توکن‌ها شبکه‌ی نئو

دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرداد هوشمند = اقتصاد هوشمند

ارز دیجیتال نئو چیست: هر آنچه که در مورد این ارز باید بدانید

نئو ارز دیجیتالی معادل اتریوم است که در چین ایجاد شده. برای ایجاد کوین‌های جدید در این شبکه ماینینگ( در بیت کوین با حل مسائل سخت ریاضی توسط ماینرها تراکنش‌ها در شبکه‌ی بلاکچین تایید می‌شود به این کار ماینینگ گفته می‌شود.) رخ نمی‌دهد و به توسعه دهندگان این امکان داده می‌شود تا قراردادها و برنامه های غیر متمرکز خود را به زبان­‌های مشترک برنامه نویسی بر روی این شبکه ایجاد کنند. در این مقاله تصمیم داریم در مورد ارز دیجیتال نئو برای شما توضیح دهیم.

اولین نسل از رمز ارزها در مورد ایجاد پول دیجیتالی بود که بتواند آزادانه در سراسر جهان جریان یابد. در نسل دوم هدف ایجاد محصولات و خدماتی بود که بتواند فعالیت برخی از بزرگترین شرکت­‌های جهان را مختل کند. نئو قطعاً جزء نسل دوم ارزهای دیجیتال است و مانند ایاس (EOS) و اتریوم قراردادهای هوشمند آینده‌ی بلاک چین است.

ارز دیجیتال نئو در حقیقت چیست؟

ارز دیجیتال نئو پلتفرم بلاکچین،کریپتوکارنسی و شبکه‌ای برای برنامه‌های غیرمتمرکز و یا Dapps ها است که مستقر در چین است. این شبکه از اتریوم الهام گرفته است، اما با آن چند تفاوت فنی دارد که در زیر به آن خواهیم پرداخت.

نئو برای چیزی ساخته شده است که سازندگان این شبکه آن را «اقتصاد هوشمند» نامیده‌اند، در این شبکه دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند در یک اکوسیستم یک‌پارچه دور همدیگر جمع شده اند.

هدف نئو هرگز کاهش ارزش ارز رسمی چین نبوده است بلکه در عوض برای کمک به اقتصاد کشور برای ورود به دوره‌ی بلاکچین بوده است.

چه کسی نئو را اختراع کرد؟

این پروژه توسط دا هانگ فی(Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) شروع شد. این دو قبل از این پروژه در شرکت تحقیقاتی« وان چین» کار می‌کردند و بر روی توسعه‌ی بلاک‌چین فعالیت داشتند. در نهایت آنها در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفتند که بلاک‌چین مخصوص خود را ایجاد کنند.

تاریخچه مختصر نئو(NEO)

• در سال ۲۰۱۴ هانگ فی و ژانگ بعد از کار در وان چین پروژه ای به نام انت شرز(Antshares) را شروع کردند.
• در ژوئن ۲۰۱۷ انت شرز به نئو تغییر نام داد.
• در مارس ۲۰۱۸ به دارندگان نئو توکن هایی ( به هر چیز با ارزشی توکن گفته می‌شود، مثلا در بیت‌کوین کوین‌ها یک توکن هستند) برای رأی گیری و کمک به مدیریت شبکه داده شد.

ویژگی‌های اختصاصی ارز دیجیتال نئو

مانند اتریوم، ارز دیجیتال نئو دارای دو دارایی مجزا است که برای اجرای شبکه از آنها استفاده می‌شود. اما این دو دارایی پیچیدگی‌های خاص خود را دارند.

• نئو یک توکن است که به شما حق رای دادن و تصمیم گیری در جامعه را می دهد.
• گَس(GAS) یک توکن جداگانه است که برای تهیه قرارداد های هوشمند استفاده می­‌شود.

این ارز بر خلاف اتریوم، هیچ کارمزدی را برای تراکنش‌ها دریافت نمی‌کند و این موضوع اجازه می دهد تا شبکه نئو به طور مداوم رشد کند، این شبکه در حال حاضر می تواند ۱۰۰۰ معامله در ثانیه انجام دهد. نرخ فعلی اتریوم حدود ۱۳ معامله در ثانیه است. اگرچه این مقدار در حال تغییر است. در شبکه­‌ی ویزا در ثانیه می تواند ۴۵۰۰۰ پردازش انجام شودکه اگر ارزهای دیجیتالی به دنبال جایگزینی ویزا کارت و یا سایر روش‌های امروزی هستند باید در یک ثانیه بیش از ۴۵۰۰۰ تراکنش را به ثبت برسانند.

نئو چگونه تولید می­‌شود؟

ارز دیجیتال نئو استخراج نمی‌­شود. در عوض، در آغاز فعالیت شبکه ۱۰۰ میلیون توکن نئو منتشر شد. با این حال ۵۰ میلیون از آن توسط بنیاد نئو برای تأمین بودجه­‌ی توسعه‌ی شبکه نگه داشته شده است.

توکن گَس رویکرد متفاوت تری دارد. گَس بعد از تأیید هر بلوک روی بلاک چین ایجاد می شود. در حال حاضر، ۸ گَس در هر بلوک تولید می‌شود اما در هر سال این میزان توکن کاهش می‌­یابد تا جایی که کل گَس های تولید شده به ۱۰۰ میلیون برسد. پس از آن ، هیچ توکن دیگری ایجاد نمی شود.

مکانیزم اجماع نئو مانع از هارد فورک ( به دلیل درست کار نکردن شبکه افراد حاضر در شبکه یک بلاک‌چین ثانویه درست می‌کنند که به این کار هارد فورک گفته می‌شود) می شود ، زیرا این فعالیت به دو سوم جامعه وابسته است تا در مورد تصمیمات اصلی توافق کنند.

نحوه فعالیت ارز دیجیتالی نئو

در قلب هر ارز رمزنگاری شده یک الگوریتم اجماع قرار دارد. برای بیت کوین، این الگوریتم اثبات کار است که فوق العاده انرژی مصرف می‌­کند و به معنای پایین بودن نرخ معاملات در مقایسه با سایر ارزها است. این درحالی است که نئو پروتکل کانسِنسیس (consensys) خود را به نام DBFT که مخفف شده‌ی Delegated Byzantine Fault Tolerance ایجاد کرده است.

نحوه کار فرایند منحصر به فرد این شبکه به‌صورت زیر است:

• هرکسی که ارز دیجیتال نئو را در اختیار دارد ، حق رأی دارد.
• از این رأی می‌توان برای انتخاب یک گره( به مجموع کامپیوترهایی که تراکنش‌ها را تایید می‌کنند اصطلاحا گره گفته می‌شود.) اجماع که مسئولیت مدیریت بلاک‌چین را بر عهده دارد استفاده کرد.
• دارندگان نئو معاملات خود را به گره های اجماع ارسال می کنند. گره‌های اجماع تراکنش‌ها را به بلاکچین اضافه می‌کنند.
• یک گره اجماع به طور تصادفی برای تأیید بلوک فعلی انتخاب می شود و دفتر کل موجود در این بلوک، اطلاعات را به سایر گره های اجماع در شبکه ارسال می کند.
• اگر حداقل ۶۶٪ از گره ها موافق باشند، این بلوک بسته می شود.
• اگر کمتر از ۶۶٪ اجماع حاصل شود ، یک گره اجماع متفاوت انتخاب می شود و از وی خواسته می شود بلوک خود را برای تأیید ارسال کند و روند دوباره شروع می‌شود.

