معامله خطای بزرگی خواهد بود.
  • در صورتی که سرمایه گذار به چندین موقعیت معاملاتی باز به صورت هم‌زمان نیاز دارد، لازم است حداکثر ریسک قابل تحمل بین موقعیت‌های معاملاتی تقسیم شود.
  • زمانی که سرمایه گذار به بازده نجومی انواع معاملات اعتباری و اهرمی فکر می‌کند، باید ریسک سنگین و چند برابری آن‌ را نیز در نظر بگیرد.
  • توصیه می‌شود سرمایه‌گذار آستانه تحمل افت سرمایه خود را در موقعیت‌های معاملاتی به طور دقیق مشخص کند. در صورت مواجهه با چند معامله زیان‌ده که نسبت افت سرمایه به محدوده خطر رسید، لازم است سرمایه گذار فرآیند معاملاتی خود را بدون تعلل برای مدتی متوقف کند.

جمع‌بندی

یک سرمایه گذار پیش از ورود به بازار سرمایه باید مشخص کند که چه نوع معامله‌گری است و چه سبک معاملاتی را در نظر دارد. بنا بر این موارد، یک استراتژی معاملاتی طراحی می‌شود که مدیریت سرمایه در بستر آن صورت می‌گیرد. در این استراتژی باید مشخص شود معامله در چه بازه زمانی انجام شود و گزینه سرمایه گذاری چه ویژگی‌ها و جذابیت‌هایی داشته باشد. سرمایه گذاران حرفه‌ای کاملا محتاط و ریسک گریز هستند و زمانی وارد یک معامله خواهند شد که ریسک آن درصد ناچیزی باشد.

همچنین برای ورود به معامله باید میزان سرمایه، نقاط ورود و خروج سرمایه‌گذاری و حد ضرر و حد سود تعیین شود که شما این موارد را بصورت اصولی و علمی در دوره تحلیل تکنیکال مقدماتی و دوره تحلیل تکنیکال پیشرفته بصورت حرفه ای فرا می گیرید. علاوه بر این، نظم مهمترین شاخص رفتاری یک معامله‌گر است و باید بتواند سرمایه خود را مطابق با استراتژی طراحی شده مدیریت کند. در مدیریت سرمایه، هیچ استراتژی معاملاتی نتیجه‌بخش نخواهد بود، مگر اینکه سرمایه گذار به اصول و قوانین آن پایبند باشد.

روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی

روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی – در حقیقت در کاسه های تبتی خیلی بحث تقلبی بودن مطرح نیست و مسئله اینجاست که بعضی از فروشندگان ,کاسه های باکیفیت پایین رو به جای کاسه های دستساز و گاهی آنتیک یا عتیقه به مشتری نا آگاه و ساده با قیمت های بسیار بالا قالب می کنند و سودی زیادی به جیب می زنند.

هدف ما در زیبآذین آموزش روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی است.که به درخواست کاربران وبسایت و پیج اینستاگرام زیبآذین تهیه شده.قبل از شروع اگر اصلا با کاسه تبتی آشنایی ندارید و نمیدونید به چه دردی می خوره و چه خواصی داره حتما قبلش مقاله کاسه تبتی چیست؟ رو مطالعه کنید.

آشنایی با انواع کاسه تبتی

در ابتدا لازم هست با انواع کاسه تبتی آشنا بشیم .ما مجموعا سه نوع کاسه تبتی داریم.

روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی

کاسه ۱۰۰ درصد دستساز : که در نپال و بعضی مناطق هند تولید میشه.کاسه ها تولید شد در هند معمولا طلایی رنگ هستند و معمولا از ترکیب هفت عنصر یا آلیاژ مختلف ساخته میشود . کاسه های ساخته شده در نپال و تبت معمولا منقش به یکسری از مانترا های مقدس قدیمی هم هستند.معمولا فرمول ساخت هر کارگاه متفاوته و کاملا مخفی هست.

کاسه نیمه صنعتی : این نوع معمولا فقط در هند تولید میشود که بخش قالبگیری اصلی کاسه توسط ریخته گری یا با ماشین انجام میشود و مرحله پرداخت آن که شامل چکش کاری رنگ آمیزی و حکاکی است توسط دست انجام میشود.معمولا از دو تا سه آلیاژ استفاده میشه.

کاسه تمام صنعتی : این مدل فقط در هند و جدیدا در چین تولید میشود به دلیل کاهش هزینه ها در استفاده از کارگر و کاهش زمان تولید متاسفانه این مدل به وفوور در بازار یافت میشود و به شدت شبیه مدل نیمه صنعتی می باشد.