برای تبدیل شدن به یک گره اجماع، باید مقدار مشخصی از گَس و یک اتصال اینترنتی اختصاصی داشته باشید. اما بهتر است بدانید که اگر جامعه نئو از فعالیت شما راضی نباشند، آنها می توانند به شخص دیگری رأی دهند.

نئو در بین پروژه‌های رمزنگاری شده منحصر به فرد است زیرا شورای مرکزی دارد که تصمیم می‌گیرند چه پروژه های خارج از کشوری می‌تواند بر روی این پلتفرم اجرا شود.

قراردادهای هوشمند NEO بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی رایج را از طریق کامپایلر neoVM پشتیبانی می‌کند این زبان‌ها عبارتند از: Microsoft.net ، Java ، Kotlin ، Go و Python

با این ارز چه کارهایی می­‌توان کرد؟

همان‌طور که قبلاً نیز اشاره شد ، شبکه­‌ی بلاک‌ چین نئو قادر به ایجاد، تجارت و ارسال انواع مختلف دارایی است.

در زیر این موارد را بررسی خواهیم کرد:

• دارایی توکن‌ها شبکه‌ی نئو های دیجیتال: کاربران می توانند دارایی های دیجیتال را ایجاد و ثبت کرده و تجارت و گردش دهند. این دارایی ها می توانند هر چیزی باشند که به شکل الکترونیکی وجود دارد. مانند: موسیقی ، ملک یا حتی اشیاء.
• هویت دیجیتال: اطلاعات مربوط به اشخاص، سازمان‌ها و سایر موارد که به صورت الکترونیکی وجود دارند را می توان در شبکه­‌ی بلاک‌چین نئو ذخیره کرد.
• قرارداد های هوشمند: اتریوم تسهیلات قرارداد هوشمند را دارد، اما این دو پروژه در اینجا با یکدیگر متفاوت می‌شوند که در نئو توسعه دهندگان نیازی به یادگیری یک زبان برنامه نویسی جدید برای نوشتن قراردادها ندارند. در عوض ، آنها می توانند از C# ، Java و سایر زبان‌های برنامه نویسی اصلی استفاده کن

نئو کیو (NeoQ) یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه است که برای ایجاد لایه ای از امنیت طراحی شده و حتی کامپیوترهای کوانتومی قادر به شکستن آن نیستند.

آینده­‌ی ارز دیجیتال نئو

شبکه اتریوم تاکنون بزرگترین اجتماع توسعه دهندگان بوده است و پروژه های بسیار زیادی بر روی این شبکه ایجاد شده است. اما محبوبیت رمز ارز نئو رو به افزایش است.

در سال ۲۰۱۸ برخی از توسعه دهندگان برنامه‌ی خود را از اتریوم به نئو منتقل کردند، دلیل آن نیز فضای مناسب‌تر نئو نسبت به اتریوم برای توسعه دهندگان بوده است.

یکی از ویژگی های کلیدی که برنامه نویسان برای ارز دیجیتال نئو ایجاد کرده اند امکان اجرای بلاک‌چین در محیط های غیربلاک‌چین است. به این معنی که از لحاظ تئوری می توان نئو را در زیرساخت­‌های تجاری پیاده سازی کرد که این عمل می­تواند سازگاری بلاک‌چین را در آینده تسریع ببخشد.

همچنین به شما پیشنهاد می‌کنیم که اگر به دنبال سرمایه گذاری ارز دیجیتال هستید پیش از انجام هر کاری مطمئن شوید که سرمایه گذاری بر روی کدام ارز دیجیتالی برای شما سودآور است. در این موضوع تیم مشاوره سرمایه گذاری ارز دیجیتال بینوست می‌تواند به شما کمک کند.

معرفی کلی ارز دیجیتال NEO

در دنیایی که به سرعت همه چیز دیجیتالی و آنلاین می شود؛ مسلما ارز به سمت دیجیتالی شدن پیش می رود. ارزهای دیجیتال چندی است که صحبت بسیاری از محافل شده است. تا کنون ارزهای بسیاری معرفی شده و توسعه یافته اند که با گذشت زمان، به سود افتاده اند و سرمایه گذاران آن سودی خوبی کرده اند. ارز دیجیتال NEO یکی از ارزهایی است که طرفداران خاص خود را دارد و سهم قابل توجهی را در بازار جهانی به خود اختصاص داده است. در این مقاله راجع به ارز مزبور به تفصیل خواهیم پرداخت.

در ادامه به بررسی معرفی کلی ارز دیجیتال NEO، آرن کریپتو مجموعه ای با سابقه در حوزه ی رمز ارزها، چگونگی کارکرد ارز دیجیتال نئو، کیف پول مناسب برای ارزهای دیجیتال و سهم بازار جهانی ارز دیجیتال نئو می پردازیم. با ما همراه باشید.

همان طور که احتمالا می دانید؛ فعالیت رمز ارزها و ارز دیجیتال بر اساس یک سری بلاک چین ها می باشد. ارز دیجیتال NEO نیز یک بلاک چین متن باز است. این ارز دیجیتال در آگوست 2016 معادل مرداد ماه 1395 به واسطه ی عرضه ی اولیه ی سکه – ICO دو قسمتی وارد بازار شد. نئو در ابتدا با نام انت شیرز (Ant Shares ) شهرت داشت. طراحی و عرضه ی ارز دیجیتال نئو محصول یک شرکت چینی به نام آن چین (On Chain ) می باشد. مدیر عامل شرکت مزبور آقای دا هونگ فی (Da Hong fi) و مدیر ارشد اجرایی آن آقای اریک ژانگ (Erik Zhang) هستند. سازندگان نئو، این ارز را به عنوان شبکه ای برای اقتصاد هوشمند معرفی می کنند. تعریف اقتصاد هوشمند از دید آن ها، وحدت دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند می باشد. بسیاری از فعالان ارز دیجیتال، ارز نئو بسیار شبیه به اتریوم می دانند. علت این تشابه بسیار منطقی است چرا که هر دوی این ارزها، بستری برای گسترش قراردادهای هوشمند و اپلیکیشن های غیر متمرکز هستند. توسعه دهندگان می توانند با استفاده از این ارزها، توکن اختصاصی خود را ایجاد نمایند. اما این دو پلتفرم دارای تفاوت هایی نیز هستند که به موارد استفاده از آن ها باز می گردد. در واقع هدف و مقصد اتریوم این است که اینترنتی جهانی تر، آزادتر و قابل اعتمادتر ایجاد کند. در حالی که فعالیت نئو در راستای این هدف است که با استفاده از فناوری بلاک چین ها، زیر نظر مقررات دولت ها و با تکیه بر زیرساخت های موجود، اقتصاد نوین و هوشمندی را بر اساس دارایی های دیجیتال بنیان گذاری کند.

چگونگی کارکرد ارز دیجیتال نئو

همان طور که پیشتر بیان کردیم؛ هدف ارز دیجیتال NEO، ساخت و ایجاد یک اقتصاد هوشمند با استفاده از دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند می باشد. در این قسمت به بررسی و بیان تمام قسمت های ارز نئو و نحوه ی کار با آن می پردازیم. به طور کلی پلتفرم نئو دارای دو توکن اصلی به نام های NEO و GAS می باشد.

توکن NEO (حق رای دادن): در واقع همان طور که از عنوان مشخص است؛ دارندگان این توکن حق دارند نسبت به تغییرات شبکه رای دهند. به عبارتی این توکن بیان کننده ی حق مدیریت شبک می باشد. به طور کلی و در مجموع 100 میلیون توکن نئو در کره ی خاکی وجود دارد که کوچک ترین آن ها یک NEO می باشد. لازم به ذکر است که توکن های نئو تقسیم پذیر نیستند و یک توکن NEO برابر است با یک حق رای در شبکه ی نئو، نه کمتر و نه بیشتر. تمام موجودی NEO توسط اولین بلاک یک شبکه ی بلاک چینی به نام بلاک جنسیس ایجاد شده است. نیمی از توکن ها در ICO و نیم دیگر در شورای نئو نگهداری می شوند. برای توزیع توکن های نام برده شده برنامه ای در نظر گرفته شده است که شرح به صورت زیر می باشد:

الف) 10 درصد کل موجودی معادل 10 میلیون توکن برای ایجاد انگیزش توسعه دهندگان و اعضای شورای نئو استفاده می شود.

ب) 10 درصد دیگر کل موجودی برابر با 10 میلیون توکن برای انگیزش توسعه دهندگان اکوسیستم نئو استفاده خواهد شد.

ج) 15 درصد کل موجودی معادل 15 میلیون توکن‌ها شبکه‌ی نئو توکن، برای سرمایه گذاری در دیگر پروژه های بلاک چین که متعلق به اعضای شورای نئو است؛ مورد استفاده قرار می گیرد.

د) 15 درصد دیگر از کل موجودی برابر با 15 میلیون توکن، برای به اصطلاح روز مبادا (اتفاقات احتمالی آینده) نگهداری و ذخیره می شود.

با این گزارش می توان به این نتیجه رسید که استفاده ی سالانه از NEO نباید بیش از 15 میلیون توکن باشد.

سوخت رسانی به شبکه ی NEO (GAS): توکن گس (GAS) بیان کننده ی حق استفاده از سبک می باشد. در واقع نئوف گس را به عنوان هزینه ی استفاده از شبکه و روشی برای جلوگیری از اسپم ها بیان می کند. گفتیم که توکن نئو را نمی توان تقسیم کرد؛ در حالی توکن گس را می توان تقسیم نمود. هم چنین حداقل واحد این توکن برابر با 0 می باشد. این توکن با هر بلاک جدید اضافه شده به بلاک چین نئو تولید می شود. به عبارتی شبکه ی شروع توکن گس با صفر GAS شروع می شود و سپس به ازای هر بلاک اضافه شده، 8 واحد گس تولید می شود. تعداد توکن گس تولید شده در هر بلاک مانند هاوینگ بیت کوین، سالانه یک واحد کاهش می یابد. به بیانی دقیق تر می توان گفت در هر دو میلیون بلاک، کاهش یک واحدی عرضه ی گس را به ازای هر بلاک شاهد خواهیم بود. در واقع دارندگان توکن های نئو تا زمانی که کلیدهای اختصاصی خود را در اختیار داشته باشند؛ می توانند گس را با نرخی ثابت و بر اساس مقدار توکن های متعلق به آن، کسب نمایند. بر اساس آمار به دست آمده از وب سایت com که به نوعی ماشین حساب توکن GAS محسوب می شود (در سال 2020)؛ با در اختیار داشتن 1000 توکن نئو، امکان درآمد 250 دلاری به صورت سالانه در قالب توکن گس گزارش شده بود. شاید برای شما این سوال به وجود بیاید که این پاداش ها و سودها از چه طریقی به دست می آیند؟ باید به عرضتان برسانیم که این پاداش ها از شرکت های دریافت کننده ی خدمات NEO به دست می آید. از آن جایی که تعداد کل توکن گس های موجود محدود است (حدود 100 میلیون توکن)؛ پس از این که تمامی این توکن ها توزیع شد پاداش نیز متوقف خواهد شد.

ارز نئو چیست؟ بررسی تاریخچه و نحوه کار پروژه و ارز دیجیتال NEO

نئو (Neo) یک پروژه بلاک چینی نوآورانه است. تاریخچه، پیش بینی آینده قیمت و نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال نئو NEO در صرافی ها را بررسی می‌کنیم.

نئو پروژه ای است که تحول پلتفرم‌های اقتصادی فعلی را هدف قرار داده است. این شبکه برای دستیابی به ایت هدف، مجموعه‌ای از مفاهیم، ظرفیت‌های فنی و نوآوری‌های بسیار جذاب را معرفی کرده است. بلاک چین نئو توانایی استقرار قراردادهای هوشمند، برنامه‌های غیر متمرکز، سیستم ذخیره‌سازی توزیع‌شده و یک پروتکل اجماع بسیار مقیاس‌پذیر را دارد. در این مطلب، به بررسی تاریخچه، نحوه کار، پیش بینی آینده قیمت و نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال NEO در صرافی ها می‌پردازیم.

تاریخچه تولد شبکه و رمز ارز نئو

شبکه نئو که در ابتدا AntShares نام داشت، توسط شرکت OnChain در فوریه 2014 (بهمن 92) کار خود را آغاز کرد. مغزهای متفکر پشت این شبکه اریک ژانگ (Erik Zhang) و هونگفی دا (Hongfei Da) نام دارند. این شرکت با راه‌اندازی پروژه انت‌شرز به‌دنبال ساخت یک پلتفرم بللاک چینی بسیار جاه‌طلبانه بود. اولا، این دو در خصوص قراردادهای هوشمند و سرعت تراکنش‌ها درصدد ساخت بلاک چینی بهتر از اتریوم بودند. دوما، می‌خواستند ظرفیت تعامل متقابل و مهاجرت بین بلاک چین‌های عمومی و خصوصی را افزایش دهند. هدف دوم، شبکه انت‌شرز را به پروژه‌ای بهتر تبدیل می‌کرد. این ویژگی‌ها به‌قدری بارز بودند که این شبکه در میان عموم مردم «اتریوم چینی (Chinese Ethereum)» لقب داده شد.

در میانه تکامل انت‌شرز، این پروژه در سال 2017 تصمیم گرفت نام خود را به NEO تغییر دهد. در این راستا، شرکت آن‌چین به افزایش روابط خود با دولت چین و دیگر شرکت‌های آسیایی پرداخت. پس از این تغییر برند و ساخت روابط جدید، کار دشوار تکامل شبکه و ارز دیجیتال نئو آغاز شد.

بلاک چین Neo چیست و چگونه کار می‌کند؟

همانند اتریوم، نئو نیز بلاک چینی است که با استفاده از قراردادهای هوشمند فعالیت می‌کند، اما توانسته بلاک چین خود را برای عملکرد بهتر در جاهایی که اتریوم محدودیت داشته است، اصلاح و به‌روزرسانی نماید. نئو خود را یک «شبکه توزیع بزرگ فعال در اقتصاد هوشمند» نامیده است. در اینجا «اقتصاد هوشمند» به دارایی‌های دیجیتالی اطلاق می‌شود که در فضای دیجیتال دارای هویت بوده و پشتوانه مستحکم اسمارت کانترکت‌ها را دارند.