در ویدیو زیر با نحوه ساخت کاسه تبتی دستساز در هند آشنا میشود

کیفیت ساخت کاسه تبتی

اولین روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی بررسی کیفیت ساخت آن است . کیفیت بدون شک برای هر محصولی که خریداری می کنید مهم است. این امر به ویژه در مورد سرمایه گذاری در خرید یک کاسه تبتی (به علت قیمت نسبتا بالا) بسیار با اهمیت میباشد.

روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی

حالا ، چگونه می توانید کیفیت کاسه تبتی را تعیین کنید؟

ابتدا باید بدانید که بعضی از کاسه های تبتی واقعاً قدیمی و آنتیک هستند ، در حالی که برخی دیگر به جهت زیبایی فقط از لحاظ رنگ و طرح مشابه نمونه های آنتیک ساخته میشود .قدمت کاسه های واقعاً قدیمی به 100 سال یا بالاتر باز می گردند ، بنابراین می توانید اطمینان حاصل کنید که این محصولات با بالاترین کیفیت و دقت دست ساخته شده اند.

اول: معمولاً می توانید با توجه دقیق به شکل ، علامت های داخل و خارج و ضخامت فلز در قسمت انتهای کاسه ، یک کاسه اصل را از یک نمونه مشابه اصل تشخیص داد.

دوم: بیشتر کاسه های اصلی لایه های ضخیم زیادی از فلز در قسمت پایین دارند ، این چیزی است که شما باید به دنبال آن باشید.

تصویری از چند نمونه کاسه تبتی آنتیک و قدیمی

تصویری از چند نمونه کاسه تبتی آنتیک و قدیمی

ممکن است بعضی از فروشنگان نمونه های تولید شده دست ساز را با برخی تعقییرات در ظاهر آن به جای کاسه تبتی آنتیک جا بزنند. که تشخیص آن کمی سخت و دشوار است.

مثل نمونه ای که شخصا در خیابان منوچهری تهران دیدم که یک نمونه معمولی را شبیه یک کاسه زیر خاکی درآورده بودند و به اسم آنتیک با مبلغ ده میلیون بفروش گذاشته بودند.

برای مطمئن شدن از اصالت کاسه باید موارد زیر را هم علاوه بر کیفیت ساخت حتما در نظر داشته باشید.

فرکانس و ارتعاش کاسه تبتی

دومین روش تشخیص کاسه تبتی اصل از تقلبی گوش دادن و چک کردن فرکانس و ارتعاش تولید شده توسط کاسه است که باید با دقت بررسی شود.

اول: هنگامی که چوب یا استیک مخصوص با کاسه تبتی برخورد می کند ، باید لرزش و لحنی ایجاد کند که مدتی در محیط بماند.

دوم: در این فرایند چندین لایه مختلف از اصوات ایجاد می شود که با هارمونی و بالا و پایین شدن ارتعاش همراه است.

سوم: در هنگام آزمایش کاسه اگر لرزش به سرعت از بین برود و طولانی نشود ، می توانید به جرات گفت که با یک کاسه با کیفیت سروکار ندارید.

چهارم: همچنین ، اگر با ضربه استیک و یا چرخاندن آن رو لبه کاسه صدای کاسه شروع به گز گز کرد این هم دلیل دیگری بر کیفیت پایین آن است.

در زیر چند نمونه از صدای کاسه تبتی اصل و دستساز موجود در فروشگاه را قرار دادیم (ترجیحا با هدفون گوش دهید)

از کجا کاسه تبتی بخریم؟

مهمترین نکته در خرید کاسه تبتی اینه که حتما و حتما اگر به صورت حضوری خرید می کنید به نکات بالا توجه کنید و اگر قصد خرید از طریق اینترنت رو دارید موارد زیر رو هم در نظر بگیرید.

اول: از سابقه فروشگاه مورد نظر (داشتن وبسایت+ تعداد فالوور + سابقه و…) اطمینان حاصل کنید.

دوم: فروشگاه حتما دارای نماد اعتماد الکترونیک باشد (تا در صورت برخورد به مشکل از لحاظ قانونی قابل پیگیری باشد).

سوم: مورد آخر که از همه مهمتره اینه که حتما اون فروشگاه ضمانت تعویض یا مرجوعی داشته باشه.مثل فروشگاه زیبآذین که بدون قید و شرط تا ۷ روز فرصت تعویض یا مرجوع کردن کاسه تبتی خریداری شده تون رو دارید.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.