این شبکه از یک مکانیزم اجماع منحصربه‌فرد به نام «تحمل خطای بیزانس نمایندگی‌شده (Delegated Byzantine Fault Tolerance) یا به طور خلاصه dBFT» استفاده می‌کند. این مکانیزم عملکردی مشابه پروتکل اثبات سهام (PoS) دارد. در این پروتکل، افرادی که به‌عنوان نود انتخاب می‌شوند، بوک‌کیپر (Bookkeeper) نام دارند. برای تبدیل شدن به یک بوک‌کیپر باید یک سری الزامات خاص مانند هولد کردن مقدار مشخصی از ارز دیجیتال NEO را برآورده سازید. بوک‌کیپرها تنها وظیفه اعتبارسنجی بلاک‌های جدید در بلاک چین را دارند. برای این کار، حدود 70 درصد نودها باید روی اعتبار بلاک تاییدشده به توافق برسند. در طرف مقابل، اگر بلاک یک بوک‌کیپر از این مرحله اعتبارسنجی عبور نکند، بلاک‌های یک نود دیگر فراخوانده شده و فاز اعتبارسنجی دوباره تکرار می‌شود.

پروتکل dBFT که توسط شبکه رمز ارزی نئو استفاده می‌شود، نسبت به نسخه اولیه این مکانیزم یعنی BFT کارایی بهتری دارد. این پروتکل تعداد گام‌های مورد نیاز در تولید و اعتبارسنجی بلاک‌های جدید را کاهش و هم‌زمان تعداد تراکنش‌های قابل پردازش روی بلاک چین در لحظه را افزایش می‌دهد.

ویژگی‌های متمایز و منحصربه‌فرد شبکه رمز ارزی نئو

در اواسط سال 2021، نئو با راه‌اندازی نسخه N3 شبکه خود که از سال 2018 در دست ساخته بود، از آپگرید بزرگ زیرساخت بلاک چینی خود خبر داد. نسخه N3 بلاک چین نئو به‌عنوان پلی برای اتصال اینترنت امروزی با اینترنت نسل سوم یعنی وب3 عمل می‌کند. N3 دارای چندین ویژگی نظیر معماری و زیرساخت بهبودیافته و جدید، سیستم حاکمیتی توسعه‌یافته، کارمزدهای گس پایین‌تر و افزایش سرعت تراکنش‌های متمایز نسبت به مدل قدیمی خود است.

از جمله مهمترین ویژگی‌های منحصربه‌فرد شبکه نئو می‌توان موارد زیر را نام برد:

• ماشین مجازی نئو (NeoVM): نئو وی‌ام که یک ماشین مجازی برای اهداف عمومی است، عملکردی همانند CPU کامپیوترها دارد. این سیستم جدای از انجام چندین فرآیند روی بلاک چین، دستورالعمل‌ها را نیز به ترتیب خوانده و اجرا می‌کند. به لطف تطبیق‌پذیری و سرعت NeoVM، اجرای اثربخش قراردادهای هوشمند و انتقال به دیگر پلتفرم‌های خارجی که حتی ممکن است لزوما هم مربوط به فناوری بلاک چین نباشند، امکان‌پذیر است.
• سیستم دو توکنی: اکوسیستم نئو بر اساس دو ارز دیجیتال NEO و GAS کار می‌کند. توکن نئو به عنوان یک رمز ارز حاکمیتی حق رای‌دهی در شبکه را به کاربران می‌دهد و از توکن گس برای پرداخت هزینه تراکنش‌ها استفاده می‌شود.
• قراردادهای نئو: این ویژگی از طریق تحلیل‌های آماری برای ساخت چیزی به‌نام «درخت فراخوانی (Call توکن‌ها شبکه‌ی نئو Tree)» کاربرد دارد که برای اجرای روان قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود.
• سرویس تعامل متقابل: این قابلیت از به‌روزرسانی منظم دفتر کل نئو اطمینان حاصل می‌کند. این دفتر کل بلاک چینی شامل اطلاعاتی نظیر هویت دیجیتال، تعداد دارایی‌های رمز ارزی، جزئیات ذخیره‌شده و موارد دیگر است.
• نئو ایکس (NeoX): نئو ایکس پروتکلی است که تعامل متقابل بین زنجیره‌های مختلف را تسهیل می‌کند.
• نئو اف‌اس (NeoFS): از این پروتکل عمدتا برای اهداف ذخیره‌سازی استفاده می‌شود. نئو اف‌اس این کار را با استفاده از پروتکل جدول هش توزیع‌شده (DHT) انجام می‌دهد.
• سرعت بالای تراکنش‌ها: نئو می‌تواند حدود 1,000 تا 5,000 تراکنش را در ثانیه پردازش کند.
• نئو کیو اس (NeoQS): این برنامه با استفاده از سیستم رمزنگاری از تامین امنیت بلاک چین نئو در مقابل تهدیدات خارجی مانند محاسبات کوانتومی اطمینان حاصل می‌کند. نئو کیو اس مشبک محور است؛ یعنی پروتکل نئو را در مقابل کوانتوم حفاظت می‌کند.
• پکیج توسعه: این برنامه، فرآیندهای توسعه انجام گرفته روی بلاک چین را ساده و یکپارچگی آن‌ها را تسریع می‌کند.
• توسعه‌دهنده پسند: زبان‌های برنامه‌نویسی مختلفی مانند جاوا، ++C و #C می‌توانند کدها را تولید کرده و با استفاده از قراردادهای هوشمند به اجرای آن‌ها روی شبکه نئو بپردازند. این امر اجرای تراکنش‌ها را با استفاده از هر زبانی برای توسعه‌دهندگان راحت‌تر می‌کند. این قابلیت همچنین باعث یکپارچگی روان‌تر شبکه رمز ارزی Neo با دیگر بلاک چین‌ها می‌شود.
• هویت دیجیتال:هویت دیجیتال ویژگی است که تمام سوابق داده مربوط به کاربران خرد و سازمان‌ها را به صورت محرمانه روی پلتفرم نئو نگهداری می‌کند. این هویت دیجیتال مجوز دسترسی، ترید و ثبت دارایی‌های فیزیکی و دیجیتال روی بلاک چین نئو را به کاربران می‌دهد. این دارایی‌های دیجیتال از دو نوع به نام‌های گلوبال و کانترکت هستند.
  • دارایی‌های گلوبال: داده‌های این نوع دارایی‌ها روی فضای سیستم نمایش داده می‌شوند و برای مصرف‌کنندگان و کاربران قراردادهای هوشمند به راحتی قابل دسترسی هستند که باعث بهتر شدن شناسایی آن‌ها می‌شود.
  • دارایی‌های کانترکت: داده‌های این نوع دارایی‌ها روی بخش خصوصی قراردادهای هوشمند در فضای سیستم نمایش داده می‌شوند. بنابراین تنها کاربران و مصرف‌کنندگان واجد شرایط قادر به دسترسی به آن‌ها هستند.

  کاربردهای شبکه و ارز دیجیتال نئو

  از نئو برای اهداف مختلفی استفاده می‌شود و این پلتفرم راهی برای ساخت اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (DApp) فراهم کرده است. این برنامه‌ها غالبا دارای توافق‌نامه‌هایی هستند که به صورت کدنویسی‌شده در آن‌ها گنجانده شده‌اند.

  اسمارت کانترکت‌ها قابلیت اجرای این توافقات را میان طرفین مختلف قرارداد بدون دخالت سیستم‌های دولتی مرکزی شبکه امکان‌پذیر می‌کنند. همانطور که گفتیم، قراردادهای هوشمند بر اساس کدهایی عمل می‌کنند که از آن‌ها برای اجرای برنامه شبکه استفاده می‌شود. این برنامه‌ها قابلیت ردیابی را بهبود داده و از اجرای کاملا شفاف و غیر متمرکز قراردادها اطمینان حاصل می‌کنند. پس از اجرای یک کانترکت، قابلیت توقف و تغییر آن وجود ندارد. کدها نیز عموما با استفاده از زبان‌های جاوا، پایتون و #C روی نئو نوشته می‌شوند.

  شبکه رمز ارزی نئو همچنین یک پلتفرم غیر متمرکز، امن و قابل اعتماد را برای دیجیتالی کردن دارایی‌ها ارائه کرده است. این امر به حذف هر دوی هزینه‌ها و واسط‌ها و پروتکل‌های غیرضروری مداخله‌گر در فرآیند دیجیتالی کردن کمک می‌کند. شبکه Neo همچنین امکان خرید، معامله، تبادل و انتقال دارایی‌های دیجیتالی متنوع را فراهم کرده است. این شبکه دارای ویژگی است که یک دارایی فیزیکی را به دارایی دیجیتالی مربوطه متصل می‌کند. یکی دیگر از ویژگی‌های متمایز نئو این است که هر دارایی دیجیتال لیست‌شده در این پلتفرم، دارای یک هویت دیجیتال منحصربه‌فرد است که حفاظت کامل و قانونی را به‌عنوان پشتوانه خود دارد.

  توکنامیکس ارز دیجیتال NEO

  نیمی از عرضه کل و ماکزیمم 100 میلیون واحدی ارز دیجیتال نئو در سال 2016 طی عرضه اولیه صرافی (ICO) در ازای دریافت تقریبا 6,119 واحد بیت کوین فروخته و نیم دیگر آن به شورای این شبکه تخصیص داده شد.

  امروز 18 تیر 1401، 70,538,831 واحد توکن نئو در گردش است که با قیمت هر واحد 9.34 دلار معامله می‌شوند. این ارز دیجیتال هم‌اکنون با مارکت کپ 658,834,592 دلاری، جایگاه 64ام رمز ارزهای برتر بازار را به خود اختصاص داده است.

  خرید و فروش نئو در صرافی ها

  جفت‌های ارز دیجیتال نئو در صرافی‌های بین‌المللی مختلفی نظیر بایننس، کوکوین، هیوبی، بیتفینکس و بسیاری دیگر معامله می‌شود.

  

  اما از آنجایی که به دلیل تحریم‌ها و الزام به احراز هویت، معامله در اکثر این صرافی‌ها برای کاربران ایرانی دشوار است، پیشنهاد ما به شما استفاده از صرافی بیت 24 برای خرید و فروش ارز نئو است. بیت 24 با پشتیبانی از بالای 350 رمز ارز، تجربه‌ای امن و آسان از معامله ارزهای دیجیتال را برای کاربران مهیا کرده است.

  پیش بینی و تحلیل آینده قیمت رمز ارز NEO

  وبسایت‌هایی که از منابع تحلیل الگوریتمی برای پیش بینی‌های خود استفاده می‌کنند، تصویر خوشبینانه‌ای از آینده توکن نئو برای سال جاری ارائه داده‌اند. مثلا بر اساس تحلیل وبسایت WalletInvestor، قیمت نئو در سال جاری به 27.9 دلار و تا 5 سال آینده به 56.7 دلار خواهد رسید.

  تحلیل وبسایت DigitalCoin نیز برای سال 2022 خوشبینانه است. این پلتفرم روند آتی قیمت نئو را برای سال‌های 2022 تا 2028 متوسط 25.1 دلار و برای سال 2028 برابر 59 دلار پیش بینی کرده است.

  با اینکه این پیش بینی‌ها بسیار مطلوب به نظر می‌رسند، اما به یاد داشته باشید که این تحلیل‌ها به کمک فناوری‌های یادگیری عمیق به‌دست آمده‌اند. بنابراین هیچ‌گاه تصمیمات سرمایه گذاری‌تان به استفاده صرف از آن‌ها معطوف نکرده و همیشه تحقیقات کاملی انجام دهید. علاوه بر این، بیش از آنچه که قادر به از دست دادن هستید را وارد این بازار نکنید. نوسان بالای بازار کریپتو امری اجتناب ناپذیر است که به دلیل ارائه سودهای بالا، باعث جذب کاربران شده است.

  جمع‌بندی

  شبکه نئو از زمان راه‌اندازی در سال 2017 تا کنون، قابلیت‌های منحصربه‌فرد خود نظیر قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیر متمرکز قابل قیاس با شبکه اتریوم را در این اکوسیستم به نمایش گذاشته است. این ویژگی‌ها سبب افزایش محبوبیت این پروژه شده و کاربردهای جدیدی مانند تجارت، تبادل داده و اپلیکیشن‌های دیفای را برای آن به ارمغان آورده است. این قابلیت‌ها می‌توانند با افزایش کاربردهای ارز دیجیتال این شبکه به نام NEO و جذب سرمایه گذاران بالقوه، باعث بهبودهای گسترده در بلاک چین نئو شوند.

  تفاوت بین کوین coin و توکن token چیست؟

  

  با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود. این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند.

  از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند. ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

  اما مهم‌ترین تفاوت‌های کوین Coin توکن Token از این قرار است:

  • سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به ‎وجود آمده‌اند، برای یک کاربردهایی خاص ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود. تتر یک ارز دیجیتال با قیمتی بسیار نزدیک به 1 دلار است (دیدن قیمت لحظه ای تتر) که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود و کاربرد آن جایگزینی با دلار در دنیای رمزارز است.
  • سکه ارز دیجیتال فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن کاربرد متعددی دارد.
  • ساخت کوین بسیار دشوارتر از ساخت توکن است.
  • اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ این موضوع برای توکن‌ها از طریق روش ICO انجام می‌گیرد.
  • کوین‌ها می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، درحالی‌که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

  سکه یا کوین ارز دیجیتال چیست؟

  منظور از یک کوین دیجیتالی، یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چین خود است. به عنوان نمونه بیت کوین، لایت کوین و اتریوم را در نظر بگیرید. این اشکال مجازی از سرمایه، در بلاک چین منحصربه‌فرد خود وجود دارند؛ بیت کوین، لایت کوین و اتریوم به ترتیب روی بلاک چین‌هایی جداگانه با همین نام کار می‌کنند.

  با استفاده از سکه دیجیتال تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، دیتابیس را با نام بلاک چین یا دفتر کل خطاب می‌کنند. این پایگاه داده کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه‌هایی قرار گرفته در سراسر دنیا، بررسی و تایید می‌شود.

  این نوع دارایی را می‌توان شبیه به پول توکن‌ها شبکه‌ی نئو و ارز واقعی در زندگی روزمره خرج کرد (اگر فروشنده کالا یا ارائه‌دهنده سرویس، آن‌ها را قبول کند). در بسیاری از کشورها و مناطق دنیا، بیت کوین یا اتریوم داخل والت ارز دیجیتال خود را می‌توان کاملا شبیه به اسکناس‌های داخل کیف پول چرمی یا حساب بانکی دانست. یک تفاوت کوین و توکن این است که سکه هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه به پول عادی، ندارد. موارد استفاده از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم:

  • انتقال وجه (انتقال سریع پول مخصوص حین انتقالات بین‌المللی)
  • ذخیره ارزش (نگهداری با هدف در امان ماندن از تورم و امید به افزایش آتی قیمت)
  • به عنوان یک واحد حساب‌رسی (قیمت‌گذاری کالاها یا خدمات بر اساس آن‌ها)

  برای درک بهتر این موارد، خرید بیت کوین و سپس کاربرد‌های زیر با استفاده از آن را در نظر بگیرید:

  • می‌توان از بیت کوین برای خرید انواع کالا یا دریافت سرویس‌های مختلف بر بستر اینترنت استفاده کرد. فروشگاه‌های فیزیکی زیادی در سراسر دنیا نیز از این سکه دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند.
  • بدون رخ دادن اتفاقی خاص، امکان ذخیره‌ کردن بلند مدت بیت کوین فراهم است. همواره قادر به تبدیل کردن این کوین به وجه رایج مورد استفاده در کشور خود یا سایر ارزهای دیجیتال خواهید بود.
  • برخی سرویس‌ها و کالاها مخصوصا در اینترنت بر اساس بیت کوین قیمت‌گذاری شده و الزاما باید با این نوع از دارایی، هزینه دریافت آن‌ها را پرداخت کنید.

  یکی از مهم‌ترین تفاوت های کوین و توکن عدم کاربرد سکه خارج از موارد بالا است. بیت کوین به عنوان نخستین و مهمترین رمز ارز دنیا را نمی‌توان برای به دست آوردن تعداد واحد‌هایی بیشتر در حسابی خاص ذخیره کرد. همچنین استفاده از یک اپلیکیشن، در گرو داشتن آن نیست. تنها کاربرد، استفاده به عنوان پول شبیه به طلا یا هر نوع دارایی دیگر است.

  با این حال، مقایسه توکن و سکه نشان داد برخی کوین ها نظیر اتریوم، نئو و دش، یک سری ویژگی‌های اضافی ارائه کرده و خارج از شکل دیجیتالی پول نیز کاربرد دارند. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

  • اتر (ETH) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم کاربرد دارد. می‌توان روی شبکه اتریوم توکن های جدید ایجاد کرد، اما اتر همچنان برای ارسال یک توکن ضروری است. دستمزد و پاداش استخراج‌کنندگان (کامپیوترهای تاییدکننده تراکنش‌ها در شبکه اتریوم) با اتر پرداخت می‌شود.
  • نئو (NEO) را می‌توان برای به دست آوردن سود، طی مدت زمانی مشخص در یک کیف پول یا حساب کاربری خاص قفل کرد. شبیه به مورد قبلی، روی شبکه نئو نیز امکان ایجاد توکن فراهم است. حین ارسال یک توکن روی شبکه نئو، باید از طریق این سکه (NEO) کارمزد را بپردازید.
  • افرادی که تعداد مشخصی کوین دش (DASH) در اختیار دارند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه و اعمال تغییر برای بهبود شبکه این ارز دخالت داده خواهند شد. بعد از مطرح شدن یک پیشنهاد، افراد دارنده تعداد کافی از سکه نام برده، درباره تایید یا رد پیشنهاد نظر می‌دهند.

  بیشتر بزرگترین دارایی‌های دیجیتال از نظر ارزش کل بازار، در قالب کوین وجود دارند. با این حال، تعداد قابل توجهی توکن با ارزش کل بسیار بالا نیز می‌توان در فهرست پیدا کرد. در وب سایت Coinmarketcap بیش از 900 سکه مختلف فهرست شده که نشان‌دهنده تعداد کمتر آن‌ها در مقایسه با توکن‌ها شبکه‌ی نئو توکن ها است. در نتیجه یک تفاوت مهم کوین و توکن را می‌توان پایین‌تر بودن تعداد سکه ها دانست.

  توکن tokens

  پروژه هایی هم مانند NEO/GAS، بلاک چین هایی با دو توکن هستند که در آن NEO یک توکن با ارزش دیجیتالی است و GAS به عنوان پاداش انجام تراکنش ها در شبکه NEO مورد استفاده قرار می گیرد.

  بلاک چین هایی مانند اتریوم امکان توسعه توکن های رمز ارز دیگر را از طریق خود همین شبکه امکان پذیر می کنند که پروژه هایی مانند ترون، ایاس و ویچین حاصل توکن های بر پایه شبکه اتریوم هستند.

  به این دلیل که اتریوم از سایر کوین ها ها پشتیبانی می کند، پروتکل های مختلفی که به نام استاندارد های Request for Comment یا ERC می گویند به وجود آمده است. ERC-20 یکی از محبوب ترین استاندارد ساخت توکن در شبکه اتریوم است که مورد استفاده توسعه دهندگان قرار می گیرد.

  پلتفرم هایی که میزبان توکن های جدید هستند، مانند اتریوم، شکافی را در دنیای ارز رمز ایجاد کرده اند که در آن کوین به معنای رمز ارز های خود میزبانی مانند بیت کوین است در حالی که توکن برای معرفی توکن های اختصاصی میزبانی شده در بلاک چین های دیگر استفاده می شود.

  به دلیل توانایی اتریوم در اجرای قرارداد های هوشمند، پروژه های غیرمتمرکز از این پلتفرم برای ثبت توکن ها استفاده می کنند. روی قرارداد های هوشمند می توان توکن‌ها شبکه‌ی نئو برنامه هایی برای پردازش توکن ها قرار داد که به عنوان مثال می توان برای دسته بندی آهنگ ها برای هر آهنگ یک توکن مخصوص ساخت.

  مزیت های توکن

  توکن های رمز ارز اصلی مزیت های خاص خود را هم دارند که می توان مثال هایی مانند کوین ناشناس مونرو و استیبل کوین هایی مانند تتر زد اما کوین های مشتق شده به بلاک چین های اصلی خود وابسته هستند.

  توکن های رمز ارز معمولا با پردازش تراکنش های بلاک چین قابل استخراج هستند. هر بلاک چین روش خاص خود برای استخراج را داراست که از این روش ها می توان به اثبات کار، اثبات سهام، اثبات مهارت و ترکیبی از مدل های قبلی اشاره کرد.

  توکن های رمز ارز در کیف پول ها نگهداری می شوند و با ترکیبی از کلید های عمومی و خصوصی می توان آن ها را به دیگری تبدیل کرد. بسیاری از رمز ارز ها به صورت پیشفرض به یکدیگر قابل تبدیل هستند ولی صرافی هایی مانند بایننس امکان تبدیل هر نوع ارز به دیگری را فراهم می کنند.

  مزایای توکن های رمز ارز غیر قابل تغییر بودن، تایید، سرعت و هزینه پایین تراکنش های در مقایسه با پول رایج کشور هاست.

  استفاده های خلافکارانه ای مانند خرید از دارک نت، استخدام هکر و اسکمر ترس دولت ها را درباره استفاده از رمز ارز زیاد کرده است.

  با این حال بسیاری معتقدند توکن های رمز ارز آینده اقتصاد است و کوین هایی مانند بیت کوین توسط پذیرنده ها و سازمان های بیشتری به عنوان یک روش پرداخت پشتیبانی می شود.

  هشدار ارزاخبار:

  این مطالب و اطلاعات، توصیه نیست و شما همیشه باید قبل از هر اقدامی (به طور مثال، خرید،فروش، معامله، نقل و انتقال یا …)، تحقیقات خود را انجام دهید. معاملات ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای دیجیتال همواره همراه با ریسک بالا است. لطفا معاملات خود را با احتیاط انجام دهید. ارزاخبار هیچ مسئولیتی در قبال زیان معاملاتی شما نخواهد داشت.

  همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو که باید بدانید

  

  چطور میتوان همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را یاد گرفت؟ اگر شما هم علاقه مند به ارزهای دیجیتال باشید و بخواهید همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را یاد بگیرید، توصیه می شود با این رمزارز فوق العاده آشنا شوید؛ از این ارز به عنوان اتریوم چینی هم یاد میشود زیرا که نئو شباهت های زیادی به اتریوم دارد و همچنین ویژگی های بسیار جذاب و ناشناخته ای در این فناوری وجود دارد؛ نئو یک پروژه بلاکچینی است که یک بنیاد غیر انتفاعی توسعه یافته آن را برنامه نویسی کرده است. در ادامه با کد بورسی همراه بمانید تا بیشتر در مورد رمزارز نئو صحبت کنیم و در اصطلاح به همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو بپردازیم.

  همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو

  در حقیقت نئو، یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحدهای آن فقط جزئی از این شبکه هستند، هدف اصلی نئو ایجاد یک اقتصاد هوشمند است؛ نئو توسط شرکت on chain در شانگهای چین، توسعه داده شده و این تحقیقات از سال ۲۰۱۴ آغاز گردیده است. نئو خواستار ایجاد یک اقتصاد هوشمند در جهان است که تمام مسائل اقتصادی روزمره را تحت پوشش قرار دهد و دارائی سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند است که عبارتند از:

  دارائی های دیجیتال

  دارایی هایی که طی سالها فعالیت و همچنین به دلیل تغییرات عمده در فضای کسب وکار دیجیتال به وجود میآید

  هویت دیجیتال

  هویت دیجیتالی، اطلاعاتی از یک فرد است که روی کامپیوترهای یک نهاد ذخیره می شوند و این فرد می تواند حقیقی یا حقوقی باشد؛ در پروژه نئو از استاندارد هویت سنجی X.509 که یک مدل صدور گواهی دیجیتال پذیرفته شده است استفاده شده است

  تایید هویت در نئو چگونه صورت می گیرد؟

  • استفاده از ویژگی شناسایی چهره
  • روش های چندمرحله ای دیگر
  • اثر انگشت
  • پیامک
  • صدا

  قرداد هوشمند:

  یک قرداد هوشمند، یک پروتکل ویژه است که برای تاٌیید مشارکت، ایجاد مفاد یک قرداد خاصف فعال می شود؛ قردادهای هوشمند، معاملات را به صورت کاملاٌ تضمینی انجام می دهند و همچنین فعالیت و ثبت قرارداد هوشمند قابل پیگیری و غیر قابل برگشت هستند.

  قراردادهای Dapp: مجموعه ای از قردادهای هوشمند، یک برنامه غیر متمرکز را می سازند؛ جدا از مسائل فنی، قردادهای هوشمند، بدون نیاز به افراد، فرآیند پرداخت یا اجرای یک قرداد را پردازش می کنند (تنها دستورالعمل هایی را که به آنها داده شود به طور خودکار اجرا می کنند) قردادهای هوشمند، دارای سه ویژگی می باشند:

  • قطعی بودن.
  • دارا بودن پایانی برای یک فرآیند.
  • ایزوله: اگر قرداد ایزوله نباشد ممکن است کل سیستم مختل شود، از این رو بررسی و ایزوله کردن یک قرارداد قبل از اجرا بسیار مهم است.

  انواع دارائی دیجیتال در نئو

  1. دارایی های فراگیر یا جهانی : دارایی های جهانی توسط یک سیستم کلی به رسمیت شناخته شده و می توانند توسط تمام قردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شود.
  2. دارایی های قردادی : دارایی هایی هستند که تنها در قردادهای خاص خود به رسمیت شناخته می شوند و نمی توانند در سایر قردادها استفاده شوند.

  واحدهای ارزی شبکه نئو:

  نئو برخلاف اتریوم که فعلاٌ میتنی بر اثبات کار و استخراج است بر روی الگوریتمی پیشرفته از اثبات سهام فعالیت می کند و کلیه توکن های آن از قبل تولید شده اند؛ توکن های شبکه نئو دو نوع هستند:

  توکن نئو: که قبلاٌ با عنوان آنت شیرز شناخته میشد (ANS)

  توکن گس: که با عنوان آنت کوین شناخته شده است (ANC)

  تعداد کل توکن های NEO و همچنین GAS صد میلیون واحد است که ۵۰ میلیون واحد آن از طریق پیش فروش اولیه و ۵۰ میلیون بقیه به مرور زمان در شبکه توزیع خواهند شد.

  مکانیزم کامل ارز دیجیتال نئو چگونه است؟

  • پانزده میلیون توکت به منظور سرمایه گذاری در پروژه های بلاک چین دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.
  • ده میلیون توکنبه منظور ترغیب توسعه دهندگان و اعضای شورای نئو مورد استفاده قرار می گیرد.
  • پانزده درصد از توکن ها نیز برای شرایط اضطراری ذخیره می شود.
  • استفاده سالانه از نئو بیش از پانزده میلیون نئو نمی تواند باشد.

  توکن های GAS چیست؟

  در شبکه نئو برای پرداخت هزینه های ایجاد قردادهای هوشمند از GAS استفاده می شود؛ افرادی که نئو دارند می توانند نسبت به دارائی هایشان در کیف پول نئو از توکن های GAS تولید شده سود ببرند، برای هر نئو که در کیف پول خود ذخیره می کنید روزانه ۰۰۰۳ درصد GAS به شما تعلق می گیرد؛ میزان اولیه توکن های GAS صفر بوده است و با ایجاد هر بلاک جدید GAS نیز ایجاد خواهد شد.

  در صورتی که تمایل دارید در ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین ، اتریوم و … سرمایه گذاری امن کنید و از امتیاز ۱۰ درصد تخفیف کارمزد در معاملات رمزارزها بهره مند شوید، میتوانید از طریق لینک زیر اقدام به ثبت نام نمایید؛

  طبق گفته های وب سایت نئو، طی بیست و دو سال تمام GAS ها، توزیع می شوند و هر سال چیزی در حدود ۲ میلیون بلاک ایجاد خواهد شد هر سال نیز، یک GAS از بلاک کسر خواهد شد بعد از چهل و چهار میلیون بلاک، بلاکهای ایجاد شده GAS به پایان خواهد رسید و پس از آن هیچ GAS جدیدی ایجاد نخواهد شد

  سرعت تراکنش های نئو و کارمزدها

  در حال حاضر در بلاک چین نئو، در هر ۱۰۰ ثانیه تراکنش انجام می شود در حالیکه سرعت تراکنش های اتریوم حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است.

  

  قیمت نئو

  نئو در پیش فروش اولیه، با قیمت هر واحد ۱۴ درصد دلار به فروش رفت قیمت این ارز دیجیتال در اواسط ژانویه سال جاری میلادی به بالاترین قیمت تاریخش یعنی ۱۸۸ دلار رسید، نئو یکی از رمزارزهایی است که تاکنون سرمایه گذارانش را نا امید نکرده است.

  کیف پول های ارز دیجیتال نئو

  1. کیف پول سخت افزاری ledger Nano S : این کیف پول گزینه مناسبی برای افرادی است که تصمیم دارند ارزهای نئو را برای مدت طولانی نگهداری کنند؛ این کیف پول یکی از بهترین کیف پول ارزهای دیجیتال به حساب می آید که احتمال هک آن بسیار پایین است، این کیف پول در اواخر سال ۲۰۱۷ از این ارز دیجیتال پشتیبانی کرد
  2. کیف پول نرم افزاری Guarda : این کیف پول که توسط یک شرکت اروپایی ساخته شده است جزء کیف هایی است که تحت وب است و هم نسخه موبایل و هم کامپیوتر را داراست، این کیف پول، ارزهای زیادی از جمله بیت کوین، اتریوم، لایت کوین و … را پشتیبانی می کند.
  3. کیف پول نرم افزاری Atomic : این کیف پول که مدت زیادی از آمدنش نمی گذرد توانسته در مدت کوتاهی جزء کیف پولهای محبوب قرار گیرد؛ زیرا که امکانات زیادی را در خود جای داده است و لیست رمز ارزهای خود را به صورت هفتگی آپدیت می کند؛ یکی از مزیت های این کیف پول، کاربری آسان آن است که به گفته همه کاربران با کار کردن با آن احساس راحتی می کنند.
  4. کیف پول موبایل o3 نئو : در حال حاضر نرم افزار o3 بهترین کیف پول موبایل برای نئو است، در این کیف پول نیز به طور مرتب توکن GAS دریافت می کنید ولی این نرم افزار برای سیستم عامل های اندروید ۶ به بالا و ios قابل نصب است.
  5. کیف پول موبایل NEO APP : این کیف پول هم مورد تاٌیید نئوست که با نگهداری نئو در این کیف با توجه به اندازه دارایی تان به طور مرتب توکن GAS دریافت می کنید، این کیف پول فقط برای سیستم عامل اندروید قابل نصب است.
  6. کیف پول Neon Wallet : این کیف پول یکی از ساده ترین و بهترین کیف پولهای نئو است، این کیف پول بیشترین تعداد دانلود را در بین کیف پولهای نئو دارد، کلیدهای خصوصی به صورت بسیار امن در کامپیوتر شما ذخیره می شود با نگهداری نئو در این کیف پول، به نسبت دارایی که فرد دارد به طور مرتب توکن GAS دریافت می کند، این کیف پول برای توکن‌ها شبکه‌ی نئو سیستم عاملهای ویندوز، مک و لینوکس قابل نصب است.
  7. کیف پول morpheus : این کیف پول که توسط سایت رسمی نئو تاٌ یید شده علاوه بر نئو، از چندین رمزارز دیگر پشتیبانی می کند در این کیف پول نیز به طور مرتب با توجه به اندازه دارایی تان توکن GAS دریافت می کنید، این نرم افزار برای سیستم عاملهای ویندوز و لینوکس قابل نصب است.

  استخراج نئو چگونه است؟

  باید گفت که این ارز را نمی توان استخراج کرد؛ ولی باید بدانید که در اوایل ایجاد این شبکه، حدود ۱۰۰ میلیون توکن نئو تولید و منتشر شده که حدود نیمی از این توکن ها به وسیله بنیانگذار این ارز دیجیتال بلوکه شده که علت آن هم تامین بودجه شبکه بوده است؛ توسعه دهندگان و به وجود آورندگان این رمزارز، آن را نسل آتی و آینده شبکه اینترنت جهانی می نامند؛ زبانهای برنامه نویسی این شبکه زبان سی پلاس، جاوا، اسکریپت هستند که استفاده و کارآیی راحت و ساده ای دارند.

  ویژگی هایی که در آینده نزدیک به نئو اضافه خواهد شد، کدامند؟

  • Neox با استفاده از این پروتکل، امکان ارسال تراکنش به بلاک چین های دیگر فراهم خواهد شد.
  • Nwofs : با استفاده از این پروتکل، کاربران می توانند فایلهای حجیم خود را به بخش های گوچکتری تقسیم کنند و این پروتکل سیستمی برای ذخیره فایلها به صورت غیر متمرکز است.
  • NeoQs: اگر در نظر بگیریم که کامپیوترهای کوانتومی در آینده، مخل امنیت شبکه شوند با این پروتکل، شبکه از این حملات محافظت خواهد شد.

  چگونگی دستیابی به اقتصاد هوشمند از طریق نئو

  نئو از نظر تئوری سیستم اقتصاد هوشمند اینگونه توصیف می شود :

  دارایی های دیجیتال + هویت دیجیتال + قرداد هوشمند = اقتصاد هوشمند

  پلتفرم نئو به کاربران خود امکان ثبت، خرید و فروش، تبادل انواع دارایی ها را می دهد؛ در این پلتفرم می توان دارایی های فیزیکی را با یک معادل دیجیتالی پیوند داد و همچنین امکان حفاظت از دارایی ها را نیز فراهم می کند؛ دارایی هایی که در پلتفرم نئو ثبت می شوند توسط قانون حفاظت می شوند و تمرکز این پلتفرم برسازگار بودن با مقررات نظارتی متمرکز است.

  آینده ارز نئو چگونه خواهد بود؟

  افرادی که در این زمینه تمایل به سرمایه گذاری دارند؛ می خواهند بدانند آینده این رمز ارز چگونه خواهد بود؛ شرکتهای متعددی هستند که برای قیمت آینده این رمز ارز پیش بینی های لازم را انجام داده اند و با توجه به رمزارز نئو و اینکه این ارز از زمان آمدنش تاکنون رشد خوبی را تجربه کرده است و توانسته کاربران زیادی را جذب خود کند، گفته اند که این ارز آینده خوبی را پیش رو خواهد داشت و به همین علت افراد زیادی به این رمز ارز روی آورده اند.

  خلاصه مطلب و کلام پایانی

  از مطالعه متن بالا می توان اینطور ارزیابی کرد که رمزارز نئو دارای سابقه و پیشینه خوبی بوده و تاکنون کاربران پیش بینی و آینده خوبی را برای این ارز دیجیتال دارند؛زیرا که این رمزارز تاکنون رشد خوبی را به همراه داشته است، این رمزارز پشتیبانی خوبی از طریق کیف پول های با امنیت بالا ایجاد کرده است که احتمال هک در آنها بسیار پایین است البته آنچه که مسلم است برای وارد شدن در زمینه های ارز دیجیتال و استفاده بردن از شرایط آنها حتماٌ باید آموزشهای لازم را بگذرانند و بدون داشتن تبحر و اطلاعات کافی هیچگاه وارد این عرصه نشوند.

  همان طور که ابتدای مقاله قولش را دادیم، همه چیز درباره ارز دیجیتال نئو را مورد بررسی قرار دادیم.

  اگر به دنیای کریپتوکارنسی علاقه داشتید باشید، پس حتما مطلب دلایل ریزش بیت کوین نیز برای شما جذاب است.

  چنانچه هر گونه سوال یا ابهامی در مورد ارز دیجیتال NEO دارید، تنها کافی است در بخش دیدگاه ها از ما بپرسید.